De waarheid over waarom mensen Fatfobie hebben, volgens schrijver Roxane Gay

"Als ik niet dik was, zou ik de president en directeur van NASA zijn."

Afgelopen nacht sprak feministische schrijver Roxane Gay deze woorden tegen een menigte bewonderaars in Los Angeles. (Ze maakte maar een grapje, maar het publiek met een sterrengezicht lachte toch explosief.) Gay, de schrijver van veelgeprezen must-reads Slechte feministe, is momenteel bezig met een boektour die haar meest recente publicatie promoot, een memoires met de titel Hunger: A Memoir of (My) Body. Het lezen van 320 pagina's is een intieme en prachtig vormgegeven beschrijving van de persoonlijke relatie van Gay met haar lichaam - van de openbare objectivering ervan tot haar eigen persoonlijke worsteling met gewicht en zelfacceptatie.

Het is haar overtuiging (en anderen zijn het daarmee eens) Dikke lichamen zijn in onze cultuur zo verdoold - zo gevreesd - dat degenen die ze bewonen exponentieel harder moeten werken om hetzelfde succes te bereiken als een dun persoon. Vandaar dat Gay zegt dat ze zeker de hoogste positie van NASA zou innemen als het niet was voor de perceptie van de samenleving van haar frame. Met de genialiteit van de bestverkopende auteur heeft ze misschien gelijk.

Gay is comfortabel en noemt haar een "dik" lichaam. Het is een woord dat veel Amerikanen ten koste van alles vermijden, waarbij ze kiezen voor eufemismen zoals "plus size" en "overgewicht" om de realiteit te verzachten. Volgens Gay weerspiegelt onze aversie tegen het woord een bredere kijk op de vetheid zelf. Gay ontvangt dagelijks commentaar op haar lichaam, zowel van familieleden als van vreemden, alsof, omdat ze dik is, haar lichaam niet van haar is en in plaats daarvan voor openbare discussie is. Omstanders willen graag kritiek hebben op het feit dat ze ongezond is, een slecht voorbeeld voor jongere generaties, en een bloedzuiger op ons gezondheidssysteem.

"Wat ze zeggen tijdens het roken van een sigaret," zegt Gay kalm.

Mensen zien hoe dikke mensen worden behandeld en denken, Ik wil daar niets mee te maken hebben.

Hoewel sommige van deze harde opmerkingen een product zijn van pure 'wreedheid' en 'pesten', is Gay sympathiek tegenover het feit datveel van fatfobie komt voort uit, zoals het achtervoegsel suggereert, werkelijke angst. Gay zegt dat wanneer vrouwen kritiek op haar lichaam hebben, ze weet dat dit onder de oppervlakte te wijten is aan het feit dat ook zij het slachtoffer zijn geworden van de schoonheidsnormen die de patriarchale maatschappij stelt en die angstvallig proberen hun best te doen. "Ik voel me verdrietig voor hen," zegt Gay.

Uiteindelijk, ongeacht wie de kritiek uitvoert, is de reden waarom mensen vetheid "vrezen" voor Gay duidelijk: "Mensen zien hoe dikke mensen worden behandeld en denken, Ik wil daar niets mee te maken hebben.'

Tegenwoordig proberen de media meer de diversiteit van het lichaam op de afbeeldingen te laten zien (het is iets dat we ook bij Byrdie proberen te doen), maar Gay zegt dat de "lichaam-positieve" beweging ook onvolmaakt is. "Alle positieve Instagrams die ik heb gezien zijn van vrouwen die lijken op maat 14", zegt ze. Gay daagt ons uit lichamen van elke omvang zichtbaar te maken, zelfs lichamen van 400 pond - en niet op de grafische, ontmenselijkende manier die, laten we zeggen, TLC's Mijn 600-pond Life doet. Mensen in dikke lichamen kunnen wenselijk zijn, belooft ze, en het is belangrijk dat het publiek dat weet.

Het kan zelfs een deel van de angst omkeren.

Wil je meer van Roxane Gay? (Antwoord: dat doe je.) Pak hieronder een kopie van haar nieuwe boek.

Hier bij Byrdie weten we dat schoonheid veel meer is dan vlechthandleidingen en mascaraoverzichten. Schoonheid is identiteit. Ons haar, onze gelaatstrekken, onze lichamen: ze kunnen cultuur, seksualiteit, ras, zelfs politiek weerspiegelen. We hadden ergens op Byrdie nodig om over dit spul te praten, dus … welkom bijDe Flipside (zoals natuurlijk in de keerzijde van schoonheid!), een speciale plek voor unieke, persoonlijke en onverwachte verhalen die de definitie van 'schoonheid' van onze samenleving uitdagen. Hier vind je coole interviews met LGBTQ + -sterrensterren, kwetsbare essays over schoonheidsnormen en culturele identiteit, feministische meditaties over alles van dijbeenwenkbrauwen tot wenkbrauwen en meer. De ideeën die onze schrijvers hier verkennen, zijn nieuw, dus we willen graag dat jullie, onze slimme lezers, ook deelnemen aan het gesprek. Zorg ervoor dat je je mening geeft (en deel ze op sociale media met de hashtag #TheFlipsideOfBeauty). Omdat hier, aan de Flipside iedereen wordt gehoord.