Ik heb 7 dagen geleefd als een Frans meisje en het veranderde mijn huid
Voor mijn eerste reis terug naar Parijs in zes lange jaren, heb ik elk detail van tevoren gepland. Geloof me, "type A" begint niet eens met het karakteriseren van de lijsten die ik heb gemaakt en de vooraf geplande outfits die ik heb meegenomen.
Grapje.
Ik vloog een maand geleden naar Parijs met absoluut geen plannen. Ik had geen plaats om te blijven tot de dag ervoor. Ik pakte een paniekerige waanzin in (vraag niet eens hoeveel tassen ik heb gecontroleerd) en ben aangekomen bij Charles de Gaulle zonder een huidverzorgingsproduct op mijn naam. Ik zal het vleugels geven, Dacht ik bij mezelf, fantaserend over de Franse apotheken op elke hoek en de natuurlijke gloed van muzen als Jeanne Damas, Louise Follain en Lou Doillon.
Ik kwam aan bij mijn Airbnb in de Marais en spande mijn tassen op de kleine trap naar mijn (schattige) appartement. Ik slaakte een zucht van opluchting toen ik de deur opende om een typisch Parijse opstelling te vinden, compleet met een balkon en enorme witte ramen. Ik heb het gehaald, Ik zei hardop tegen niemand en schonk mezelf een glas wijn in. Binnen enkele minuten zat ik in de volledige planningsmodus. Wat ik miste in de strategie die leidde tot mijn reis, maakte ik op dat moment goed voor vastberadenheid. Ik zocht naar citaten over de meest alomtegenwoordige producten van de Franse drogisterij-die allemaal Parijse modellen en beroemdheden waren als noodzaak-en maakte een lijst in mijn telefoon.
Ik schonk mezelf een nieuw glas wijn in en zwoer dat ik na nog een paar slokken op de stoep moest.
Acht uur later werd ik wakker (jetlag) en stapte ik uit naar een croissant en noisette, klaar om de dag op te nemen en een paar levensveranderende producten te kopen. Mijn aanleg was zo zonnig als het weer - ik was tenslotte in Parijs - terwijl ik door de straat naar de dichtstbijzijnde apotheek liep. Maar de behoefte om mijn gezicht te wassen was echt.
Ik liep naar wat ik alleen kan beschrijven als een wonderland van de Franse goedheid. Het rook vaag van de frisse was toen ik van het gangpad naar het gangpad liep om de goederen door te nemen. Ik stopte toen ik het eerste product op mijn lijst tegenkwam.
"Af en toe, als ik een lange dag had of veel make-up droeg, maakte ik mijn gezicht schoon met Avène Cleanance Gel Soapless Cleanser ($ 20)," vertelde Louise Follain ons in een interview. Ik dacht dat mijn meer dan zeven uur reizen gekwalificeerd waren als een "lange dag" en stopte de zeepvrije reiniger in mijn boodschappentas. De zachte formule is gemaakt met Frans thermaal bronwater en zuivert uw huid zonder deze te verergeren. Dubbel punten voor het feit dat het zowel een gezicht is en lichaamsreiniger - omdat ik geen van beiden meebracht.
"Micellair water is vooral populair in Frankrijk vanwege het beruchte harde water in Parijs, dat extreem hard op de huid kan zijn", zegt de dermatoloog van Debrecen, Debra Luftman, MD. Vooral de cultstatus van dit Bioderma-product verklaart veel. Het werkt met de laissez-faire mentaliteit die Franse vrouwen hebben met betrekking tot schoonheid en de kale maar bedauwde huidskleur die elke dag op een sport wordt beoefend. Het is super zacht, het zal je huid niet strippen of irriteren, en het is vooral handig voor mensen met een droge of gevoelige huid.
Ik gleed stilletjes mijn handpalm tegen mijn ontwaterde wang en schepte hem op.
Volgens make-upartiest Carissa Ferreri draait alles om de finish. "Er is iets heel speciaals aan de Embryolisse-afwerking," zegt ze. "Het hydrateert het gezicht terwijl het een mooie gloed benadrukt, maar het ziet er nooit vettig uit." Ze vervolgt: "Ik gebruik het vooral graag met een wattenstaafje om oogresiduresten onder het oog op te ruimen voor een schoon doek vóór de foundation en concealer." Deze had me bij "glow" (of "lueur" nu ik doe alsof ik Frans ben).
Ik droeg mijn nieuwe buit naar de kassa en hapte naar adem toen de vrouw me opriep. Het was slechts 38 Amerikaanse dollars voor drie beproefde en echte hero-producten. Ik moest mezelf ervan weerhouden de winkel uit te slaan op weg naar een stokbrood en wat kaas voor het avondeten. Ik heb je gezegd dat ik dat was werkelijk ervoor gaan.
Na het eten ontmoette ik een paar vrienden en bracht de nacht door met dansen, cocktails drinken en de Franse taal afslachten. Toen ik thuiskwam, was de zon op en begonnen de bakkers zich te openen. Ik pakte nog een croissant en liep naar huis. Toen ik aankwam, opende ik elk van mijn nieuwe producten en opgewonden spatte, reinigde en streek ik ze glad op mijn huid. Ik viel in slaap met dromen over een melkachtige, gladde huid.
Laag en zie, mijn huid zag er ongelooflijk uit toen ik wakker werd. Natuurlijk, ik was een beetje gezwollen van mijn nachtje uit en gebrek aan slaap, maar ik beloof dat mijn huid gloeiend en soepel was als nooit tevoren. Misschien was er echt iets om dit schoonheidsschema voor Fransen te doen. Ik gebruikte het micellaire water opnieuw met een wattenschijfje en tikte op meer vochtinbrengende crème om mijn huid voor de dag op te peppen. Toch waren er meer items op mijn lijst, dus ik had een hele dag opruimen om te doen. Ik schoot door mijn kleren op zoek naar een andere outfit die Parijs waardig is en ging verder.
Hoewel Parijzenaars geen grote fans zijn van droge shampoo, is Klorane de uitzondering, gelukkig omdat mijn haar een spritz nodig had. Het is geformuleerd met havermelk om te kalmeren en beschermen, evenals maïs en rijstzetmeel om overtollige olie aan je wortels te absorberen. Bovendien geeft het het beste volume, en als een meisje met fijn haar, neem ik alle lift die ik kan krijgen.
Omdat Louise Follain Nuxe Huile Prodigieuse ($ 29) graag op de uiteinden van haar haar aanbrengt, was dit het laatste must-have product dat ik moest vinden. Zodra het veilig in mijn bezit was, liep ik een dubbeltje door mijn haar en wreef de rest op mijn huid voor een subtiele glans.
Nadat alles gezegd en gedaan was, zag mijn huid er geweldig uit, voelde zacht aan en mijn haar was op zijn best. Op de zevende dag van mijn reis, de laatste volledige dag die ik vóór mijn vlucht in Parijs had, werd ik wakker met duidelijk minder fijne lijntjes om mijn ogen. Ik had de Lait Crème Concentré ($ 16) gebruikt in plaats van oogcrème en mijn eerste (en erg vervelende) rimpel was verdwenen. Ik kon het niet geloven. Ik heb op metaforische wijze een buiging gemaakt voor de Franse apotheken op weg naar het vliegveld en nam elk laatste product mee naar huis.
Mijn afhaalmaaltijd? Franse schoonheid is echt, mooie lezers.
Op zoek naar meer Franse schoonheidsgeheimen? Piep welke foundation Franse meisjes haten (waar je van houdt).
