Ik volgde een Beauty-routine in de vroege jaren 2000 voor een week - dit is wat ik heb geleerd

Zie: Lindsay Lohan bij de première in 2003 van het filmische meesterwerk Gekke vrijdag.

Voor deze look besloot ik me vooral te richten op make-up, vooral omdat ik niet genoeg haar heb om LiLo's glorieuze stijl te bereiken (zie ik daar een Bumpit ?!). Natuurlijk, in het begin van de jaren 2000, was mijn haar net zo lang en gelaagd als dat van Lindsay, maar sindsdien heb ik gekozen voor een bang-less stompe bob. De #gloup is echt.

Maar de make-up hier maakte me zo duizelig dat het er niet eens toe deed. Ik snikte bijna toen ik een Lancôme Juicy Tube in handen kreeg. Kun je geloven dat mijn ouders me nooit een keer in de dag hebben gekocht? Ik moest altijd knijpen uit mijn veel koelere beste vriend (die ook een felroze Motorola Razr en stevige blonde highlights had.) Nog steeds jaloers.)

Om mijn look compleet te maken, kocht ik een pan helderblauwe Maybelline-oogschaduw, wat roll-on body-glitter, een fles Bath & Body Works Warm Vanilla Sugar (mijn eens zo kenmerkende geur) en een laag zwarte Benefit Badgal-voering.

ik droeg zo veel zwarte eyeliner in de ogen dat ik het met één hand op mijn waterlijn kon aanbrengen. En geen spiegel. In een rijdende auto. Ik had natuurlijk al jaren geen zwarte voering op mijn onderste waterlijn gedragen, maar ik was opgewonden om het uit te schakelen en mijn vaardigheden te laten zien.

Wat ik absoluut niet had verwacht, was de emotionele spiraal die ik ervoer toen ik dat deed.

In de schaduw van Juicy Tube was dit precies hoe ik mijn make-up deed toen ik een tween was. En net iets uit Gekke vrijdag zelf, toen ik in de spiegel keek, zag ik de 13-jarige mij- al haar slopende onzekerheid en wanhoop om cool te zijn.

Weet je hoe je, wanneer je een vertrouwde geur ruikt, je meteen terugbrengt naar de tijd en plaats waar je het voor het eerst rookte? Dat is hoe dit voelde. Ik wist niet eens dat make-up dat kon doen.

Zelfs mijn collega's merkten hoe stil en nerveus ik de hele dag leek. "De make-up is schattig!" Verzekerden ze me. Ik kreeg zelfs een paar complimenten over de oogschaduw. Het deed er niet toe.

Het opmerkelijke was dat ik tot dit luchtige schoonheidsexperiment helemaal vergeten was hoe erg ik 13 was. Ik was het feit vergeten dat het tijd kostte om het vertrouwen op te bouwen dat ik nu weet, dat ik me niet altijd veilig voelde. Dit was een viscerale herinnering.

Ik veegde de eyeliner af in de badkamer voordat de werkdag zelfs was afgelopen, en verwonderde me meteen over de emotionele kracht van make-up en hoopte dat het beter zou gaan met dinsdag.

FOTO'S: Getty / Amy Graves, Amanda Montell

Als de term #goals had bestaan in 2002, Avril Lavigne zou het voor mij zijn geweest. Het meisje was mijn icoon.Ik had een relatie met Avril omdat we allebei klein van gestalte waren en onverwachts vuile mond hadden, en ik bewonderde haar dat ze geen verdomde verdriet deed over minirokken of nepbruiner of traditionele vrouwelijkheid.

Deze look bracht me op een betere mentale plaats. Ten eerste, de extra honderd lagen Badgal voering deden me denken aan de punky badass die ik nooit moedig genoeg was om 10 jaar geleden te zijn. De Dr. Pepper Lip Smacker was een winnend conversatiestuk op kantoor, net als de nagellak Hard Candy (de soort die wordt geleverd met een verzamelring). Maar bovenal, om een echte Avril te trekken, Ik heb eindelijk mijn haar recht kunnen maken met een Chi.

Al mijn chicste middelbare en middelbare schoolvrienden hadden Chi-flats. Ik bezat een vreemd off-brand-apparaat dat je verplichtte het te vullen met water als een kledingstrijkijzer. Maar ik heb zelfs nooit om een Chi gevraagd; het leek een te ver gezocht verzoek.

Mijn eerste Chi is misschien al een decennium te laat gekomen, maar ik voelde me nog steeds betuigd. Bij zijn aankomst gooide ik het gereedschap plechtig uit zijn goed gemaakte kartonnen verpakking, rolde het koord af en stopte het in. Het gloeide in seconden op en na slechts een paar keer lopen was mijn haar het meest rechtmatige stuk dat het ooit letterlijk had gehad. De middelste scholier in mij weende bijna van vreugde. Eindelijk de nostalgische pret waar ik op had gehoopt.

FOTO'S: Blender, Amanda Montell

Naar mijn bescheiden mening waren de vroege jaren 2000 het meest vliegende tijdperk in de schoonheidsevolutie van de Olsen-tweeling. Moet ik je herinneren aan het één-seizoen-wonder van ABC Family Zo weinig tijd ? Mary-Kate had het rechte, golvende haar; Ashley had de strakke barrel krullen. Ik wist dat deze glorie in 2001 in mijn week van throwback-schoonheid moest doorkomen.

Ik besloot om mijn blik op Mary-Kate te baseren. (Opgroeien, ze was altijd mijn favoriete tweeling.) Er waren drie belangrijke elementen: de naar buiten gerichte haarflits, de intense roze blos en de ultraglanzende lip.

Ik heb mijn kostbare nieuwe Chi gebruikt om mijn haar recht te trekken en de tool aan de uiteinden naar buiten gebogen om die beroemde klep te maken. Om de stijl op zijn plaats te vergrendelen, gebruikte ik niemand minder dan Herbal Essences-haarspray.

Ik heb een bubblegum-kleurige blos van Hard Candy aangebracht, met een royale hand. Voor de lippen pakte ik de dichtstbijzijnde roze kleur en dekte deze af met een glanzende laag helder lipglaasje van MAC. En voor een laatste aanraking, spuugde ik mezelf helemaal over met Victoria's Secret Love Spell.

Toen het uiterlijk klaar was, Ik voelde me het coolste meisje op school. Ik heb zeker tien jaar geleden nog nooit gekeken (of geroken), maar de kans krijgen om het nu te doen, was bijna net zo goed.

Deze look vroeg ook om de beste reacties van mijn twintig collega's. Ze strompelden over mijn haar om en felroze blozen, alsof ze zich plotseling op de middelbare school bevonden tijdens een logeerpartijtje of schooldans.

FOTO'S: marykateashleyolsenblog, Amanda Montell

Mijn haar was al knapperig gebakken tegen de tijd dat ik mijn crimper eruit gooide. Een of andere manier, Ik was ook vergeten hoe wreed we ons haar hebben misbruikt- verwarm het dag in dag uit en kleur het met doosverf.

Ik weet niet wat ik dacht toen ik besloot om deze legendarische Beyoncé-look opnieuw te maken. Mijn haar is lang niet genoeg voor haar weelderige pigtails en de kleurrijke zonnebril die ik vond was niet zo majestueus groot en randloos. (Ga figuur - Beyoncé was onberispelijk lang voordat ze #FLAWLESS was.)

ik ook nooit draag oorbellen meer - hoewel ik op de middelbare school ongeveer acht paar hoepels bezat, houd ik mijn sieraden nu redelijk minimaal. De hoepels voelden zwaar en kriebelden in mijn oren, en plotseling drong het tot me door hoe vreemd het was dat ik 10 jaar geleden nooit het huis verliet zonder een of ander omslachtig voorwerp dat aan elk oor bungelde. Oh, het perspectief dat een decennium kan brengen.

FOTO'S: Papier, Amanda Montell

Tegen vrijdag denk ik dat het veilig is om te zeggen dat ik wat overboord gegaan ben. Maar ik blijf erbij. Deze Hilary Duff-look van de Nickelodeon Kids 'Choice Awards van 2002 was te perfect om niet te proberen.

De manie van Lizzie McGuire bereikte dat jaar de piek. Welke 15-jarige televisiesuperster zou het niet wil je het oranje tapijt verfraaien in groene oogschaduw en een torenhoge paardenstaart versierd met pennen? Mijn versie is weliswaar een beetje schandalig (had ik al gezegd dat mijn haar gefrituurd was?). Maar ik zal zeggen, als schrijver was het heerlijk handig om een kop met schrijfinstrumenten te hebben. Ik vond de groene schaduw eigenlijk ook niet erg. Het was een mooie afwisseling van de traumatiserende eyeliner van maandag, tenminste.

Dat gezegd hebbende, tegen het einde van de week was ik meer dan klaar om terug te keren naar 2016. Hoewel ik er trots op ben de schoonheid van de schoonheid uit de vroege jaren 2000 te hebben verdiend, was deze geheugensteuntjes een beetje * te vroeg. *

Ten slotte, er is een reden dat het enkele decennia duurt voordat schoonheidstrends weer teruggaan. We hebben genoeg tijd nodig om te vergeten hoe onhandig we de eerste keer waren. Dus totdat zwarte eyeliner en glanzende lippen terugkomen, blijf ik bij mijn volwassen hoogtepunt en onversterkte gewas.

Ik hang echter aan deze Juicy Tube.

FOTO'S: Getty / Jeffrey Mayer, Amanda Montell