Hoe het vinden van een huidverzorgingsritueel me hielp om verder te gaan met mijn eetstoornis
Deskundigen schatten dat ongeveer acht miljoen mensen in de Verenigde Staten momenteel lijden aan een eetstoornis - en dat is niet eens het lange, moeizame herstelproces of het ongebreidelde onbegrip van deze kwesties in onze cultuur. Om het bewustzijn en perspectief te vergroten, is ons doel om het gesprek te verbreken door het aanbieden van tot nadenken stemmende inhoud over lichaamsbeeld, dieetpraatjes en het stigma en schaamte waarmee miljoenen vrouwen dagelijks te maken hebben. Maar bovenal, weet dat je niet alleen bent - en als je hulp nodig hebt en niet weet waar je moet beginnen, neem dan contact op met de hotline van de nationale eetstoornissen op (800) 931-2237.
Een affiniteit voor schoonheid, meer bepaald een ingewikkelde huidverzorging en make-uproutine, wordt vaak gezien als vapid of narcistisch. Het is een perspectief dat praktisch ingebakken is in onze cultuur, vrouwen minacht voor het plegen van "frivole" activiteiten of "ijdele" procedures terwijl ze degenen negeren die niet passen bij het schoonheidsideaal. De reactie op mensen met een eetstoornis is redelijk vergelijkbaar. Ballastend voor het idee van een op fysicaliteit gebaseerde obsessie (die niet de oppervlakte van de vele emotionele en mentale oorzaken achter lichaamsbeeldkwesties krast) en toch degenen beoordeelt die niet lijken op de manier waarop de samenleving dicteert.
Op dit kruispunt hielp mijn voorliefde voor huidverzorging me verder te gaan met mijn eetstoornis.
Problemen met voedsel hebben mijn bewustzijn het grootste deel van mijn leven doordrongen. Ten eerste, tijdens de middelbare school toen ik me onthield van voedsel of zuivering toen ik niet kon was mijn realiteit. Toen, in de jaren daarna, toen ik actief door de behandeling ging. Nu beïnvloedt het mijn leven terwijl ik door herstel heen ga - leer van mijn delen houden maar nooit vergeten hoe gemakkelijk vooruitgang in een oogwenk kan verdwijnen. Het is een alomtegenwoordige strijd - een die lichter voelt dan eerst - maar hij is nooit helemaal verdwenen.
Zoveel van mijn onzekerheid viel samen met een cataclysmische bezorgdheid over hoe ik aan anderen verscheen, mijn lichaam was gewoon het gemakkelijkste om op te letten. In de moeilijkste tijden vond ik echter uitstel door huidverzorging. Het was een manier om vrij te zijn, al was het maar voor een paar ogenblikken - een directe manier om je goed te voelen over mijn outsides als ik niet kon vertrouwen op hoe mijn kleding zou passen of op de manier waarop ik mijn lichaam die dag zou zien. Ik leerde mijn huid begrijpen en wist dat als ik er om gaf ik iets had om trots op te zijn. Het hebben van "goede huid" was een manier om complimenten over mijn uiterlijk te verzamelen, ook al was ik bezorgd over mijn ledematen. Misschien klinkt dit op zichzelf al tevergeefs, het idee dat ik op mijn manier van kijken vergelding nodig had. Maar eetstoornissen vervormen zoveel verschillende delen van je tegelijkertijd - je beroven van de dingen die je leuk vindt aan jezelf om de greep ervan te versnellen. Ik zie het als een monster dat door mijn hersencellen snuffelt en glijdt. Skincare leek de productie minimaal twee minuten per dag te stoppen wanneer ik mijn huid zou reinigen, verzorgen en hydrateren.
Uit onderzoek blijkt dat routinematige huidverzorgingsroutines angst, depressieve gedachten en problemen met controle kunnen verlichten, drie zeer algemene markers bij mensen met eetstoornissen. "Neurologisch gezien zijn er processen in de hersenen die leiden tot angst", legt Sanam Hafeez, PsyD, een op NYC gebaseerde erkende klinisch psycholoog uit. "Deze processen worden geactiveerd wanneer er sprake is van overanalyse, zelfbeschuldiging of bezorgdheid over mogelijke negatieve uitkomsten. Het wordt vaak aangeraden iets leuks of productiefs te doen om de geest gefocust te maken op positieve activiteit en negatieve gedachten." De positieve associaties blijken mijn bezorgde geest tot rust te brengen en bieden een dagelijkse routine die een toestand van normaliteit en controle biedt.
Ik geniet ervan producten uit te proberen, te zien hoe ze reageren met mijn huid, advies te geven en hun verpakking nu als een deel van mijn werk te bewonderen. Ik leerde mezelf terugwinnen door huidverzorging en mijn genegenheid ervoor helpt me nog elke dag. Ik zie het als een kip en het soort ei-soort - hield ik van schoonheid voor mijn eetstoornis of redde me dat door mijn schoonheid? Hoe dan ook, ik ben dankbaar.
Ter info: ik ben dol op make-up, maar hier is waarom ik ervoor kies om het niet te dragen.
