Ik word minder "vrouwelijk" naarmate ik ouder word

Eind januari draai ik de grote 3-0. En als een natuurlijk bijproduct van veroudering in nog een decennium (en het bereiken van een grote mijlpaal), ben ik aan het nadenken over waar ik in mijn leven ben en hoe ik mezelf aan de wereld presenteer. Maar als ik denk aan de versie van mij die bestond toen ik voor het eerst vrouw werd, voelt ze zich zo ver weg.

Mijn tieners en twintigers besteedden zich zorgen over het feit of mensen me leuk vonden of niet, en mijn focus is nu het vinden van een manier om zeker te zijn ik zoals ik - en een groot deel daarvan is dat ik mezelf bevrijd van alle dingen die niet wezenlijk zijn wie ik ben. Hoewel ik wou dat ik eerder tot deze conclusie zou komen, lijkt het invoeren van deze nieuwe fase net zo goed een tijd om mijn meest ware vorm te achterhalen. En tot nu toe denk ik dat stereotiepe "vrouwelijkheid" veel minder een plaats in mijn wereld heeft. Laat het me uitleggen…

Ik wilde nooit als onaantrekkelijk worden gezien, en in die tijd stelde ik gelijk dat ik aantrekkelijk was met het dragen van make-up en het verschijnen van een femme.

De eerste stap was mijn haar knippen vorig jaar. Op het eerste gezicht was het geen enorme overgang, maar voor mij voelde het alsof ik een spoor van mijn vorige zelf afsneed. Wat ook in deze beslissing werd gespeeld, was een verdere uitpakken van mijn seksualiteit en het besef dat ik niet het rechte meisje was dat ik altijd had gedacht dat ik was.Door dit nieuwe aspect van mezelf te begrijpen, kon ik de vrouw die ik was opnieuw uitdenken en stoppen met spelen in wat ik dacht dat aantrekkelijke, rechte meisjes eruit zagen.Ik ontdekte dat mijn seksualiteit ergens in het midden viel, dus verloor mijn blinde trouw aan een strikt vrouwelijke esthetiek haar greep.

In dezelfde geest hadden de mooie jurken die ik zou dragen in een bijna pathologische poging om aantrekkelijk te lijken allesbehalve hun aantrekkingskracht verloren. Nu speel ik veel meer met androgynie wanneer ik me kleed, enIk vind mezelf vaak aantrekkelijker wanneer de stereotype geslachtslijnen een beetje vervaagd zijn. Ik fantaseer over een deel van mijn hoofd scheren en het idee van neuken met gender echt omarmen. Tegelijkertijd is het zo moeilijk om je zorgen te maken over wat mensen zullen denken.

Mijn doel voor het begin van mijn 30s is om door te gaan met het verwijderen van de Sarah die wanhopig wil worden geliefd en in plaats daarvan altijd van harte ten koste van alles te zijn. Misschien zullen bepaalde mensen zich niet tot mij aangetrokken voelen, of zullen vreemdelingen vooroordelen hebben. Maaruiteindelijk, als ik in de spiegel kijk en zie hoe ik me van binnen voel, dan kan ik erover nadenken dat, zoals de millennials zeggen, mijn beste leven leiden. Dat is eigenlijk alles wat we kunnen nastreven, toch?

Hier bij Byrdie weten we dat schoonheid veel meer is dan vlechthandleidingen en mascaraoverzichten. Schoonheid is identiteit. Ons haar, onze gelaatstrekken, onze lichamen: ze kunnen cultuur, seksualiteit, ras, zelfs politiek weerspiegelen. We hadden ergens op Byrdie nodig om over dit spul te praten, dus … welkom bijDe Flipside (zoals natuurlijk in de keerzijde van schoonheid!), een speciale plek voor unieke, persoonlijke en onverwachte verhalen die de definitie van 'schoonheid' van onze samenleving uitdagen. Hier vind je coole interviews met LGBTQ + -sterrensterren, kwetsbare essays over schoonheidsnormen en culturele identiteit, feministische meditaties over alles van dijbeenwenkbrauwen tot wenkbrauwen en meer. De ideeën die onze schrijvers hier verkennen, zijn nieuw, dus we willen graag dat jullie, onze slimme lezers, ook deelnemen aan het gesprek. Zorg ervoor dat je je mening geeft (en deel ze op sociale media met de hashtag #TheFlipsideOfBeauty). Omdat hier, aan de Flipside iedereen wordt gehoord.

Wil je meer verhalen van The Flipside? Mis dit essay niet over hoe het echt is om een ​​bochtige ballerina te zijn.

Openingsafbeelding: Imaxtree