Hoe ik mijn gebleekte haar heb geborgen na een ramp op de salon
Inhoudsopgave:
Wat gebeurde er eerst
Simpel gezegd, ik ben nog nooit zo'n 'haarmeisje' geweest, waarschijnlijk omdat ik in het begin niet zo'n uitzonderlijk haar heb en ik het altijd goed heb gehad om mijn superfijne lokken te stylen in de meest eenvoudige en gemakkelijke stijlen. (Paardenstaarten, topknopen en gladde uitbarstingen zijn mijn jam.) Afgezien van het feit dat ik sinds de middelbare school hoogtepunten heb gekregen, ben ik vrij gemakkelijk in mijn haar geweest, heb ik religieus diepe conditioners, hittebeschermingsmiddelen en haaroliën toegepast op mijn kwetsbare blonde lokken.
Hoewel ik een platinablonde jongere was, is mijn natuurlijke tint geleidelijk verdonkerd tot een nogal miezerig bleekwater. Ja, ik heb overwogen om in bruine en bruine tinten te dabbelen, maar ik heb me altijd geïdentificeerd als een blondine, en ik kan me niet echt in een andere schaduw voorstellen. In de loop van de jaren heb ik geprobeerd om redelijk consistent te blijven met coloristen; echter, nadat mijn go-to-gal mijn bekende (en zeer gewaardeerde) salon in Minneapolis had verlaten, werd ik doorverwezen naar iemand die nieuw is, en die, omwille van de efficiëntie, Ashley zal noemen (niet haar echte naam).
Omdat al mijn vorige kleur in de salon was opgenomen en aangezien Ashley een zeer capabele colorist leek (zij had een baan bij deze prestigieuze salon, tenslotte), de eerste paar afspraken gingen goed, en ik kreeg nog steeds de kenmerkende heldere en boterachtige blonde kleur die ik gewend was. Echter, drie of vier afspraken in, ik merkte dat de toon (erg) uit was, het eindresultaat was veel te asympathiek naar mijn smaak.
Mijn haar zag er grijs en saai uit, hoewel Ashley wist dat ik mijn typische felwitte blondine wilde hebben. (Ik had zelfs foto's van mijn oude kleur binnengebracht om haar te herinneren aan wat ik zocht.) Ik miste de manier waarop mijn vorige blonde tint mijn teint opfleefde en steeds meer gefrustreerd raakte door de super-off kleur en verspilde dollars.
Dus toen ik terugkeerde naar de salon voor mijn volgende afspraak, was ik vastbesloten om Ashley precies te vertellen wat ik zocht en uiteindelijk met de resultaten weg te gaan die ik wilde. Dit is wat er gebeurde …
Het ongeluk
Nadat ik met Ashley had gesproken en haar mijn oude foto's opnieuw had laten zien (denk aan de helderheid van Julianne Hough-niveau), voelde ik me zelfverzekerd toen ze begon te foeteren en mijn haar te schilderen. Dus drie uur later, nadat ik was gesauseerd, afgezwakt en teruggekeerd naar de stoel, was ik meteen gefrustreerd. Mijn haar zag eruit donker. Ja, het haar ziet er altijd donkerder uit als het nat is, maar ik was lang genoeg blond geweest dat ik wist wat ik moest zien, en de asymmetrische bruine kleur die ik in de spiegel zag was absoluut niet op voorraad.
Ik bad voor een of ander wonder, ik beet op mijn tong, tuitte mijn lippen en wachtte geduldig terwijl Ashley mijn haar begon te drogen. Echter, zoals verwacht, vertrok de asymke kleur niet. Zonder veel te zeggen, stond ik op, betaalde en ging naar mijn auto, waar ik onmiddellijk in tranen uitbarstte. Toen ik me dat realiseerde, had ik een arm en een been betaald voor een kleur die ik vrij veel haatte (en was verre van wat ik vroeg), mijn teleurstelling begon te veranderen in woede.Uit vrees voor schade wist ik dat ik mijn kleur niet gedurende ten minste een paar maanden zou kunnen laten herstellen, en ik had een volledig verlies van wat ik moest doen.
Uiteindelijk besloot ik terug naar de salon te gaan en met Ashley te praten. Ik wist dat er niet veel kleur kon worden gedaan, omdat ik net een proces van drie uur had ondergaan, maar op zijn minst voelde ik dat ik mijn geld terug verdiende - of iets.
Toen ze me terug zag, keek Ashley meteen nerveus en nam me mee naar een achterkamer om te praten. Ik vertelde haar dat ik niet blij was met de kleur en wees erop hoe anders het was dan wat ik had gevraagd. Nogmaals, ik trok de foto's van mijn oude haar en keek hoe Ashley ze bestudeerde. Na een paar ogenblikken vertelde ze me botweg dat de enige manier waarop ze me die blonde kon geven, zou zijn door mijn hele hoofd te bleken over- alle nieuwe hoogtepunten.Toen ik vroeg of het de integriteit van mijn haar in gevaar zou brengen, stak ze haar hand uit, pakte een paar lokken, bekeek ze en antwoordde: 'Je haar kan het aan.'
Dus tegen beter weten in, maar in een volkomen wanhopige toestand, stemde ik ermee in. Binnen het volgende half uur (ja, 30 minuten of minder), Ashley bracht een high-vol bleekmiddel over mijn hele hoofd aan, zette me onder de droger en spoelde me uit. Pas toen ik terug was op haar station raakte de paniek en diep, diep spijt begon langzaam in te zakken. Ik staarde naar het nest van de druipende, verwarde witte rat boven op mijn hoofd en wist dat ik een ernstige fout had gemaakt. Ik hield de tranen als Ashley langzaam tegen beproefd om mijn haar uit te kammen.
Met zelfs de minste aanraking begonnen stukjes gebleekt haar te vallen. Ashley raakte even in paniek en gaf me de opdracht om te wachten tot mijn haar was opgedroogd om het thuis af te borstelen. Ik maak geen grapje als ik zeg dat ze vrij letterlijk is geduwd ik ga de deur uit.
De paniek
Toen ik vanuit mijn ooghoek naar huis reed, kon ik mijn haar zien vallen en met een alarmerend snel tempo breken. Huilend en worstelend had ik geen idee waar ik moest beginnen. Uiteindelijk maakte ik een afspraak bij een andere nabijgelegen salon voor de volgende dag. De geruststellende engel van een receptioniste was uitermate geruststellend en vertelde me dat er een aantal dingen waren dat het personeel kon doen om te proberen mijn haar te redden. Ik trok mijn verwarde haar dus altijd voorzichtig in een scrunchie en ging slapen in de hoop op een wonder.
Toen ik de volgende dag bij de salon aankwam, omringde de eigenaar en ongeveer 10 andere stylisten (geen overdrijving - ik ben nu een legende en leerreferentie voor nieuwe werknemers) mij en mijn gematteerd, gebleekt haar. De bezorgde en gefrustreerde uitdrukking van de eigenaar heeft niet veel gedaan om mijn opnieuw stijgende paniek te kalmeren, en na een tijdje mijn haar te hebben bestudeerd,hij vertelde me dat mijn haar een lange, lange tijd nodig had om te herstellen. Het zou de juiste balans van proteïne en vocht nodig hebben, samen met frequente snippers en sneden om te proberen de breuk in evenwicht te brengen (wat op zich al allerlei funky lagen zou creëren).
De behandeling
De eerste stap? Een intensieve eiwitbehandeling die in eigen huis werd toegepast, met als doel om rechtvaardig te zijn hou op de breuk die gebeurde.(Ter info: de meeste salons hebben een veelheid aan haarbehandelingen die variëren in kracht en doel. Hoewel mijn haar zich momenteel in een veel gezondere staat bevindt, wissel ik om de paar maanden nog steeds af tussen vocht- en eiwitverpakte behandelingen om mijn haar te helpen onderhouden integriteit, ik raad dit aan iedereen die vaak stijlen met warmte of regelmatige kleuren krijgt).
Na de behandeling begon de stylist (met de zorgvuldige supervisie van de eigenaar) langzaam door mijn haar te kammen. Ik sloot mijn ogen, maar de vuisten haar die ik later op de vloer zag, in de kam, en verward in de handen van de stilist, doen me nog steeds ineenkrimpen. Toen kwam de snee. Ik kreeg ongeveer drie of vier inch afgenomen, waardoor ik met een extreem uitgedunde schouder-lengte stijl-een verre schreeuw van het scheermes baan die ik was vreselijk anticiperen maar nog steeds een ongemakkelijke verandering. Nadat ik wat advies en adviezen had gegeven voor wat betreft producten en procedures, had het personeel van de salon alles gedaan wat ze konden doen en raadde ik me aan om de volgende maand terug te komen voor een volgend consult, behandeling en trim.
Ze hadden hun deel gedaan; nu moest ik de mijne doen.
Na een bezoek aan een groot aantal andere salons, urenlang onderzoek op internet en het raadplegen van personeelsleden op plaatsen zoals Ulta en Sephora, kwam ik met het regime dat uiteindelijk mijn haar weer in vorm zou brengen.
Blijf scrollen naar mijn spaarproducten, en ontdek hoe ik ze heb gebruikt!
Dit paar van Alterna heeft de juiste verhouding van eiwitten en conditioners en is perfect voor blondines (en andere medehaar misbruikers). In feite is de formule, ondanks het eiwitgehalte, zacht en gebalanceerd genoeg om dagelijks te gebruiken. Ik gebruikte deze shampoo en conditioner combo voor ongeveer een maand en begon toen af te wisselen met een extreem hydraterende duo (zie volgende dia). Het hielp echt om mijn strengen te herbouwen en te repareren, en ik had het gevoel dat mijn haar sterker en hanteerbaarder werd na elk gebruik.
Vier jaar later heb ik deze jongens nog steeds in de badkamer verstopt voor wanneer mijn haar een beetje erger aanvoelt vanwege de slijtage.
Dit duo van Bumble and Bumble is rijk en diep hydraterend - precies wat droge, beschadigde stokken hunkeren. Typisch, dit zware paar zou niet werken met mijn superfijne textuur, maar gezien hun droge en wanhopige staat, werkte de combo volslagen magie. De geur is niet alleen geweldig (denk aan Hawaï in een fles), maar geen enkele andere shampoo en conditioner heeft ooit zo'n glans en zachtheid geleverd. Een woord voor de wijzen echter: een beetje gaat een lange weg.
Ik maak geen grapje als ik zeg dat dit spul magie is in een badkuip. (Kanttekening: ik heb iedereen van mijn vrienden aan mijn moeder gekregen die helemaal verslaafd was.) Normaal gesproken, bij elke andere wasbeurt, zou ik dit romige masker gebruiken in plaats van welke conditioner die ik normaal die dag zou hebben gebruikt. Ik zou het overtollige water uit mijn haar persen, royaal van het ene uiteinde naar het andere wrijven, een douchekop opzetten, en alle andere douchetaken uitvoeren voor het spoelen na ongeveer 10 minuten. Ik was zo verslaafd aan de dramatische resultaten van dit masker dat ik het ongeveer een keer per week op droog haar zou gebruiken als een behandeling in de nacht - gewoonweg ontgrendelen en 's morgens gewoon wassen.
Dit masker is mogelijk het meest product dat het meest verandert tijdens het gebruik van mijn regime. Simpel gezegd, als je haar hulp nodig heeft, is dit jouw antwoord.
Dit product was een geweldige manier om een extra eiwithit in mijn haarroutine te verwerken. En aangezien het Aveda is, ruikt het geweldig.
Dit product stopt klitten (die blondjes zijn extra gevoelig voor) in hun tracks. Ik heb zowel de met keratine doordrenkte versie als het origineel gebruikt, beide zijn geweldig. Omdat ik ongeveer zes maanden lang geen föhn of flatiron had aangeraakt, vertrouwde ik op dit lichte leave-in-product om glans, beheersbaarheid en natuurlijk lichaam aan mijn haar te geven.
Next Up: How I Salvaged My Bleached Hair After Disaster in the Salon, Part II
Dit bericht is op een eerdere datum gepubliceerd en is sindsdien bijgewerkt.
