3 redacteuren delen hun ervaringen met Cortisone-opnamen

Voor Deven werden cortisone-injecties een beetje een schoonheidsverslaving. Toen ze eenmaal zag hoe snel één groot cystisch puistje was verdwenen, kwamen haar bezoeken aan de dermatoloog vaak voor. Omdat de meeste van haar puistjes gelokaliseerd waren in twee gebieden (haar kin en neus), begon ze pitting en littekens op haar huid te merken: "Terwijl ik werd gewaarschuwd voor de mogelijke huidlagen, deed ik mijn onderzoek niet zo grondig zoals ik zou moeten hebben. Als ik dat had gedaan, zou ik talloze bronnen hebben gevonden die erop wijzen dat te veel cortisone of een te sterke verdunning de oorzaak is van putjesvorming.

Aangezien ik vaak twee of drie cysten aan de ene kant van mijn neus had, was het waarschijnlijk niet de verstandigste keuze om ze allemaal met cortisone te vullen.

"Maandenlang wachtte ik geduldig tot de depressies verdwenen. Jaren later wacht ik nog steeds. Ik heb een paar kleine putjes, of littekens op ijs, op mijn kin en aan één kant van mijn neus. Aan de andere kant van mijn neus heb ik een kleine verzameling littekens van de lakenwagen. Geen enkele hoeveelheid exfoliatie of retinol heeft kunnen helpen. En elke keer dat een professional naar mijn huid kijkt, vragen ze wat er is gebeurd, en wanneer ik ze vertel, is de reactie altijd hetzelfde: een zucht en een wetende hoofd schudden. Wanneer goed gedaan, kunnen cortisone-opnamen levensreddend zijn.

Minder is meer. Ik heb liever dat een cortisone-shot niet zo goed werkt als dat het te goed werkt tot het punt dat er een litteken achterblijft. '

"Ik begon niet te worstelen met puistjes tot ik 24 was geworden (de tweede levensfase in de tweede puberteit is zo echt). Tegenwoordig heb ik de neiging om uit te breken op mijn kin rond de tijd dat ik mijn menstruatie krijg. Mijn routine van glycolische exfoliatie en spotbehandeling met Renée Rouleau's Anti-Cyst Treatment ($ 43), plus het incidentele Origins Retexturizing Mask ($ 22), doet de klus meestal binnen een week of twee. (En in de tussentijd, zegene Urban Decay's Naked Skin Concealer, $ 28).

"Maar een paar maanden geleden, ontwikkelde ik deze meteorische vlek midden op mijn wang die weigerde te reageren op OTC-behandelingen. Het bleef ongeveer zes weken zitten voordat ik besloot in-office-opties te verkennen. Iemand heeft geadviseerd een cortisone-injectie te proberen, en nadat ik ernaar had gekeken, leek dat de juiste manier om te gaan.

"In het kantoor van de derm was het cortisone-shot pijnloos, ik was binnen vijf minuten in en uit de stoel en het verminderde mijn puist enorm van de ene dag op de andere. Om 100% openhartig te zijn, heeft het het niet laten verdwijnen helemaal, maar ik was tevreden en opgelucht door hoeveel kleiner het de volgende dag leek. Dat was ongeveer een maand geleden en ik wacht eigenlijk nog steeds op alle donkere pigmentcellen die een litteken maken om op te ruimen. Maar de reusachtige, opgeheven buil is volledig verdwenen en is niet teruggekomen. Over het algemeen zou ik het zeker nog een keer doen, vooral als ik een andere super-koppige smet bezat of een ongewenste planeet moest opruimen voor een belangrijke gebeurtenis."

Ik heb er veel gehad, een groot, blijf-thuis-en-verstop-want-het-zo-enorm soort puistje, maar onlangs kreeg ik een uitbraak die zo groot was aan de linkerkant van mijn gezicht dat ik besloot dat het tijd was: Ik moest eindelijk een cortisone-opname maken. Ik had zoveel lovende kritieken van andere mensen gehoord en hoe het hielp om hun onvolkomenheden van de ene dag op de andere praktisch te verwijderen opgewonden om mijn afspraak te boeken. Een naald in een pukkel steken klinkt misschien als een nachtmerrie voor sommigen, maar voor mij kon ik niet snel genoeg bij de dermatoloog komen.

Mijn enige fout voordat ik binnenkwam, was de nacht ervoor de pukkel laten vallen. Ik zal je de grafische details besparen en gewoon zeggen dat het "klaar" leek om te worden geëxtraheerd, maar onthullen dat ik dit had gedaan met de physician assistant die de procedure uitvoerde rechtvaardigde een "tsk-tsk." Ondanks mijn beste inspanningen om te krijgen de gunk uit mijn breakout, ze moest het nog steeds leegmaken voordat de site werd geïnjecteerd, maar zowel de extractie- als de naaldpoke deden nauwelijks pijn en ik was de deur uit voordat ik het wist. 'S Avonds was het pukkel al kleiner geworden en kon ik vrienden ontmoeten zonder me bijna even zelfbewust te voelen als die ochtend.

De volgende dag had ik echter een beetje een korstje waar het puistje ooit was. Het was helemaal vlak en gemakkelijk gecamoufleerd met concealer, maar toen de make-up loskwam, was ik ontzet over de donkere laesie die me aankeek. De korst bleef een paar dagen hangen en uiteindelijk bleef ik achter met een klein gebied van hyperpigmentatie. Ik kreeg het shot een paar weken geleden, en vandaag is er nog wat lichte verkleuring, dus dat zou ik moeten zeggen en de korstjes zijn de enige minpunten (maar ik ben er zeker van dat mijn knallen het puistje ook hier de schuld is).

Zou ik het nog een keer doen? Mogelijk, als het puistje groot genoeg was en ik een gebeurtenis of iets dergelijks had, maar anders houd ik me in de eerste plaats aan een gezond dieet en goede huidverzorging om puistjes te voorkomen.

Heb je ooit een cortisone-injectie gekregen? Hoe was je ervaring? Vertel het ons hieronder!