Nu weet ik het: het duizend jaar oude ingrediënt dat Italiaanse vrouwen gebruiken voor een gloeiende huid

Er is een bepaald gevoel van vrede en welzijn dat je alleen ervaart wanneer je duizenden kilometers verwijderd bent van een grootstedelijke stad. Zich ontvlambaar over je lichaam als een warme waas, het is een reactie die net zo lichamelijk als mentaal aanvoelt. Je springerige, overmatig cafeïnevrije hartslag vertraagt ​​tot een aangenaam, gestaag bonzen; je ademt dieper, je vermoeide longen verwonderen zich over de ongerepte natuurlucht; je gespannen schouderspieren ontspannen met een onbekend gevoel van ontspanning. Je glimlacht plotseling meer - en nee, het komt niet alleen door de echt goede wijn die je hebt tijdens de lunch, het avondeten en soms zelfs in het ontbijt (met een knikje en knipoogje afgeleverd door een zeer onbevooroordeelde barman).

Voor iedereen die dit volledige lichaam en zijn ontspannen geest wil ervaren, raad ik u ten zeerste aan een reis naar Umbrië, Italië te maken. Bijnaam het "Groene Hart van Italië" (een term die ik minstens één keer per dag heb gehoord - Umbriërs zijn trots op de verbinding van hun stad met de aarde), Umbrië ligt op slechts twee uur rijden ten noorden van Rome en vier uur ten zuiden van Venetië. Die paar uur kunnen net zo goed dagen zijn.

Terwijl de grote steden van Italië een verbluffende geschiedenis en een flinke dosis druk bezocht toerisme hebben, is er een klein gevoel van grandeur voorbij; De glooiende groene velden en eindeloze wijngaarden van Umbrië houden een kostbare schoonheid onveranderd door het verstrijken van de tijd. Hoewel je diep vanbinnen weet dat dit niet het geval is, kun je niet anders dan het gevoel hebben dat je misschien de eerste bent die deze plek tegenkomt waar straatlantaarns niet bestaan ​​en waar sterren fel branden tegen een pikdonkere lucht.

Toen Fresh me uitnodigde met hen mee te gaan naar Umbrië en meer te leren over een van hun meest iconische producten, verwachtte ik een goed klinkend verhaal te horen en veel pasta en kaas te eten. Dit laatste gebeurde zeker (ik ben nog steeds aan het afkoelen vanwege de enorme omvang en omvang van deze kaasplank met "voorgerechten" die ik op onze eerste dag heb gepresenteerd), maar de ongerepte schoonheid en opgewekte inwoners van Umbrië hebben mijn afgetrapt stadshart verrast.

Elke Umbriër die ik ontmoette - van onze raven-haired gids in Assisi tot de eigenaar van de Castello Monte Vibiano Vineyard - had de blithe, vreugdevolle, onbezwaardelde lucht die ik gewoonlijk associeer met iemand die net is teruggekeerd van een lange vakantie, of misschien recent genomen een Xanax. Plus, hun huid. Het woord "gloeien" wordt te gemakkelijk rondgegooid in de schoonheidswereld, maar het is de meest waarachtige beschrijving van hun huidskleur; de meeste vrouwen zagen eruit alsof ze nooit een seconde van hun dag hadden doorgebracht met het vinden van hun foundation-match, en toch weerkaatste hun taaie, zonverwarmde huid licht vanuit elke hoek zonder de hulp van Pat McGrath's Skin Fetish 003.

Ik moest de reden weten. Ik probeerde oorspronkelijk traditionele schoonheidsgeheimen te onthullen van Umbrische vrouwen, maar ik ontdekte dat hoe meer ik erom vroeg, hoe meer het duidelijk werd dat er slechts één belangrijk schoonheidsgeheim te vermelden viel dat het vermelden waard was:klei.

Verse medeoprichters Lev Glazman en Alina Roytberg creëerden hun nu bestverkopende Umbrian Purifying Clay Mask ($ 62) nadat ze getuige waren geweest van de transformerende krachten van deze klei op een vriend die aan acne leed. Volgens hen verhuisde deze vriend naar Nocera Umbra, een klein stadje in de stad Perugia, en gebruikte elke dag de klei van de stad - vermoedelijk zelfs met een laagje over haar gezicht slapend - en in slechts zes maanden, haar huid was gewist.

Sensing een onaangeroerde nieuwe held ingrediënt, Glazman en Roytberg onmiddellijk een afspraak gemaakt met de eigenaar van een steengroeve in Nocera Umbra, met wie ze werken tot op de dag om hun masker te maken. Het concept van een huidopruimend kleimasker is nauwelijks nieuw - er is een overweldigend bedrag op de website van Sephora alleen, en niet te vergeten divisieve versies zoals die van Aztec Secret - maar Fresh zegt dat er specifiek iets is over klei van Nocera Umbra specifiek.

Zoals alle goede verhalen is er een element van mythische folklore. Honderden jaren lang geloofden naburige steden dat het Umbrische water magische helende eigenschappen had; het stroomt over de aarde en neemt onderweg belangrijke voedingsstoffen en mineralen op. Tegenwoordig zijn het echter de rijke kleiafzettingen in het land die worden aangeprezen als de wondergenezer.

Naar verluidt, is Umbrische klei hoger in siliciumdioxide, heeft het een neutrale pH, en in tegenstelling tot andere kleien, overschildert de huid niet overdadig wanneer het lokaal wordt aangebracht.. Tijdens de reis werd ons verteld dat Umbriërs de klei van hun aarde hebben gebruikt om alles te doen, van genezen wonden, beten en brandwonden om luieruitslag eeuwenlang te kalmeren - sommige inwoners drinken het zelfs in de hoop om zweren en aambeien te behandelen (het lijkt erop dat de klei-etende gewoonte van Shailene Woodley niet zo radicaal is als ik dacht).

Om echt de rijke geschiedenis van Nocera Umbra's klei te benadrukken, vertelde de zilverige archeoloog op de tweede dag van de reis aan een redactieruimte dat toen een team van archeologen een begraafplaats met nobele mensen opgracht, ze "broden" van klei vonden begraven in 10 van de graven."Tussen de zesde en vierde eeuw voor Christus werd klei gebruikt in rituelen en in schoonheidsroutines," legde ze uit via een tolk."Deze priesters en edele mannen en vrouwen werden begraven met hun kostbare bezittingen, met inbegrip van blokken van klei die werden gevonden naast hun hoofd of aan hun voeten in grote brokken." Een geheim van schoonheid en gezondheid dat zo gewaardeerd en gekoesterd werd, inwoners werden ermee begraven - je kon geen beter achtergrondverhaal verzinnen.

Maar net als elke dubieuze schoonheidsredacteur die haar behoorlijk wat exotische verhalen heeft horen horen (veel daarvan zijn precies dat: verhalen geboren uit noodzaak in plaats van eerlijkheid), had ik mijn bedenkingen. Zeker, het verhaal was een beetje te perfect? Het geheim van de stralende huid van deze vrouwen kan onmogelijk zoiets eenvoudigs zijn, zo gemakkelijk te bottelen en te kopen?

Blijkt, dat was precies het geval. In Assisi ondervroeg ik onze gids, met haar make-upvrije huid en rilling van zwarte eyeliner, over haar schoonheidsroutine. "O ja, mijn grootmoeder gebruikte klei, en toen mijn moeder en nu mezelf," vertelt ze me opgewekt terwijl we de majesteit van de basiliek van St. Franciscus van Assisi in zich opnemen.

De klei die ze noemt, is niet specifiek van Fresh, maar eerder een die ze koopt als de plaatselijke drogisterij; maar net als die van Fresh komt het ook uit de rijke, vruchtbare aarde van Umbrië."Ik mix het met water en breng het op mijn gezicht aan als een pasta of masker - daarna was ik het na een paar minuten af," ze onthult verder. Een dag later praat ik praktisch met een glooiende huid, Lea genaamd, die in het Rometti-keramiekhuis werkt (waar Fresh net mee samenwerkte voor een gelimiteerde versie van hun masker).

Wat was het grootste schoonheidsgeheim dat ze sinds haar verhuizing naar Umbrië heeft geleerd? "Ik maak een kleimasker van poeder", legt ze mijn enigszins verbaasde uitdrukking uit. "Ik vind het in een soort van Italiaanse apotheek en meng het met een kom water. Je kunt ook wat druppels rozenolie of andere oliën toevoegen als je er parfum in wilt hebben. De klei gaat je poriën openen, en na twintig minuten moet je het met een washandje verwijderen. "Heeft ze haar goede huid aan deze klei toegeschreven? "Ja, nadat je je crème elke dag hebt aangebracht, wordt het mooier", bevestigt ze.

Dacht ze dat iedereen in Umbrië klei gebruikte in hun schoonheidsroutines?'Ik denk van wel - oma's gebruikten het vroeger, dus het wordt doorgegeven door generaties. Dit is een geheim van Italiaanse meisjes. Het zijn heel oude dingen. De moeder geeft het aan de dochter, enzovoort. Ik heb Italiaanse vrienden, en ik kan je vertellen, ja, ze gebruiken het. " In Amerika geven moeders productaanbevelingen en wijs schoonheidsadvies zoals "Leg het pincet neer" aan hun dochters;in Umbrië draait alles om de klei.

Misschien was het het aantal vrouwen dat ik waarnam en waar ze mee praatten, die hun liefde uitspraken voor dit eeuwenoude schoonheidsgeheim (mensen die zo blij en zorgeloos kunnen zijn, kunnen toch echt niet liegen, toch?). Misschien was het de manier waarop de zon elke avond over de horizon smolt, me eraan herinnerend dat de wereld explodeert met adembenemende, opzwepende momenten van schoonheid - je hoeft alleen maar te kijken. Of misschien heb ik net een teveel glazen van Monte Vibiano's wereldberoemde Maria Camilla-wijn gegeten. Wat het ook was, mijn afgematte zelfredzaamheid door de stemmingsvermogens die vaak werden gevonden tijdens een onderbreking van het stadsleven in een ver land, begon dit mooie, te perfecte verhaal als de waarheid te accepteren.

Wat is je favoriete ingrediënt voor natuurlijke schoonheid? Vertel mij hieronder!

Deze persreis werd betaald door Fresh. De meningen van de redactie zijn van henzelf.