Hoe ik mezelf uiteindelijk heb getraind om op mijn rug te slapen
Ik heb geschreven over de deugden van slapen op je rug voor. ik heb beproefd vroeger op mijn rug slapen - vele, vele keren. Maar ik word altijd opgeschud in een bal aan mijn (linkerkant) kant. Ik schrijf deze aversie toe om terug te slapen tot slechts één ding: het is ongemakkelijk. Maar bij elke voorbijgaande nacht word ik wakker en zie ik mijn slaaprimpel aan de linkerkant van mijn gezicht dieper en dieper en meer permanent groeien. Dus besloot ik om actie te ondernemen.
Blijf lezen om te vinden hoe ik Tenslotte heb mezelf getraind om op mijn rug te slapen!
Zoals ik zojuist al zei, het probleem is dat ik slaap op mijn rug erg ongemakkelijk vind. (Er is een reden waarom we onze eerste negen maanden in een bal gestopt hebben, juist? Het is comfortabel! Oke, misschien is dat niet de reden …) Maar om mijn slechte gewoonte te doorbreken, dwong ik mezelf om een beetje dieper te graven en precies te achterhalen waarom deze positie is ongemakkelijk voor mij. En ik kwam met twee solide redenen. Ten eerste vind ik het gevoel van mijn gezicht tegen het kussen gesmoord. Twee, mijn rug doet pijn als ik plat lig. Met dit in gedachten begon ik te experimenteren met verschillende manieren om deze twee hang-ups te verhelpen.
Het is moeilijk om een deel van de magie van slapen op de navel opnieuw te creëren. Ik heb geprobeerd aan alle kanten met een barricade van kussens om me heen te slapen - een aan de linkerkant, een aan de rechterkant, een die boven mijn hoofd was geklemd. Ondanks dat deze oplossing het dubbele voordeel heeft dat u voorkomt dat u in uw slaap gaat rollen en het gevoel van slapen opzij opnieuw creëert, heb ik ontdekt dat dit ook niet werkt. Uiteindelijk scheur ik door mijn kussenbarricade en eindig ik bij de eerste. Dus besloot ik om een andere benadering te kiezen om het gevoel van slapen opzij te herscheppen.
Omdat het kussen-tot-gezicht-ding eigenlijk alleen van toepassing is op één kant van het gezicht, waarom niet de niet-succesvolle benadering met alle hoeken naar de achtergrond brengen en gewoon een kussen over één kant van mijn gezicht leggen? Geniaal, ik weet het. De truc hier is echter het vinden van het juiste kussen voor de klus. Mijn gewone kussens zijn te groot tot het punt waarop ik mezelf uiteindelijk in de steek laat. In plaats daarvan gebruik ik wat ik graag een dutje kussen noem. Een dutje kussen is een kleiner, beter hanteerbaar kussen. Het kan van alles zijn - een kussen van de bank, een van de gazillons decoratieve kussens op je bed, alles dat zacht genoeg is om op je gezicht te zetten.
Mijn dutje kussen is een kleine, blauwe, langwerpige die ik jaren op mijn bed heb gehad. Ik gebruik het om mijn linkeroor en oog te bedekken en het voelt bijna alsof ik lekker naast me lig, ook al zit ik op mijn rug. Dat is een betwistbaar punt, als ik in deze positie zit, heb ik pijn aan mijn onderrug.
Ik heb hier wat onderzoek naar gedaan en de algemene consensus was om voor het slapengaan uit te rekken. Als je heupbuigers en hamstrings te strak zijn, kan het blijkbaar je onderrug uit de lijn trekken als je plat ligt. Als iemand die de hele dag aan een bureau zit, is het logisch dat mijn heupbuigers en hamstrings strak zijn, dus ik strekte me uit. En niks. Ik voelde nog steeds de kneep in mijn onderrug. Maar de meeste van mijn bronnen wezen op regelmatig rekken als oplossing. Waar ik in eerste instantie op kreunde. "Oh liefje, nog een ding dat ik moet doen voordat ik naar bed ga." Maar na vijf of zes dagen kon ik zonder pijn op mijn rug liggen.
Dus ik ben veilig en comfortabel op mijn rug, maar het lukt me nog steeds om aan mijn zijde wakker te worden. In eerste instantie denk ik dat het een toevalstreffer is, en ik zeg tegen mezelf dat mijn lichaam zal wennen aan zijn nieuwe slaaphouding. Wanneer dat niet gebeurt, realiseer ik me dat er meer nodig is dan alleen het overwinnen van de ongemakken en pijnproblemen om deze vaardigheid onder de knie te krijgen (ja, ik overweeg terug een vaardigheid te slapen).
Omdat de barricade van het kussen al bewezen heeft dat het niet in overeenstemming is met de wens van mijn lichaam om te slapen, heb ik de hellingtechniek geprobeerd. Ik weet niet zeker waarom dit werkt, of zelfs waarom ik dacht het in de eerste plaats te proberen, maar dat deed ik wel, en dat is het ook. Ik maak een klein stukje kussens (twee of drie) onder mijn hoofd en bovenlichaam. Hierdoor blijft mijn bovenlichaam enigszins rechtop staan, waardoor het voor mij moeilijker wordt om op mijn zij te rollen.
Maar hier is het echt belangrijke deel dat ik wil benadrukken: als ik zeg: "Ik heb mezelf eindelijk getraind om op mijn rug te slapen", bedoel ik dat ik EINDELIJK een training heb gevolgd. Niets van dit gebeurde 's nachts. Elk van de kleine tweaks die ik heb gemaakt duurde weken om aan te wennen. Om nog maar te zwijgen over de maanden van vallen en opstaan die mij hebben geleid tot de oplossingen waar ik nu op vertrouw. En terwijl ik eindelijk zover ben gekomen dat het comfortabel is om op mijn rug te slapen, ben ik nog steeds niet op een punt waar het helemaal natuurlijk aanvoelt. Elke nacht wanneer ik naar bed ga, werk ik om de omstandigheden precies goed te krijgen.
Als ik een paar keer te veel rekken oversla, zal mijn rug pijn doen als ik ga liggen. Als ik mijn nekkussen niet zo gepositioneerd heb, maakt het niet uit dat ik de perfecte wig voor mijn bovenlichaam heb gemaakt. Ik heb er alle vertrouwen in dat ik zo ver zal komen dat het 100% natuurlijk is (zoals ik nu weet, deze dingen kosten tijd), maar voor nu ben ik gewoon blij dat ik comfortabel op mijn rug kan slapen.
Zijn er geconverteerde dwarsliggers die dit lezen? Vertel me je trucs en hoe lang het duurde voordat je in de onderstaande opmerkingen de omschakeling maakte!
PS: Scroll naar beneden voor drie essentiële slaapmiddelen die het voor mij gemakkelijker maken om in slaap te vallen!
