Braken en elektrolytenbalans

Braken is een beschermende functie die het lichaam van virussen, bacteriën of toxines, zoals gifstoffen, verlaat. Langdurig braken kan uitdroging veroorzaken en in sommige gevallen een electrolye-onbalans. Elektrolyten zijn mineralen of eenvoudige chemicaliën - zoals natrium, kalium en bicarbonaat - die een kleine elektrische lading dragen. Ze zijn essentieel voor een verscheidenheid aan lichaamsprocessen, waaronder waterbalans en spiercontracties. Zuigelingen, jonge kinderen en senioren zijn bijzonder gevoelig voor het ontwikkelen van een verstoord elektrolytenevenwicht als gevolg van langdurig braken.

Video van de dag

Overmaat bicarbonaat

Het bloed heeft normaal een bijna neutrale pH, wat betekent dat het niet te zuur of te basaal is. Geladen waterstofdeeltjes zijn in de eerste plaats verantwoordelijk voor de zure aard van het bloed. Zure waterstof wordt in de eerste plaats gecompenseerd door het alkalische elektrolytische bicarbonaat om een ​​bijna neutrale bloed-pH te handhaven. Bij braken gaan zure waterstofdeeltjes verloren via het maagzuur dat wordt opgeworpen. In geval van langdurig braken kan het lichaam soms het verlies van waterstofdeeltjes niet compenseren. Dit kan ertoe leiden dat de pH te alkalisch wordt, met een relatieve overmaat van het elektrolytische bicarbonaat. Als de pH van het bloed abnormaal is, kunnen de niveaus van andere elektrolyten ook in onbalans raken.

Laag kalium

Wanneer langdurig braken leidt tot uitdroging en een te alkalische pH, reageert het lichaam met een reeks complexe mechanismen die gericht zijn op het herstel van zowel de water- als de pH-balans. Als gevolg van deze mechanismen neemt het niveau van het elektrolytisch kalium in het bloed vaak af - een aandoening die hypokaliëmie wordt genoemd. Een laag kaliumgehalte ontstaat meestal alleen als braken ernstig genoeg is om uitdroging te veroorzaken.

Tekenen en symptomen

Braken ernstig genoeg om uitdroging te veroorzaken en een verstoorde elektrolytenbalans kunnen andere symptomen veroorzaken. Omdat kalium nodig is voor een normale spierfunctie, kan een extreem laag niveau spierzwakte, spiertrekkingen of krampen veroorzaken. Overdreven bicarbonaat kan leiden tot een trager-dan-normaal ademhalingsfrequentie. Vaak voorkomende verschijnselen en symptomen van uitdroging zijn duizeligheid, lage bloeddruk, verminderde urineproductie en een droge mond. In ernstige gevallen kan verwarring optreden.

Preventie en behandeling

Braken dat slechts één of twee keer voorkomt, is over het algemeen geen probleem. Herhaald braken en het onvermogen om voedsel of vloeistoffen in te houden, kunnen echter snel leiden tot verstoringen van de elektrolytenbalans en uitdroging. Het nemen van kleine slokjes dranken met elektrolyten, zoals elektrolyt-vervanging en sportdranken, kan zowel uitdroging als elektrolytenonbalans helpen voorkomen.

Bel meteen met de arts als er geen voedsel of vloeistof kan worden vastgehouden en er tekenen zijn van mogelijke uitdroging.Zoek ook meteen medische hulp als het braken gepaard gaat met koorts, matige tot ernstige pijn in de buik, of als het braaksel naar de ontlasting ruikt of bloed of deeltjes bevat die op koffiedik lijken.