De seksuele conditie die veel vrouwen ervaren, maar waar niemand over praat

Het is bijna 2019 maar er is nog steeds een stigma rond het onderwerp seksuele en reproductieve gezondheid. Natuurlijk krijgen we meer op ons gemak als we praten over menstruatieperiodes en anticonceptie, maar alles daarbuiten gaat van tafel. Daarom falen velen van ons openlijk en eerlijk te praten over onze gezondheidsproblemen, en als er iets gebeurt met ons lichaam dat we niet herkennen, staan we stil.

Niemand weet dit beter dan de 22-jarige universiteitsstudent Shannon, die vorig jaar werd gediagnosticeerd met een vorm van genito-bekken pijnstoornis, een emotioneel en fysiek belastende gezondheidstoestand die haar vermogen om van seks te genieten beïnvloedt. Shannon's reis begon vorig jaar op een jaarlijks gynaecologisch examen. "Ik ging mijn spiraaltje controleren en tijdens het onderzoek was de zorgverlener niet in staat om het speculum van volwassen grootte in mijn vaginale kanaal te passen," vertelt Shannon. "Zelfs na het plaatsen van het speculum op kindermaat, begon ik opvliegers, flauwte en ondraaglijke pijn te ervaren." Op dit moment was de diagnose duidelijk voor haar arts.

"De provider schreef vervolgens 'vaginismus.com' op een stuk papier, 'zegt Shannon. "Hij legde de diagnose kort uit en verliet de kamer, ik bleef in paniek achter."

Wat is vaginisme? Blijf lezen om meer te weten te komen over de diagnose, oorzaken en behandelingen van deze genito-bekken pijnstoornis - en wat het betekent voor vrouwen die er last van hebben.

Hoe wordt Vaginismus gediagnosticeerd?

Eerste ding eerst: Vaginismus is een aandoening die valt onder de paraplu van genito-bekken pijn stoornis. Volgens ob-gyn Rebecca Booth, MD, gebruikt de American Psychiatric Association de term "genito-bekken pijnstoornis" om in het algemeen "pijnlijke seks of pijn met vaginale penetratie" te beschrijven. Symptomen kunnen ook angst of pijn met gynaecologische onderzoeken en moeite met het gebruik van tampons omvatten. Zoals Booth uitlegt, dyspareunie en vulvovaginale zijn andere termen die gynaecologen vaak gebruiken om pijn met seks te beschrijven, maar deze termen zijn vaak 'bedoeld om meer te zijn beschrijvend dan echt diagnostisch. "Vaginismus is een meer specifieke aandoening.

Ob-gyn Sherry Ross, MD, auteur van She-ology: de definitieve gids voor de intieme gezondheid van vrouwen. Periode, verklaart de diagnose van vaginisme als volgt: "Vaginisme is een aandoening waarbij de spieren van de vagina onvrijwillig samentrekken, zich spannen of spasmen, waardoor ze vaginale pijn, seksueel ongemak, brandwonden en penetratieproblemen krijgen. " Deze symptomen komen vaak voor tijdens seks, het inbrengen van een tampon of tijdens een bekkenonderzoek. Shannon ondervond symptomen met alle drie.

Toen we [om seks te hebben] probeerden, werkte het gewoon niet. We hebben er later niet echt over gesproken, omdat ik denk dat we allebei gewoon in de war waren over wat er mis ging.

Pijn met het inbrengen van tampons was de eerste aanwijzing van Shannon dat er iets niet klopte."Ik heb altijd tampons vermeden, maar ik wist niet of ze zich anders voelden of dat ze voor iedereen ongemakkelijk waren", zegt ze. Bij vaginisme kan het pijnniveau variëren van vrouw tot vrouw. Zoals Booth uitlegt:Vaginismus is een fysieke reflex om vaginale penetratie te weerstaan, bijna zoals het reflexieve knipperen van een por in het oog."Het inbrengen van een tampon voor iemand met vaginisme kan overal van ongemakkelijk tot ondraaglijk voelen, en seks is natuurlijk nog ingewikkelder.

"De reflex om de vaginale opening strakker te maken kan zo overtuigend worden [dat het] niet te stoppen is, wat resulteert in het idee van vaginale geslachtsgemeenschap als gevreesd en pijnlijk," zegt Booth.

Omdat Shannon zich ongemakkelijk voelde bij het inbrengen van een tampon, in tegenstelling tot scherpe pijn, negeerde ze haar bezorgdheid - totdat de symptomen weer opkwamen op de universiteit. "Ik was onlangs gedumpt door een man die ik zag omdat ik niet klaar was om met hem te slapen", zegt ze. "Daarna besloot ik dat ik mijn maagdelijkheid moest verliezen, dus ging ik naar huis met een man die ik niet zo goed kende en vertelde hem dat ik seks wilde hebben. Toen we het probeerden, werkte het gewoon niet. Ik heb er later echt niet over gesproken, omdat ik denk dat we allebei een beetje in de war waren over wat er mis ging. '

Gedurende deze tijd was Shannon bezig met het behalen van een diploma in de medische wereld, dus ze was zich vaag bewust van vaginisme, maar niet van de details. Toch was ze er zeker van dat ze het had en legde ze haar ongemakkelijke seksuele ervaring uit aan een paar goede vrienden als bewijs. Uiteindelijk overtuigden ze haar ervan dat het niet waar kon zijn. "Het lastige van het gevoel anders te zijn, is dat je niet hoeft te praten over een probleem, terwijl praten met anderen het enige is dat echt tot een oplossing kan leiden, 'Vertelt Shannon.

Het was pas op haar jaarlijkse examen dat de diagnose werd bevestigd.

Welke oorzaken Vaginismus?

Wat de oorzaak van genito-bekkenpijn betreft, lijkt er geen vaste consensus te bestaan. Artsen zijn ervan overtuigd dat het verband houdt met emotionele factoren zoals angst en stress en met fysieke factoren. Volgens ob-gyn Crystal Berry-Roberts, MD, omvatten mogelijke factoren "vulvovaginale atrofie, verminderde smering tijdens seksuele opwinding, geschiedenis van seksueel misbruik, en voorafgaand trauma aan de genitale regio." Littekens van operaties of kankerbestraling kunnen ook tot dit soort pijn leiden. Wat specifiek vaginisme betreft, zegt Berry-Roberts dat oorzaken kunnen overlappen met de hierboven genoemde, naast "een aangeboren afwijking in het genito-bekkengebied, een ontstekingsproces of een neurologisch probleem."Het is overbodig om te zeggen dat het achterhalen van een exacte oorzaak op zijn slechtst is en op zijn best troebel.

Hoeveel mensen hebben het?

Hoewel vaginisme een goed erkende aandoening is, onthult een snelle internetzoekactie dat nauwkeurige statistieken moeilijk te verkrijgen zijn. Sommige medische sites onthullen zelfs helemaal niets. Volgens Booth komt het door het stigma rond de aandoening. "Vrouwen zijn vaak ongemakkelijk in het bespreken van het onderwerp pijn met penetratie. Verlegenheid is vaak de oorzaak, maar zo ook isolationisme-de angst dat niemand anders hier over spreekt, dus het moet heel verkeerd of denkbeeldig zijn, "zegt ze, Ross is het ermee eens:" Veel lijden in stilte."

Deze verlegenheid of isolatie is jammer, gezien het feit dat in één onderzoek staat chronische pijn tijdens seks treft ongeveer 15% van de vrouwelijke bevolking. 'Ik heb heel veel vrouwen behandeld met vulvovaginale pijn, letterlijk honderden, "zegt Booth." Het goede nieuws is dat het meestal zeer behandelbaar is, vooral als de patiënt comfortabel is met herhaalbezoeken om vooruitgang te boeken en het probleem openlijk te bespreken. "Natuurlijk is vaginisme nog zeldzamer." Maar ik heb bij minimaal honderd patiënten hiermee door de jaren heen.

Het goede nieuws is dat het erg goed reageert op de behandeling, "Verzekert Booth.

Hoe wordt het behandeld?

Het behandelen van vaginisme is een uitdaging, maar volledig mogelijk. Zoals Ross het stelt: "Vaginismus kan worden genezen, afhankelijk van de motivatie en de vastberadenheid van een vrouw om niet toe te staan dat deze aandoening haar seksuele en dagelijkse leven leidt."

Behandelingen zijn afhankelijk van individuele gevallen, maar ze omvatten het gebruik van dilatoren, anesthesiegels, counseling en fysiotherapie. Soms kan een heel eenvoudige ingreep het probleem verhelpen.

Het specifieke geval van Shannon was grotendeels te wijten aan hoge stress van school en werk, dus ze profiteerde van regelmatige afspraken voor fysiotherapie. Interessant is dat de therapie fysiek nooit pijn doet, alleen emotioneel. "Het behandelingsproces was heel emotioneel moeilijk voor mij, "zegt ze." Op het laagste punt begon ik me zorgen te maken over de vruchtbaarheid. Ik denk dat ik alles bij elkaar drie verschillende 'waarom ik?' Had. inzinkingen zitten in mijn auto na mijn therapie-afspraken."

De toekomst voor Vaginismus-patiënten

Vanaf nu zal Shannon zich concentreren op het helen van de aandoening uit de bron: stress. "Het belangrijkste voor mij is het levenslange beheer van stress", vertelt ze ons. "Mijn bekkenbodem en mijn stressniveaus zijn zo scherp geïntegreerd dat ik mijn stress echt niet onbeheerd kan laten gaan."

Wat betreft Shannon's ervaringen met seks? Alles behalve een of twee van haar partners waren niets anders dan begripvol en gevoelig. Maar net als al het andere is het de vreemde kritiek of onoplettende opmerking die prikt. Shannon herinnert zich een slechte ervaring van het afgelopen jaar: "Nadat ik dingen beëindigde met iemand met wie ik tijd had doorgebracht, stuurde hij me vreselijk ongevoelige en egotistische teksten. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om mijn graad in gezondheidseducatie te gebruiken om hem te informeren dat ik een verdomde medische toestand (geen 'vrouwelijk probleem', zoals hij koos om het te noemen). Ik ging toen verder om de betekenis van vrouwenhaat aan hem uit te leggen. "(You go, girl.)

De diagnose is geen identiteit - het is de eerste stap op een reis van zelfontdekking en fysieke en emotionele genezing. Wat Shannon betreft, ze heeft begrepen hoe belangrijk het is om over zichzelf te leren en naar haar lichaam te luisteren, duidelijk en alert. "Ik probeerde zelfs geen seks met een partner tot ik 21 was, wat later is dan de meeste van mijn vrienden," vertelt ze ons. "Ik denk dat ik op een onbewust niveau heb geweten dat mijn lichaam niet klaar was … Het is raar om te denken dat mijn lichaam meer moet weten dan ik me bewust was.'

Voor iedereen die penetrerende pijn ervaart, bepleit Booth het probleem direct te beantwoorden. "Zoek een gynaecoloog of vrouwenservicespecialist waar je vrijuit mee kunt praten," zegt ze. "Wees bereid om tijd door te brengen met je verzorger, meer dan alleen je jaarlijkse bezoek, om het probleem zo snel mogelijk op te lossen. Sta open voor een integrale aanpak waarbij een ander teamlid zoals een fysiotherapeut betrokken kan zijn. Dit is uiterst belangrijk voor u om uw vrouwelijkheid te optimaliseren en niet om uw seksualiteit te vrezen.'