10 belangrijke dingen die ik heb geleerd toen ik Instagram voor een week gaf

"Sociale media gebruiken beren gelijkenissen met drugsverslaving": de kop van het artikel scheen op mijn computerscherm tijdens mijn dagelijkse ochtendkrant. Gealarmeerd bewaarde ik het om naar mijn bladwijzers te verwijzen voor dit verhaal - en vervolgens snel geopende Instagram om te zien hoeveel likes ik had gekregen op een foto die ik had gepost van het eten van pasta. De waarheid is dat ik het idee had opgevat om Instagram op te geven en te schrijven over mijn ervaring van twee maanden geleden, maar bleef terugdringen omdat, nou ja, ik kon Instagram niet echt opgeven.

Elke keer als ik eraan dacht om het een week op te geven, merkte ik dat ik excuses maakte die enigszins plausibel tot groots fantastisch waren. Maar hoe weet ik of [naam van beroemdheid invoegen] iets heeft dat we moeten bedekken? ' (Antwoord: vertrouw op uw teamleden zoals u al doet.) Maar wat als die hete Italiaanse ober uiteindelijk beslist om mij te DM en zijn liefde belijdt in plaats van alleen maar naar mijn verhalen te kijken? (Antwoord: reageer later en neem ook een moment de tijd om de staat van je romantische relaties te heroverwegen.) Maar wat als mijn vrienden bezorgd worden over mijn gebrek aan berichten en een melding van een vermiste persoon indienen, waardoor ik over de hele staat opklop?

(Antwoord: je sms ze elke dag letterlijk elke dag in en heb ze ook al over dit verhaal verteld, en stop ook zo veel te kijken Law & Order: SVU.)

ik was deze dicht bij het accepteren van mijn verslaving en het feit dat ik nooit zou kunnen detoxen, maar met een gelukkige (of tegelijkertijd ongelukkige) wending van het lot, ging ik op reis naar Vermont met een paar vrienden en liet mijn iPhone meteen vallen in de bodem van een lazy river. Terwijl ik rustig toekeek, gleed mijn telefoon weg naar de duistere diepten (grapje - ik schreeuwde luid op een doordringende, gekwelde manier, alsof een deel van mij doodging) en het drong tot me door dat ik de rest van het weekend telefoonloos was, een vreemd gevoel van vrede sloeg over me heen.

Dit was een teken van het universum - ik was er zeker van.Het universum wist dat ik zwak was en niet in staat om op mijn eentje van Instagram te ontgiften, dus dwong het me om mijn hand te laten kloppen als de onderneming, maar de liefhebbende entiteit die het is. Terwijl ik mijn druipnatte, volledig niet-reagerende iPhone aan mijn borst klemde alsof het mijn eerstgeborene was, voelde ik mijn lichaam vullen met een brandende vurigheid, meestal gereserveerd voor religieuze fanatici of degenen die het eerst in de rij stonden in een pop-up van Kylie Cosmetics. Een grotere kracht wilde me iets leren, besefte ik, en ik was een gewillige en capabele discipel.

ik zou geef Instagram op, en ik zou versla mijn verslaving en leer veel dingen en schrijf over mijn ervaring. Als een van mijn favorieten Gearresteerde ontwikkeling Karakters, Job, zegt dat toen hij werd geconfronteerd met een taak die niemand eigenlijk van hem had gevraagd: uitdaging aanvaard.

Ik sprintte praktisch naar de Apple-winkel, de tweede keer dat ik terugging naar New York. Terwijl ik mijn gloednieuwe baby, eh, iPhone liefkozend naar mijn hart wiegde, herinnerde ik mezelf aan de belofte die ik mezelf twee dagen eerder had gedaan. Ik moet sterk zijn, heb ik mezelf terechtgewezen. Terugkijkend was telefoonloos zijn dat weekend niet zo ondraaglijk geweest als ik had voorspeld. Als er iets was, was het verfrissend bevrijdend. Ik hoefde niet door mijn foto's te bladeren om te zien welke ik zou moeten posten in Insta Stories met het perfecte bijschrift.

Ik hoefde niet te beslissen of ik Vsco of Huji zou gebruiken om de foto te filteren die ik in mijn feed wilde plaatsen. Ik hoefde niet naar mijn verhaal te kijken om te zien of mijn ex en een hoop andere willekeurige mensen met wie ik in maanden niet had gesproken, hadden gekeken. In plaats daarvan was ik 100% aanwezig - en heb ik een van de beste, meest memorabele weekenden die ik in een lange tijd heb gehad, mogen ervaren.

De volgende ochtend ging mijn wekker af en ik greep met een gerust hart mijn nieuwe telefoon om het zwijgen op te leggen. Ik knipperde met mijn ogen en op de een of andere manier had ik in de seconden die nodig waren om over te schakelen van droomwereld naar realiteit mijn duim de Instagram-app opengeslagen. Met afschuw vervaagde ik snel en bracht de rest van de dag door met het bijhouden van hoe vaak ik onvrijwillig Instagram ging openen zonder zelfs maar iets te betekenen. Ik stopte met tellen na zes uur. Hoewel ik de eerste zou zijn om toe te geven dat ik vrij vaak op Instagram ga, had ik me nooit gerealiseerd hoe veel het was zo'n automatische gewoonte geworden.

Ik liep de straat af na een lunchbijeenkomst en plotseling zweefde mijn duim over de app alsof een onzichtbare magneet hem daar had getrokken. Ik nam een ​​pauze van e-mails aan mijn bureau en het volgende dat ik wist, was dat zonsondergang getinte vierkantje naar me stond te staren. Het was verontrustend en enigszins deprimerend. Wat is er gebeurd met het wandelen door de straat en genieten van mijn omgeving? Waarom kon ik niet uit het raam kijken en genieten van de schoonheid van de zonsondergang in New York in plaats van een nieuwe video te bekijken van een baby die aan het knuffelen was met een puppy?

(Die video's zijn echter schattig als de hel.)

Naarmate ik me meer bewust werd van mijn eigen verslaving aan de app, begon ik ook de houvast op te merken die het had over de mensen om me heen. Tijdens een reis naar Long Beach was ik me er plotseling van bewust hoe veel van mijn gesprek met mijn vrienden draaide rond Instagram. "Dat is zeker een voederpost," zei een vriend tegen een ander bij het zien van een bijzonder flatterende foto. "Wat zou mijn bijschrift moeten zijn?" "Hij heeft mijn verhalen bekeken." "Wil je me die Airdropen?" Instagram-woord was in onze moedertaal geïnfiltreerd en ik was er ook te schuldig aan.

Eens, op het ondergrondse platform, wachtend op de Q-trein, keek ik rond en zag een zee van mensen met hun neus ingegraven in hun telefoons. Geen een persoon opgezocht. Het was een beetje griezelig, alsof er iets in zou gebeuren De cirkel (Ik zou schrijven Wall-E, maar De cirkel klonk onheilspellender en dramatischer). Ik dacht opeens aan een Uber-rit die ik vorig jaar nam toen mijn chauffeur me vertelde dat ze haar man 10 jaar geleden had ontmoet omdat ze oogcontact hadden gemaakt in de trein en hij met haar begon te praten.

Afgezien van het feit dat dit het begin van een roman van Nicholas Sparks lijkt, zouden ze nu niet samen zijn als Instagram toen al bestond? Stel dat ze te druk was geweest met het sturen van memes van Justin Bieber en Hailey Baldwin naar haar vrienden om op te zien en haar toekomstige echtgenoot voor haar te zien staan?

Dit is waarschijnlijk het moment om dat artikel te bespreken dat ik in het begin heb genoemd. Onderzoek naar verslavend gebruik van sociale media is een groeiend veld, met een hoop recente onderzoeken die uitkomen met onheilspellende claims. Uit een studie van 2017 van universiteitsstudenten bleek dat mensen met een lage sociale media-verslaving een matige tevredenheid hadden met het leven, maar dat er een "significant negatieve correlatie" was tussen studenten met een hoge mate van verslaving aan sociale media en een lage levenssatisfactie. Met andere woorden, "Hoe meer de deelnemers verslaafd zijn aan sociale media, hoe minder ze tevreden zijn met het leven," uit de conclusie van de studie letterlijk getrokken.

Een andere studie vond dat verslavend gebruik van sociale media werd geassocieerd met jong, vrouwelijk en ongehuwd (hallo!) En gerelateerd aan een hoger narcisme en een lager gevoel van eigenwaarde (oh). Logisch gezien het feit dat Instagram je een voyeuristisch beeld geeft van de levens van mensen die, op zijn minst oppervlakkig, gelukkiger, mooier en rijker lijken dan jij.

Iedereen die uit de trainingsklasse is voortgekomen en zich geweldig voelt om meteen zijn zelfbeeld te laten kelderen, opent de tweede keer dat ze Instagram openen en een foto van een gebeten abs van een blogger in een bikini op een boot in Mykonos zal begrijpen. Of, om het dicht bij huis te brengen, toen ik dit verhaal begon te schrijven, besefte ik plotseling dat mijn ex niet was gevolgd en voelde mijn borst strakker worden alsof ik niet kon ademen. Mijn vrienden en ik verbazen me over het feit dat de dingen die gebeuren op Instagram-likes, verhaalbeelden, volgt, niet volgen, DM's - niet echt, in de zin dat het geen echte, reële interacties zijn, maar toch vaak de kracht hebben om onze gemoedstoestand op elk moment van de dag volledig te veranderen.

De helft van de tijd dat we onze datinglevens bespreken, is Instagram op de een of andere manier betrokken. "Ik heb een selfie gepost en hij vond het niet leuk - hij is dood voor mij." "Hij is privé - moet ik hem volgen?" "Hoe komt het dat ze mijn meest recente verhaal heeft bekeken, maar de vorige niet heeft gezien?" je haar verhaal vanuit je account bekijkt en me vertelt wat het is? "(Ja, dit is iets wat mensen doen … of misschien gewoon mijn vrienden.) Relaties worden elke dag gesmeed, versterkt en verbroken op Instagram - en de helft van de tijd, de andere partij is zich er niet eens van bewust.

Tegen het einde van de week merkte ik dat ik niet langer onwillekeurig op de app tikte (of in ieder geval niet zo vaak als in het begin). Een week zonder Instagram dwong me bewust te zijn van mijn eigen vertrouwen erop, evenals de greep die het had op de mensen om me heen. De bubbel was gesprongen en ik staarde in de lelijke realiteit van het feit dat ik een app voor sociale media - en de valse, verwrongen wereld die het presenteerde - al veel te lang had voor mijn humeur, emoties en welzijn. Het uit mijn leven halen had me duidelijkheid gegeven.

Ik zou willen zeggen dat ik Instagram voorgoed heb afgezworen en nu mijn vrije tijd besteed aan het verbeteren van mijn lichaam en geest door, zoals, yoga of zoiets, maar de waarheid is dat het niet moeilijk was om het regelmatig opnieuw te controleren de hele dag nadat mijn detox voorbij was. Maar het verschil is dat ik er minder om geef. Toen mijn vrienden gretig de nieuwe vraag-antwoord box-functie in onze groepschat bespraken, merkte ik dat ik mezelf aan het tunen was. Toen ik twee foto's maakte die ik in de loop van een weekend leuk vond, deed ik het ondenkbare en postte ze de een na de ander in plaats van ze uit elkaar te plaatsen voor "verlovingsdoeleinden".

Zoals elke detox, hielp mijn Instagram-reiniging om dingen opnieuw in te stellen en dingen in perspectief te plaatsen. Ik probeer het te gebruiken vanwege de positieve eigenschappen ervan, zoals me in staat stellen gemakkelijk contact te houden met vrienden of voor esthetische inspiratie, en de negatieve kant te veroordelen die inhoudt dat je vergelijkingen maakt of digitale interacties mijn dagelijkse leven laat beheersen. Het is het beste wat ik voor mezelf had kunnen doen, en op het moment dat ik merk dat ik er weer in ben gezogen, heb ik mezelf al gezegd dat ik het graag nog een keer wil doen. Hier hoop ik dat mijn telefoon niet naar de bodem van een rivier zal vallen om de volgende te starten.

1. Interacties op Instagram zijn geen echte interacties.

2. Alleen al omdat iemand jouw foto leuk vindt, betekent dat niet dat ze jou leuk vinden.

3. Niemand vraagt ​​zich af waarom je geen foto van je brunch hebt gepost.

4. Vrienden in het echte leven zijn beter dan vrienden op Instagram.

5. Door Instagram op te geven, kun je je tijd besteden aan het doen van meer levensverrijkende dingen, zoals kijken The Incredibles 2 in theaters.

6. Meer volgers zijn niet hetzelfde als meer geluk.

7. Een New Yorkse zonsondergang in de zomer is vaak felroze met tinten van paars en blauw, en als je al het moois in je opneemt, kan je hart soms pijn doen.

8. Kijk naar buiten als je de volgende keer naar huis gaat.

9. Maak oogcontact met iedereen in de trein - je weet maar nooit of je soulmate er is!

10. (Nummer negen was een grap.) Een knuffel van een vriend zal je gelukkiger maken dan 100 likes. Een zoen is 1000 keer beter dan de meest flirterige DM. Kijk omhoog, niet naar beneden. Het echte leven speelt zich voor je af en het is zoveel spannender dan een scherm, ongeacht welk filter je gebruikt.

Geïnspireerd voelen? Klik hier om te weten hoe je kunt detoxen van sociale media zonder cold turkey te gaan gebruiken.