Ik heb een tatoeage en het heeft mijn geestelijke gezondheid feitelijk verbeterd

Drie jaar geleden zat ik in mijn slaapzaal te snakken naar lucht. Ik voelde me alsof ik niet kon ademen. Mijn hart klopte bijna uit mijn borst en ik was vervuld van een gevoel van op handen zijnde ondergang toen mijn vers gedecoreerde muren dreigden me in te sluiten. Ik was drie dagen op school - ik kon zien dat er iets mis was. Ik had me nog nooit zo gevoeld. Na een stevige wandeling naar het counselingcentrum, besefte ik dat ik een angstaanval ervoer. Ik heb het voor een eenmalig ding op een rijtje gezet, maar helaas niet.

Ik voelde mezelf niet. Het was moeilijk voor mij om me gelukkig te voelen en me te verbinden met de dingen waar ik vroeger van hield. Alles leek zinloos. Ik herinner me dat ik op Instagram een ​​opmerking las die zei: "Depressie doet je denken dat je de hele wereld hebt bekeken door een rose bril, en nu heb je ze eindelijk uitgetrokken", en denken, Dat is precies hoe ik me voel. Ik wist dat deze nieuwe pessimistische lens geen realiteit was, maar het voelde behoorlijk verdomd echt.

Toen ik me beter begon te voelen (dankzij therapie, medicatie en toewijding aan zelfzorg), was ik opgelucht maar ook doodsbang. Het voelde constant aan alsof ik op een glibberige helling was. Ik was een keer in die donkere plaats geglipt. Hoe kon ik er zeker van zijn dat het niet nog een keer zou gebeuren? Ik zou het niet kunnen zijn. En terwijl ik eenmaal mijn weg naar buiten had gemaakt, maakte het idee om door alles heen te vechten, me weer bang. Ik wilde een verklaring afleggen voor mezelf, iets dat zei wat er ook gebeurde, het zou goed komen. Dus besloot ik om een ​​tatoeage te krijgen.

De feitelijke ervaring met het krijgen van de tatoeage heeft wonderen verricht voor mijn geestelijke gezondheid (en niet alleen vanwege de adrenaline- en endorfinestorm). De handeling om iets permanent op mijn lichaam te zetten als zekerheid dat ik altijd voor mezelf zou zorgen, was behoorlijk krachtig. Bovendien ben ik een grote watje als het gaat om naalden - in feite heeft mijn familie weddenschappen afgesproken of ik eigenlijk thuis zou komen met een tat, dus ik werkelijk toonde mijn toewijding aan mezelf en mijn welzijn die dag. En toen ik eenmaal een permanent symbool van mijn kracht op mijn lichaam had, leek die onheilspellende glibberige helling van depressie een stuk minder intimiderend.

De in New York City gevestigde psycholoog Heather Silvestri is het ermee eens dat tatoeages die verband houden met de geestelijke gezondheid een verschil kunnen maken in iemands welzijn. "Een van de meest schadelijke aspecten van psychische aandoeningen en psychisch lijden is dat het vaak, en op zijn minst in eerste instantie, ervoor zorgt dat mensen zich onbeheerst en passief voelen. Een tatoeage op basis van de geestelijke gezondheid kan dienen om de vergelijking om te draaien, omdat je affirmatief bezig bent met je eigen psychologische strijd, "legt ze uit. Niet alleen dat, maar ze kunnen op de weg van nut zijn.

"Een voordeel van deze tatoeages is dat hoe langer mensen uit een hoek van hun herstel raken, des te meer motivatie om gezond te zijn kan zijn. Tatoeages voor de geestelijke gezondheid zijn krachtige herinneringen, niet alleen aan wat je hebt meegemaakt, maar ook aan je eigen kracht en wat je beoogt, "legt Silvestri uit.

Ik heb dat zeker gevonden bij de mijne. Mijn tatoeage dient altijd als herinnering, maar wat het suggereert, hangt af van mijn humeur. Het is een klein beeld van twee bergen aan mijn linkerpols. Ik heb me op bergen gevestigd omdat ze zo veelzijdig zijn, en er zijn een paar citaten over die ik leuk vind, zoals "blijf gewoon de ene voet voor de andere zetten, en je zult terugkijken, en je hebt een berg. "Als ik een bijzonder goede dag heb, zal ik ernaar kijken en denken, Wow, ik ben een gecertificeerde badass om dat te overwinnen.

Als het een slechte dag is, is mijn tatoeage een herinnering dat ik het aankan. Het is een symbool van het feit dat ik het heel erg moeilijk heb gemaakt. Als ik dat kon doen, kan ik alles doen.

De plaatsing van de pols is ook behoorlijk belangrijk gebleken. Ik kan er gemakkelijk naar kijken wanneer ik een snelle dosis inspiratie nodig heb. Soms zal ik er niet eens naar op zoek zijn, maar als ik de bergsymbolen zie zoals ik die dag maak, voel ik me onmiddellijk opgewonden van trots en eigenliefde. Psychotherapeut Emily Roberts is het ermee eens dat de plaatsing van een visuele herinnering de sleutel tot zijn macht is. Ze legt uit: "De sleutel in elke visuele weergave is dat je het als een herinnering moet zien. Met een sieraad om je hand, iets waar je elke dag honderden keren naar kijkt, afhankelijk van hoeveel je op je telefoon of computer krijgt, kan je onbewust de betekenis achter de band of kralen versterken.

Tatoeages kunnen een soortgelijk effect hebben als je de kunst dagelijks ziet."

Ik ben zeker niet de enige die geïnkt is in naam van de geestelijke gezondheid. In feite is er een hele beweging genaamd Project Puntkomma, waar mensen puntkommatattoos krijgen als een symbool van hoop in het gezicht van depressie en zelfmoord. In plaats van een punt, dat een einde vertegenwoordigt, vertegenwoordigt de puntkomma het feit dat het verhaal van de persoon nog niet is afgelopen. In 2017 kreeg Selena Gomez het krachtige symbool op haar pols getatoeëerd met twee leden van de 13 redenen waarom casten om het bewustzijn te vergroten over zelfmoordpreventie en depressie, waarmee ze in het verleden worstelde.

Zoals de mensen die bij de beweging betrokken zijn, gebruik ik mijn tatoeage om het bewustzijn te vergroten. Ik ben groot in het beëindigen van het stigma rond geestesziekten, op welke manier dan ook. Het is niet iets waar ik me voor schaam om over te praten, en mijn tattoo helpt me om precies dat te doen. Het dient als een goede gespreksaanleiding - en niet alleen wanneer jongens me daarover in bars vragen. Het is een manier om naar voren te brengen wat ik heb meegemaakt, en een perfecte manier om het gesprek over geestelijke gezondheid te verlichten. Silvestri merkt op dat tatoeages voor veel mensen een goede manier kunnen zijn om het stigma te verminderen, omdat "het openbare karakter van een tatoeage helpt om schaamte en stigma te voorkomen die mogelijk zijn ontstaan ​​in je geestelijke gezondheidsstrijd." Ik heb dat fenomeen ervaren uit de eerste hand.

Ik ging in tegen het stigma dat ik voelde over het ervaren van angst en depressie door te besluiten de reis op mijn lichaam permanent te documenteren. Nu is het bijna twee jaar geleden dat ik mijn tatoeage kreeg en ik heb er nooit spijt van gehad.

Als je nog niet helemaal klaar bent om onder de naald te gaan, kijk dan eens naar deze manieren met een lagere inzet om je mentale gezondheid te verbeteren. Lees dan over hoe onze redacteur geïnkt werd door een vrouwelijke artiest en hoe het het feministische moment van haar dromen was.