Hoe Verhuizen naar L.A. My Beauty Routine volledig veranderde

Hoewel ik ben opgegroeid als een West Coaster en de eerste 18 jaar van mijn leven in Seattle doorbracht, was het aan de oostkust dat ik mijn vormende schoonheidjaren doormaakte. Terwijl ik door het land ging voor school, kwam de schoonheid van de Oostkust me snel tegen. Ik maakte mijn eerste kennismaking met contouren (tijdens een pre-Kardashian tijdperk), dankzij een klasgenoot in een eerstejaars seminar. Toen ik lid werd van het cheerleading-team, raakte ik mijn make-upgame in vorm. Ik kocht mijn eerste gewaagde rode lippenstift en studeerde uiteindelijk make-up voor drogisterijen. Kom december, ik heb snel geleerd dat vochtinbrengende crème de beste vriend van een meisje is tijdens de ondraaglijke drie maanden dat het winter is in het noordoosten.

Tegen de tijd dat ik me in New York vestigde voor mijn eerste baan na de lagere school, voelde ik me een bonafide oostelijke onderzetter. Ik heb mijn schoonheidsroutine snel in de betonnen jungle gecementeerd, geleerd hoe ik dingen gedaan heb - inclusief mijn make-up - op een New Yorkse manier en een pro worden in het maskeren van constante realiteiten zoals slaapgebrek. Toen ik naar L.A. verhuisde voor mijn baan als weekendredacteur bij Clique Media Group, had ik geen idee wat ik kon verwachten. Mijn beperkte kennis van L.A. kwam van de films en de Netflix-serie Liefde, maar verder dan het zien van meer Instagram-opnamen van palmbomen en beter weer, wist ik niet hoeveel mijn leven zou veranderen.

Blijf scrollen en ontdek de vijf manieren waarop mijn schoonheidsroutine is veranderd sinds ik van New York naar L.A. verhuisde.

In de stad die nooit slaapt, is cafeïne niet onderhandelbaar. Ik was nooit een koffiedrinker voordat ik naar New York verhuisde, maar tegen de tijd dat ik wegging, heb ik zelden een ochtend meegemaakt waarin ik mijn ochtendkop van Joe verliet, en als ik dat deed, had ik er altijd spijt van. Maar na maanden van periodiek lijden aan cafeïne-geïnduceerde hoofdpijn en rusteloze nachten, deze afgelopen zomer, heb ik besloten om de koffie op te geven kort voordat ik naar L.A.

Zes maanden later heb ik mijn inname aanzienlijk verlaagd van het dagelijks drinken van koffie. Hoewel mijn bureau nu vlak naast de kantoorkeuken ligt, met het koffiezetapparaat recht in mijn perifere zicht, geef ik mezelf nog steeds slechts één of twee keer per week een kopje koffie wanneer ik het echt nodig heb. Nu begin ik elke ochtend met heet water en citroen (een truc die ik leerde toen ik mijn allereerste artikel schreef voor Byrdie's zustersite MyDomaine), en als ik eenmaal heb gedoucht en me helemaal wakker voel, maak ik mezelf een groene smoothie. Ik mix baby spinazie, boerenkool, açaí, amandelmelk en een veranderend mengsel van Moon Juice-stofjes, afhankelijk van mijn humeur die dag.

In overeenstemming met de go-go-go-levensstijl die mijn bestaan in New York vormde, liep mijn oefeningsroutine altijd op de grond - letterlijk. Toen ik de tijd kon nemen, kwam ik binnen drie tot zes mijl in de sportschool, gevolgd door een paar omwentelingen op machines, zo niet alleen om mezelf te bewijzen dat ik nog steeds een lat pulldown kon verzamelen. Mijn fitnessregime was ongericht en sporadisch - net als veel van mijn off-work-uren in New York - maar ik deed wat ik kon en deed genoeg om mijn maandelijkse lidmaatschap te rechtvaardigen en mijn schuld te verminderen.

Tegen de tijd dat ik naar L.A. verhuisde, was het een aantal maanden geleden dat ik voet in een sportschool had gezet. Hoewel fitness altijd al deel uitmaakte van mijn leven, had ik het tijdens het freelancen en het uitzoeken van mijn volgende zet grootgebracht. Ik bleef plannen maken om mee te doen iets om terug in de wedstrijd te komen, maar ik bleef het uitzetten. Uiteindelijk beet ik de kogel en meldde me aan voor een proef in een yogastudio op slechts een paar blokken van mijn appartement. Toen ik in New York zo af en toe een vriendin ontmoette voor een cursus bij Yoga to the People, was ik absoluut geen yogi (en alleen echt comfortabel in de houding van het kind).

Na slechts een maand les begon ik te hunkeren naar yoga en had ik het nodig voor meer dan het opbouwen en strekken van kracht. Ik verlengde mijn lidmaatschap tot een jaar en heb sindsdien de voordelen van ademwerk, reiki, ervaren en heb deelgenomen aan een volle maan-meditatie.

In New York voelde ik me altijd alsof ik me in het herstelproces bevond. Herstellen van werkweek stress, herstellen van het weer, herstellen van mijn meest recente metrorit. Alles wat ik op schoonheidswijze deed was corrigerende intensieve vochtinbrengende crèmes om mijn droge winterhuid te corrigeren, cafeïnehoudende onder-ogen-lotions om mijn gebrek aan slaap te compenseren, dure glanssprays om het leven terug te geven aan mijn frazzled sloten. De meeste dingen die ik deed in het schoonheidsrijk waren bedoeld om te verwennen nadat de schade was aangericht.

Verhuizen naar L.A., mijn schoonheidsroutine werd preventief. Ik begon dagelijks een sterke SPF te dragen (mede dankzij het weer) en iets in mijn perceptie over zelfzorg begon te verschuiven. Als ik een gladdere huid wilde, wist ik dat ik van binnenuit zou moeten hydrateren, niet alleen in lotions. Als ik een meer gelijkmatige teint en een gezond lichaam wilde, zou ik moeten kijken naar wat ik eet en van kwaliteitsslaap een prioriteit maken.

Net zoals ik altijd de schade corrigeerde die al was gedaan, was ik altijd in New York. De meeste van mijn schoonheidsaankopen waren make-up-zijdeachtige basis voor een porloze finish, bronzers om een niet-bestaande innerlijke gloed, pennen, crèmes en gels naar neplicht te brengen.

Hoewel ik mijn make-upcollectie niet heb verlaten, besteed ik nu meer aandacht aan het canvas waarmee ik eerst werk. Nooit eerder heb ik zoveel aandacht besteed aan mijn huid en de gezondheid ervan. Ik beschouw mijn dieet, mijn slaap en mijn manier van zelfverzorging als het gaat om hoe mooi ik me voel. Als mijn huid door een harde plek lijkt te gaan, in plaats van op meer foundation te stapelen, kan ik helemaal stoppen met make-up en opfrissen met natuurlijke reinigingsmiddelen, gezichtsmaskers en bladmaskers, en ik besteed extra aandacht aan het voedsel dat ik ' ik eet.

Om uit het snelle New Yorkse leven te decomprimeren, merkte ik dat ik de dag vulde met een schenking van rood of mijn favoriete whisky. Regelmatig. Vaak was het eerste waar ik naar snakte toen ik thuiskwam van het werk, was om een koud biertje te openen en te ontspannen voor de dag - maar toen waren sportschool, persoonlijke verbetering en zelfzorg meteen uit het raam.

Sinds ik naar L.A. verhuis, heb ik het idee opgegeven om een glas rood als slaapmutsje te gebruiken. Ik heb genoeg trage ochtenden ervaren (en genoeg verhalen over het onderwerp geschreven) op dit punt dat ik weet dat er veel betere manieren zijn om in slaap te vallen. Nu op mijn nachtkastje, in plaats van een wijnglas, heb ik een verzameling slaapopwekkende essentiële oliën, een etherische oliediffuser en een lavendel-kussenspray. Voordat ik mezelf instop, heb ik een nachtelijke routine die mijn lichaam en geest in de slaapstand brengt, terwijl ik gebruik maak van mijn natuurlijke geneeswijzen om meer z's te vangen.