Zoë Saldana over Rum in haar haar en het geheim van een perfecte huid
Ze zeggen dat je je helden nooit moet ontmoeten. Dus wanneer u beroemde mensen ontmoet, is het handig om er geen te hebben. Tegen de tijd dat ik bij de Four Seasons in Beverly Hills aankom om actrice Zoe Saldana te interviewen over haar schoonheidsroutine, heb ik mezelf al geconditioneerd om me tamelijk laconiek over het hele ding te voelen. Hoe mooi en passend de actiester ook op het scherm lijkt in films zoals avatar en beschermers van het heelal, Zeg ik tegen mezelf dat er een foutje moet zijn dat de camera nog nooit heeft opgepikt - een lachline, misschien, of een neiging tot flauwvallen.
Beroemdheden zijn immers alleen maar menselijk.
Maar het echte Saldana vertelt een ander verhaal - een verhaal dat mijn koele kalmte oproept. De 38-jarige’De huid draagt niet de zwakste fluistering van een vlek; haar slanke frame, momenteel gehuld in een kanariegele jumpsuit, weerspiegelt de jarenlange balletopleiding die ze opgroeide. Ik ben niet trots om te zeggen dat ik de hele eerste minuut van ons gesprek besteed aan het zoeken naar signalen dat ze net zo normaal en gebrekkig is als ik mezelf ervan heb overtuigd dat ze moet zijn. Ik vind er geen, wat normaal irritant zou zijn.
Maar met Saldana is dat niet het geval. Omdat hier het ding is: de actrice en moeder van drie is ook soort -Als binnen, vriendelijker dan je zou verwachten van iemand die zo beroemd is. In een suite vol publicisten en stylisten, is zij de enige die vraagt of ik nog wat water wil voordat het interview begint. Ik weiger, zo afgeleid door haar onvoorziene elegantie dat de sensatie van de dorst zelfs niet registreert. We gaan op een bank van paisley zitten en kruisen haar benen met de gratie van een zwaan.
Binnenkort leer ik er is meer voor Saldana dan de tijdloze huid die we op het scherm zien (en in het echte leven, zo blijkt). Na haar jeugd te hebben verdeeld tussen de Dominicaanse Republiek en New York City, werd de unieke schoonheid van de actrice gevormd door meer dan de Amerikaanse normen die zo veel van haar tijdgenoten vormden. Zelfs de reden waarom ik haar vandaag interview, is onconventioneel - in plaats van te passen bij een make-up- of huidverzorgingsmerk, is Saldana in de Four Seasons druk bezig voor haar samenwerking met de Japanse luchtvaartmaatschappij, All Nippon Airways.
In haar merkdeals is de dorst naar het exotische ingebouwd in het DNA van Saldana.
Tegen het einde van onze ontmoeting is mijn nonchalante atmosfeer verpest. Maar ik denk dat je het er mee eens bent, het was het waard. Blijf scrollen om te horen dat Saldana haar intrigerende schoonheidsverhaal in haar eigen woorden vertelt.
Zoe Saldana:"Toen ik opgroeide in de Dominicaanse Republiek, leerde ik heel organisch te zijn met mijn schoonheidsroutine. Kookproducten zijn niet alleen om te koken; je kunt ze eigenlijk gebruiken voor schoonheid, voor wellness. Als je op de eilanden woont, krijg je een kokosnoot en gebruik je elk deel van die kokosnoot. Je drinkt het water, je maakt eten met het vlees, je kunt het persen en kokosmelk maken, en die melk kan je op je huid doen, op je haar. En dan kun je kokosolie en kokosboter maken. Ik ben opgegroeid met het gebruik van de omgeving tot zijn volle potentieel.
En dat deed me echt voelen, wat is het woord, geaard. Omdat ik alles om mij heen op zoveel verschillende manieren gebruikte, niet alleen op conventionele wijze.
“Op de eilanden is rum niet alleen om te drinken. Je kunt echt rum op je haar aanbrengen. Als je het aan je kant legt, krijg je een soort van ombré-ding. Omdat met de zon, de rum je haar blekend. Dat was een soort van natuurlijke manier om hoogtepunten te krijgen. Ik ben ook opgegroeid met liefhebbende wierook, en dat doe ik nog steeds vandaag. Het is niet alleen kaarsen branden: we verbranden oliën. We brengen bloemen het huis in omdat we van natuurlijke geuren houden, geuren die van echte levense vanille komen, rozen. Dat is wat me te binnen schiet als ik denk aan schoonheid op de eilanden.
"Er groeien zoveel voordelen in een multicultureel huis, maar er zijn ook nadelen. Ik weet dat veel mensen die opgroeien in multiculturele huizen zich soms een beetje verdeeld voelenalsof ze zich tussen twee verschillende werelden bevinden, en ze weten niet hoe te zijn.Ik denk dat je moet omhelzen waar je bent en het beste uit elke wereld kunt halen waar je deel van uitmaakt. Je kunt niet het gevoel hebben dat je iemand teleurstelt of je gemeenschap teleurstelt. Amerika is een smeltkroes van prachtige culturen, en ik vind het geweldig om de mensen te eren die hier komen en hun gezin te stichten.
Maar ik denk ook dat die mensen de kinderen moeten eren die ze hier hebben en hen toestaan Amerikaans te zijn. Mijn moeder was daar geweldig in. Nadat we als tiener terug naar Amerika waren verhuisd, heeft ze ons nooit het gevoel gegeven dat we Dominicaans moesten zijn om in orde te zijn; maar ze heeft ons ook nooit haar Dominicaanse erfgoed ontnomen om 'volle Amerikanen' te zijn. Ze liet ons altijd weten dat er zijn bonussen aan het multicultureel zijn omdat het alleen maar betekent dat je meer manieren hebt om jezelf te vinden.
"De schoonheidsnormen zijn zo verschillend. Toen ik in de Dominicaanse Republiek was, was ik te mager. Omdat daar meer vrouwen worden geaccepteerd als vol en gewelfd. Ik voelde de druk om er zo uit te zien. Mensen zouden zeggen: 'Eet meer; je bent te mager, 'of ze zouden mijn moeder onder druk zetten en zeggen:' Ze is ziek; ze is ziek. Kijk eens hoe dun ze is. 'Maar mijn moeder zei altijd:' Laat haar maar zijn. Laat haar haar eigen persoon zijn. "Maar ik vind het leuk dat ik aan dat soort schoonheid werd blootgesteld, want toen ik terugging naar New York en een carrière in ballet verkoos en daarna acteerde, zijn die normen drastisch anders.
Ze zijn ook erg onevenwichtig. Maar beide normen vormden mijn benadering van schoonheid. In de Dominicaanse Republiek accepteerden vrouwen hun rondingen en vormen en de kleur van hun huid en de textuur van hun haar. Dus tegen de tijd dat ik een jonge volwassene was in Amerika en ik werd aangemoedigd om mezelf aan te passen op manieren die ik niet prettig vond, had ik daar op terug te vallen.
"Omdat we een onconventioneel Amerikaans Latino-gezin waren, hield mijn moeder zich bezig met biologisch eten voordat iemand anders in haar buurt was. Ze heeft ons ook blootgesteld aan culinaire keukens die heel anders waren dan onze cultuur. Dus in plaats van naar de brunch te gaan en pannenkoeken en wafels te eten, zouden we dim sum of shabu-shabu hebben. En vanaf daar groeide mijn affiniteit om gezond te willen eten terwijl ik een internationaal palet ontwikkelde. Dus toen ik naar plaatsen als Japan reisde, waar ik met mijn gezin op All Nippon Airways ging, ben ik al blootgesteld aan de cultuur omdat mijn moeder dat voor ons toestond.
"Dus, ja, voeding is super belangrijk in mijn leven. Dat is het altijd geweest. Tegenwoordig ben ik heel druk in het hebben van een groen sap in de ochtend, omdat het moeilijk voor me is om een uitgebalanceerde maaltijd te hebben, soms als werkende moeder. Ik ben een professional; Ik werk de hele tijd. Ik wil ervoor zorgen dat ik mijn greens binnenkrijg, dus ik doe dat elke dag, en het helpt me veel. Maar ik probeer in balans te zijn. Ik vind het niet leuk om te horen: "Oh, ik doe dit dieet, of ik doe dat dieet." Ik hou van mensen die woorden gebruiken als 'mijn levensstijl'. Als we het woord 'dieet' gebruiken, bereiden we ons voor op een groot offer dat we weten, hoe ouder we worden, we zullen te zwak zijn om te vervullen. We eindigen gewoon met vallen en verslaan onszelf. Dus ik zeg mezelf graag dat ik geen dieet aan het doen ben, dat dit mijn levensstijl is en ik kies voor een uitgebalanceerde maaltijd. Ik vind het niet leuk om nul koolhydraten of alle eiwitten te hebben. Ik vind het leuk om alle voeding te krijgen die mijn lichaam nodig heeft, zodat het zichzelf op natuurlijke wijze kan genezen.
"Mijn huid is niet altijd perfect. Als vrouwen, vanwege onze hormonen, hebben we soms een week lang een stralende, glimmende huid en dan nog een week saaiheid. Als ik een slechte dag heb of als ik het gevoel heb dat mijn huid er niet goed uitziet, is een rode lip mijn go-to. Ik voel me er mooi en vet en voel mezelf onder controle. Een rode lip was iets dat veel mannen in mijn leven niet leuk vonden omdat ze de aandacht die het trok niet leuk vondenof ze dachten dat het te hard was of zoiets. Maar ik ben ok omdat ik luid wil zijn om de juiste redenen. Het gaat er allemaal om vrouwen te ondersteunen en moedige beslissingen te nemen. Ik denk dat een rode lip dat teken is en zegt: 'Ik ben hier - neem mij zoals ik ben.’”
Dit interview is bewerkt en gecomprimeerd voor de duidelijkheid.
Wilt u meer Byrdie-exclusives? Don’t missen ons interview Leighton Meester (al was het maar om de prachtige foto's).
