4 vrouwen over waarom ze besloten om naar therapie te gaan

Uitzoeken hoe deze levensverhoudingen, carrière, geestelijke gezondheid, sociale media, financiën te navigeren, de lijst gaat maar door - is een ingewikkelde en vaak overweldigende ervaring. Het is een strijd die tegelijkertijd volledig relatable en uniek persoonlijk is. Het ding is, het is niet ongewoon om je alleen, gek of zonder antwoorden te voelen, maar toegeven en vragen om hulp zijn waar de problemen liggen. Toch is er deze duisternis rondom therapie; deze reflex dat het betekent dat er iets mis met je is. Het is eigenlijk het tegenovergestelde.

Inzicht in de delen van u die werk nodig hebben (of zich overgeven aan het idee van "werk nodig hebben" in het algemeen) is gezonder dan het concept volledig te negeren.

Dus ik reikte een paar vrouwen uit voor hun ervaringen met therapie - als een manier om niet alleen de positieve kwaliteiten ervan te demonstreren, maar ook om uitstel te bieden aan iedereen die zich nog steeds ongemakkelijk voelt over de beoefening. Hieronder, vind hun verhalen.

Victoria

"Ik heb echt heel lang gedacht dat therapie gewoon 'niet voor mij was'. Op mijn elfde ging ik naar mijn eerste therapeut voor 'gedragsproblemen' (waarvan ik nu weet dat het gewoon angst was die niet werd vastgesteld) en een echt verschrikkelijke ervaring had - ik heb twee maanden voordat ik mijn ouders smeekte om te stoppen met gaan, het tot me door laten drijven. met mijn eetstoornis, zes jaar geleden, ging ik via nog een paar therapeuten, maar er bleef nooit iets zitten. Ze waren allemaal aardig, zeker, maar ik voelde niet het soort vertrouwen waarvan ik nu weet dat het noodzakelijk is om daadwerkelijke vooruitgang te boeken.

"Omdat ik nog steeds op de hielen zat van herstel toen ik in 2015 naar LA verhuisde en ik mijn leven net volledig had herzien, besloot ik dat het de moeite waard zou kunnen zijn om therapie nog een keer te proberen, iemand te hebben die me door dingen heen kan praten zoals ik vestigde mezelf in mijn nieuwe stad Ik vond mijn huidige therapeut online - haar kantoor was gewoon in de straat van mijn appartement, wat een pluspunt was - en wist na een sessie dat dit heel anders zou zijn dan mijn vorige ervaringen. haar sindsdien wekelijks gezien, en onze sessies hebben gemakkelijk het meest integraal deel uitgemaakt van mijn algehele welzijn en groei als persoon.

"Dit is alles om te zeggen dat, naar mijn ervaring, de twee belangrijkste elementen om therapie voor je te laten werken, is om A) op een plek te zijn waar je wilt groeien en om jezelf te confronteren, en B) een persoon te vinden die je verbindt om met u mee te gaan op die reis. We sluiten met niemand vriendschappen, dus heeft het weinig zin om ons open te stellen voor iedereen die zichzelf een professional noemt, hoe bekwaam of aardig ze ook lijken. Duiken in je diepste pijn bij iemand vereist een enorm niveau van vertrouwen, en zelfs dan kan het ongelooflijk moeilijk zijn.

Er zijn sessies waarbij ik mezelf in tranen vind en ik weet niet zeker hoe ik daar ben gekomen; er zijn momenten dat ik haar kantoor verlaten voel gefrustreerd en volkomen uitgeput.

"Maar het is het de moeite waard. Ik denk terug aan de persoon die ik drie jaar geleden was en het verbreekt mijn hart om te onthouden hoeveel ik dagelijks worstelde, met weinig hoop dat ik me ooit anders zou voelen. een doorgaande reis, maar bovenal heeft mijn therapeut me de tools gegeven en wil ik nieuwsgierig zijn naar mezelf, om dieper in mijn patronen en emoties te duiken met empathie en begrip in plaats van te oordelen, ook al loop ik de meeste van onze sessies in met een glimlach op mijn gezicht, er is tegenwoordig altijd iets te leren."

Alexandra

"Ik besloot voor het eerst om iets meer dan 10 jaar geleden naar de therapie te gaan, ik was 27. Ik had ongeveer twee jaar een relatie, op een dag kregen we ruzie en hoewel hij het bij het verkeerde eind had, overdreef ik overdreven Ik maakte een eikel van mezelf en, eerlijk gezegd, was waarschijnlijk een beetje eng.

"Mijn toenmalige vriend had toen gesuggereerd dat ik stemmingswisselingen had, ik vroeg mijn huisarts om een ​​aanbeveling, en ik heb er veel succes mee gehad. De therapeut die ik heb ontmoet, is dezelfde therapeut die ik al 10 jaar zie.

"In het begin zag ik haar vaak, omdat ik het echt nodig had, maar zoals ik ben gegroeid, heb ik ook [dingen over mezelf] geleerd. Nu zie ik haar alleen als er iets nieuws gebeurt.] symptomen van een bipolaire stoornis (veroorzaakt door stress), zoals veranderingen in mijn slaap- en waakpatronen. Op dat moment zag ik ook een psychiater en was op antidepressiva.

"Ik check in wanneer dat nodig is, en ik ben beter toegerust om problemen te herkennen en om hulp te vragen, ik pleit ervoor dat iedereen een therapeut ziet, niet omdat ze 'gek' zijn, maar omdat LIFE gek is en iedereen iemand nodig heeft die is onpartijdig en zal ze horen. Het bevrijdt ongelofelijk om te lossen op een persoon die geïnvesteerd is, maar niet persoonlijk. Ze geven om je welzijn als een mens, maar hebben geen persoonlijk belang bij je beslissingen."

Marie

"Ik besloot om naar de therapie te gaan nadat ik mijn studie had afgerond en voordat ik naar New York verhuisde, het was een zeer vergankelijke tijd voor mij en ik worstelde met het navigeren door alle veranderingen.Hoewel het afstuderen, uiteenvallen, thuiswonen bij mijn ouders, werken aan een baan waar ik ongelofelijk ongeïnteresseerd in was, en enorme frustratie en ongerustheid waren om eindelijk het onderzoek te doen en een afspraak te maken. Ik heb een overactieve geest, raak gemakkelijk verzeild in ruminatiecycli en was al jarenlang meer geïnteresseerd in therapie en psychologie.

"Hoewel ik persoonlijk geen enkel stigma koester voor therapie en het graag wilde proberen, was ik me goed bewust van het overkoepelende sociale taboe dat eraan verbonden was en maakte me zorgen over wat mensen zouden denken. Ik was selectief over wie ik vertelde en heb het grootste deel van de ervaring voor mezelf gehouden, ik ging een keer per week en vervolgens twee keer per maand voor iets meer dan een jaar.Tijdens die tijd leerde ik een scala aan cognitieve gedragsstrategieën om me te helpen negatieve denkpatronen te herkennen, confronteren en verspreiden. omgaan met angst in het algemeen.

Ik keek uit naar elke sessie en voelde me lichter elke keer als ik haar kantoor verliet; praten over mijn gevoelens is altijd therapeutisch voor mij geweest en ik stond vanaf het begin heel open bij haar.

"Therapie is in geen geval een one-size-fits-all oplossing, het zal niet al je problemen oplossen, maar voor mij heeft het me geholpen om een ​​beetje lichter door het leven te komen, ik voel me minder belast door mijn angst en voel dat Ik kan er beter mee omgaan, ik gebruik nog steeds een aantal methoden die ik vijf jaar geleden heb geleerd en maak afspraken met haar wanneer ik thuis ben. '

Samantha

"Therapie is zo'n taboe-onderwerp, sommigen zien het als een teken van kracht en anderen zien het meestal als niet in staat om jezelf te helpen." Voor een zeer lange tijd, en tot op de dag van vandaag, heb ik moeite om voor therapie te kiezen.

"Ik heb eerst hulp gezocht vanwege verschillende gediagnosticeerde psychische aandoeningen.Ik werd gepest vanaf het begin van de middelbare school tot het einde van de middelbare school en vele andere intense evenementen.Ik voelde niets dan schaamte en rebelleerde uit de hulp bij elke sessie. iedereen die ik in therapie had, en het is nog steeds relatief bevoorrechte informatie. Het feit dat het stigma steeds minder wordt, heeft me geholpen om hulp te zoeken.

"Ik ga door met in therapie te zijn vanwege mijn persoonlijkheid, ik heb het gevoel dat ik alles zelf moet kunnen en kan doen, het maakt deel uit van mijn opvoeding maar ook een product van de huidige cultuur..

"Therapie heeft me geleerd dat het beheersen van alles niet gezond is en je kapot maakt. Het is oké om te stoppen en voor mezelf te zorgen als ik vind dat de situatie niet is waar ik wil zijn. Als ik een van mijn paniekaanvallen heb, Ik zeg een mantra of gebruik een ademhalingstechniek.Ik heb ook geleerd dat hoe meer ik spreek over geestesziekte, hoe meer het stigma zal worden verlaagd.

"Therapie heeft me sterker gemaakt, hoewel de kosten van een therapeut moeilijk zijn met of zonder verzekering. Je moet in de pas lopen met de therapeut, omdat ze verschillende technieken hebben om bij 'het probleem' te komen. Je moet je er prettig bij voelen, dus het vinden van de juiste pasvorm is zo moeilijk. Maar hoe dan ook, het is goed om te gaan."

De volgende: zes personen vertellen wat het is om van een verslaafde te houden.