Een bezoek aan Frankrijk heeft me eindelijk geholpen make-upvrij in het openbaar

Uitgaan in het openbaar zonder make-up gebruikte om een verlammende angst in mij te druppelen. Het klinkt hyperbolisch, maar het is waar.

Ik voelde me zo sinds de middelbare school toen mijn huid me begon te verraden. De pre-teen hormonen die door mijn lichaam stroomden, brachten lelijke vlekken met zich mee die ik met overgave had geplukt in de hoop dat ze zouden verdwijnen, maar natuurlijk werden ze alleen maar dieper en namen ze toe. Dus begon mijn zoektocht naar een dikke foundation met volledige dekking, poeder en blozen - alles om een pesterige middelbare scholier af te leiden van het porren van plezier.

Hoewel mijn huid uiteindelijk dramatisch helder werd, voelde ik me nog steeds lelijk zonder make-up; de acne was er niet, maar voor mij was het een fantoomomstandigheid. Elke boodschap die ik zonder make-up zou doen was gedaan met mijn hoofd opgehangen, bang om oogcontact met iemand te maken. Het voelde alsof er een stempel op mijn voorhoofd lag en iedereen zei me aan te staren. Dus ik zou make-up dragen naar de sportschool, naar het strand - overal waar het irrationeel leek om een volledig make-upgezicht te dragen, daar zou ik zijn, volledig verzonnen. Make-up was mijn veiligheidsdeken.

Maar onlangs werd ik in een situatie geplaatst die me uit mijn comfortzone duwde: een persreis naar de Provence, Frankrijk, met een groep mensen die ik niet kende. Normaal gesproken zou dit een reden voor uitgaven zijn extra tijd aan mijn haar en make-up om me zelfverzekerder te voelen, maar zodra we in de stille glooiende heuvels van de Provence aankwamen, overwon ik een golf van kalmte. Als maagdelijke Euro-reiziger had ik alleen maar gehoord van de ontspannen levensstijl van Franse vrouwen, maar om het uit de eerste hand te zien was voelbaar. Opgebouwde foundation en Instagram-wenkbrauwen waren slechts cyber-trends voor de frisse gezichten die ik ontmoetteen ik had me nooit meer gevoeld … verzonnen.

Langzaam groeide ik op mijn gemak met het aannemen van de natuurlijke benadering van schoonheid waar ik zo schaamteloos door omringd was. Het hielp ook dat de reis werd gesponsord door L'Occitane, en het onderliggende thema van ons verblijf was natuurlijk huidverzorging. Maar misschien was mijn grootste inspiratie om tijdens de reis minder vaak in mijn make-uptas te duiken, het ontmoeten van Lucy Primrose, de directeur van leren en ontwikkeling voor L'Occitane.

Primrose was de essentie van gezondheid: ze was fit, haar huid gloeide van binnenuit en ze had niet zozeer een fijne lijn. Ik had haar leeftijd niet kunnen raden als ik het probeerde. Stervend om te weten hoe ze er zo jeugdig en zonder make-up uitziet, vroeg ik haar hoe het met je ne sais quoi gaat over Franse vrouwen.

"Naar mij, de Franse look is moeiteloos gepoetst,"legt ze uit." Ze hebben de neiging om huidverzorging te benadrukken boven make-up en zich te concentreren op een frisse, schone, stralende huid, in plaats van ze te verbergen achter make-up. Een stralende huid gevolgd door een lik mascara en de perfecte rode lippenstift vervolledigen hun moeiteloos chique stijl."

"De Fransen omarmen natuurlijke schoonheid en zoeken naar producten die zo natuurlijk mogelijk zijn. De focus vanaf een zeer jonge leeftijd is het verzorgen van je huid en het behouden van de natuurlijke uitstraling van je huid door een eenvoudige maar complete routine te gebruiken, zoals een reinigingsmiddel, toner, oogproduct, vochtinbrengende crème en zachte exfoliant die een frisse, stralende huid zal onthullen."

Maar het grootste huidverzorgingsgeheim van Primrose ligt in olie. Het is een controversieel ingrediënt voor diegenen die zich zorgen maken over het uitbreken (lees: ik), maar ze staat erop dat dit de sleutel tot haar uitstraling is. "Mensen met een vette en gemengde huid zijn vaak in paniek bij het idee om een gezichtsolie aan te brengen, maar als ze spaarzaam worden gebruikt, ze kunnen zelfs helpen de natuurlijke oliën van de huid in balans te brengen, "legt ze uit." Het mooie van gezichtsoliën is dat je ze op veel manieren kunt gebruiken: je kunt één tot twee druppels toevoegen aan je moisturizer om deze te verbeteren.

Als alternatief kunt u een gezichtsolie gebruiken in plaats van uw vochtinbrengende crème als u een vette of gemengde huid heeft. U kunt er alleen voor kiezen om uw gezichtsolie 's avonds aan te brengen.

"Ik raad altijd de nacht aan in plaats van de dag, want je huid werkt 's avonds tijdens de genezing, dus je krijgt meer voordelen van je olie en je produceert ook minder talg' s nachts. Het gaat om het aanpassen van uw methode en hoeveelheid product die u gebruikt door te beoordelen hoe uw huid van dag tot dag aanvoelt. Ik ben dol op onze Goddelijke Jeugdolie ($ 99) om zachtjes mijn huid te masseren om de bloedsomloop van de huid te vergroten en zuurstof en voedingsstoffen naar de cellen te brengen. Het laat je huid er mollig en stralend uitzien!

Het is de perfecte manier om een drukke dag af te sluiten."

Primose leerde ons zelfs een echte traktatie: hoe je de olie 's nachts zacht in het gezicht masseert - een soort ritueel dat lymfedrainage, circulatie en lift bevordert. Ze droeg ons op om voorzichtig een paar druppels in onze handen te wrijven, de geur in te ademen met een paar keer diep ademhalen, en dan de binnenkant van onze handen te gebruiken om langs de neus, het voorhoofd en onder de jukbeenderen te masseren in opwaartse bewegingen, de laatste waarvan een gebied dat ik ontdekte een grote hoeveelheid spanning bevatte. Toen we klaar waren, zag mijn huid eruit alsof ik zojuist een geweldige make-up voor het aanbrengen van gezichtsmaskers had gekregen. Het zou zonde zijn geweest, dus ik dacht dat ik zou doen wat de Fransen doen en het overslaan voor de volgende activiteit op onze reisroute. (Ik heb zelfs niet gekozen voor de lik van mascara of rode lippenstift).

Toegegeven, wandelen in een groep mensen zonder make-up was, zoals altijd, verlammend. Maar misschien was iedereen waar ik omsloot vriendelijker dan de gewone mensen omdat niemand me ongemakkelijk of zo lelijk maakte als ik normaal voel als ik met blote handen kijk. Bovendien hadden velen van ons net geleerd hoe onze huid glansde als een bol, dus iedereen stond hoog op hun eigen natuurlijke schoonheid. Langzaam begon de verlamming te vervagen.

Naarmate de dag vorderde, was ik vergeten dat ik niets op mijn gezicht droeg, behalve voor een goede huidverzorging en een nieuw gevoel van vertrouwen. Ik ving een glimp van mezelf op in de reflectie van een autoraam en rimpelde mijn neus niet of rolde mijn ogen niet op de manier waarop ik het altijd had gedaan. Misschien onderdeel van dit nieuwe laissez-faire benadering was van het zijn in een prachtige stad omringd door lavendelvelden en zonnebloemen, of misschien was het het feit dat ik zoemde op rosé en goede kaas, maar het kon me niet schelen dat ik geen contouren en highlights had.

Ik voelde me geweldig.