Ruby Rose Interviews Nina Dobrev over Geestelijke gezondheid, op dieet zijn en nee zeggen

Ergens op het Franse platteland, op een avondtrein die naar de zonsondergang gaat, ontvangt actrice Nina Dobrev een FaceTime-audiogesprek van haar vriend Ruby Rose. Het is een wonder van moderne technologie: Rose verbindt vanaf bijna 6000 mijl afstand in Los Angeles, maar na een korte reeks "Can you hear me?" Heen en weer, komen de twee stemmen kristalhelder. (Hoewel Dobrev haar best doet om zachtjes te praten, zijn de Fransen niet zo happig op luide Amerikanen, zelfs degenen die vloeiend zijn in de taal, die Dobrev al sinds haar kindertijd heeft, naast Engels en Bulgaars, haar moedertaal).

In een poging om de eerste te ontkoppelen Vampire Diaries sterren zullen gewoonlijk nooit zo'n oproep beantwoorden. "Ik kom beroemde vliegtuigen aan, en elke keer zeg ik mijn hele team dat de wifi op de vlucht is verbroken", bekent ze Rose. "Maar ik denk dat ze op dit moment na zoveel vluchten weten dat ik gewoon lieg. Ik wil gewoon niet met ze praten. '

Dit telefoontje is echter een speciale uitzondering. Omdat de 29-jarige Dobrev en de 32-jarige Rose goede vrienden zijn. De twee artiesten ontmoetten elkaar op de set van de actiefilm die ze twee jaar geleden opnamen, XXX: Terugkeer van Xander Cage en klikte meteen op. "Op de meeste films kun je het opnemen tijdens het filmen, maar vaak is het als het voorbij is, dat is het een beetje," zegt Rose tegen het einde van hun gesprek. "Je gaat door naar verschillende projecten en je houdt contact, maar je krijgt niet altijd een vriendschap die net zo echt is als die van ons."

In de loop van 30 minuten hadden we het zeldzame genot om een ​​openhartig interview af te luisteren tussen de twee celebs 'gelijkgestemde geesten', zoals ze zichzelf noemen, waarin Rose Dobrev vroeg om alles te weten te komen, van meditatie tot fitness tot carrière tot giftige Hollywood-vriendschappen. Blijf lezen om terug te komen in hun aangrijpende gesprek.

Ruby Rose: Ik denk niet dat ik je ooit de meeste van deze vragen ooit heb gesteld.

Nina Dobrev: Ik ben nerveus.

Ik wil weten hoe je je schoonheidsesthetiek en -stijlen kunt veranderen - hoe is dat een vorm van empowerment voor jou?

Ik heb het gevoel dat het veranderen van je esthetiek op een vreemde manier therapeutisch kan zijn. Ik bedoel, het is vreemd om dat zelfs hardop te zeggen omdat je esthetiek op zoveel manieren oppervlakkig is, maar het kan ook de manier waarop je je voelt beïnvloeden. Ik bedoel, ik weet voor een feit dat toen ik twee jaar geleden mijn haar korter maakte, het bijna leek alsof ik oude energie afsneed.

Ik heb het gevoel dat het oppervlakkig is op één niveau, maar omdat je een creatief persoon bent in een creatieve industrie, heb ik het gevoel dat we de controle over ons lichaam en ons haar terugnemen. Je bent blijkbaar al zes jaar in een zeer populaire tv-show en je moet er hetzelfde uitzien. Dus toen je zoiets afmaakte of daar een pauze van kreeg, wilde je dan zo veel mogelijk veranderingen doorvoeren voordat je weer iets nieuws begon om jezelf te voelen in plaats van je karakter?

Absoluut. Ik bedoel, daarom knip ik mijn haar.

Ik herinner me dat je me vertelde dat je je nagels elke kleur zou schilderen, de seconde die je voor dat seizoen hebt voltooid.

Ja heb ik gedaan. Omdat ik, zoals je zei, altijd een soort eenvoudige, eenvoudige nagels op de show moet hebben, en op vrijdagavond zou ik mijn nagels laten maken, en het was mijn manier om te voelen alsof ik anders was. Maar met elke rol die we doen, stelt dit ons in staat om andere mensen te zijn. Dat is waarom voor de film Geluksdag, Ik hakte mijn haar weer af en deed de pony en de korte Franse bob. Je buitenkant weerspiegelt je innerlijk op vele manieren.

Dus je bent nu gek. Ik ken je nog maar een paar jaar en ik ken je alleen als echt fit en liefhebber van de sportschool. Maar heb je het gevoel dat er een verschil was in je positief voelen over je lichaam als het verandert met de leeftijd? Heb je hier moeite mee gehad?

Oh mijn god, 100%. Maak je een grapje? Vroeger kon ik eten wat ik wilde en ging ik niet naar de sportschool. Dit is een hernieuwde liefde voor fitness en voorlichting over het soort voedsel dat ik in mijn lichaam stop, waar ik redelijk goed in ben, maar af en toe doe ik vals en doe ik mijn eigen ding. Het is deze grote cyclus van een paar weken supergezond zijn en dan van de wagen vallen en weer teruggaan en weer van de wagen afvallen. Ik heb het gevoel dat iedereen daar moeite mee heeft.

Maar nu, als ik van de wagen val, hoe ouder ik word, ik voel het meer en ik zie het meer. Dus het leven dwingt me om een ​​beetje [strenger] te moeten zijn. Ik had niet echt, echt overwogen veganisme totdat ik je ontmoette. Maar uitgaan met jou en het eten van deze onmogelijke burgers heeft me zeker geïnspireerd om het serieuzer te overwegen omdat [veganistisch eten] zo lekker en lekker is. Of dat of je vriendschap kan me betoveren.

Met een gek schema, reizen en familie, wat is je fitnessroutine, en neem je mentale welbevinden en algemene goede gezondheid op in fitness?

Eerlijk gezegd is het makkelijker om een ​​routine te hebben als je thuis bent en op één plek zit. Het is veel moeilijker om te doen als je onderweg bent. Ik had een paar weken waar ik super streng en goed was, en dat was omdat ik thuis was. Ik werd wakker, liep met de hond, maakte mijn shake, ging naar de sportschool en dat was mijn routine. Ik ben een gewoontedier als ik op één plek sta. Maar zodra ik in het vliegtuig stap en ergens anders heen ga en de routine wordt verbroken, brengt het me in de war. Het heeft mentaal effect op mij als ik niet dezelfde dingen doe die mijn lichaam van mij verwacht.

De laatste paar dagen dat ik bij mijn moeder in Frankrijk was, lieg ik niet tegen je, ik had een croissant of twee en ik voelde me er schuldig over. Maar toen moest ik mezelf eraan herinneren dat het genieten van die momenten, het breken van de routine, het zijn met je geliefden, uitgaan met mijn moeder, en zich overgeven aan dat extra glas wijn of misschien een tweede of derde croissant niet het einde is van de wereld. Het voedt je ziel op een manier dat je misschien meer nodig hebt. Het is misschien gezonder voor je. Het gaat dus om het vinden van dat evenwicht en er goed mee te zijn.

Beantwoordt dat de vraag?

Ja, absoluut. Dus, met mentale gezondheid en spiritualiteit, wanneer je uitgeput bent en op reis bent, is er dan iets dat je geestelijk vervuld en spiritueel heel voelt en niet te vervallen en gestrest voelt? Heb je het gevoel dat je bent geëvolueerd sinds je begin twintig? Ik hou er bijvoorbeeld van om te mediteren. En ik heb het gevoel dat jij en ik een beetje op elkaar lijken, zoals liefdevolle bordspellen en andere dingen die ons uit het huidige moment halen en ons laten focussen op iets anders. Zit je bij je familie, mediteer je, lees je boeken, zie je een therapeut? Is er iets dat je gaat doen nu je dat in je vroege jaren twintig misschien niet hebt gedaan?

Iedereen om me heen die ik respecteer en liefhebt mediteert, dus ik zou waarschijnlijk op de wagen moeten springen, maar dat heb ik nog niet gedaan. Het spijt me echt. Ik loog. Ik heb onlangs met Julianne [Hough] mediteren, maar als ze me niet had gedwongen om het te doen, zou ik dat waarschijnlijk niet hebben gedaan. Ze dwong me een beetje en in het begin was ik een beetje aarzelend. Het was deze rare, gekke ervaring, maar uiteindelijk herinner ik me dat ik het gevoel had dat ik meer energie had, hoewel ik me ook een beetje vervaagd voelde. Ik heb het sindsdien niet meer gedaan, het was een paar maanden geleden, maar ik herinner me dat gevoel en wilde het nog een keer doen.

Het is moeilijk. Ik heb het gevoel dat ik het niet kan doen tenzij ik in die richting geduwd word of enige leiding heb. En misschien is dat iets dat met mij te maken heeft en wie ik ben. Ik kan ook niet naar de sportschool gaan tenzij ik een trainer heb die me vertelt wat ik moet doen of dat ik daar op mijn telefoon, tekst en Instagram zit en allerlei dingen lees en doe. Ik raak afgeleid. Misschien heb ik ADD.

Als je weer bij L.A. bent, laat ik je met me mediteren.

Ja, dat zouden we moeten doen. Als ik de steun van iemand had, dan had ik het gevoel dat ik het kon. Ik ben misschien nu klaar voor die fase van eind twintig. De andere dingen die ik doe zijn yoga en, zoals we al zeiden, ergens heen gaan en je telefoon uitzetten of in het vliegtuig stappen en geen wifi-verbinding krijgen. Het leven kan een beetje overweldigend zijn als je altijd in die energie bent en je jezelf er niet uit haalt. Net als jij en ik kunnen we bijvoorbeeld nee zeggen. De kracht om nee te zeggen om dingen te doen en tijd voor jezelf te nemen.

Hoe heb je nee leren zeggen? Omdat ik weet dat dit niet iets is wat mensen in deze industrie ons leren. Hoe graag ik ook van mijn manager en mijn agent hou, niemand leert je ooit nee te zeggen omdat ze willen dat je werkt en ze willen dat je geld verdient. Is er iemand in je leven of een situatie waardoor je zegt: "Weet je wat? Is het tijd voor mij om controle te krijgen over wat ik met mijn leven doe? "

Ik denk dat toen ik 27 werd, mijn prioriteiten verschoven. Het was een van die dingen waarvoor ik was gewaarschuwd. Mensen vertelden me dat je, als je jonger bent, niet echt een concept van tijd hebt. Je denkt dat de wereld je oester is, maar na een bepaalde tijd besef je dat het een eindige zaak is en wat heb je tot nu toe gedaan? Was het iets belangrijks voor jou? Wat heb je bereikt? Wat wil je bereiken? Waar ben je op dat pad om het te bereiken? Toen mijn prioriteiten verschoven waren, besefte ik dat ik niet zoveel tijd had.

Ik begon te beseffen, wat was ik aan het doen? Was het me gelukkig maken? Als het me niet blij maakte, dan hoefde ik het niet te doen. Niemand dwingt me om hier te zijn. Ik zou mijn tijd moeten besteden aan dingen die me doen glimlachen, me aan het lachen maken, me vervuld maken. En dus zodra ik me realiseerde dat ik een beetje later wakker zou blijven, voelde ik me niet zo goed in de ochtend, dan ging ik liever naar bed. Ik zou liever rondhangen met mijn hond en een film kijken en dingen doen die ik wil doen in plaats van mijn leven en mijn tijd te verspillen.

Oké, dus je huid is belachelijk, en ik ben zo jaloers op hoe perfect foutloos het is. Het lijkt nooit problemen te hebben, wat zo vervelend is. Welke producten gebruik je?

Dat is niet waar, en u weet het. Het wordt iedereen die dit leest belachelijk omdat je de mooiste huid ter wereld hebt. Ik zou deze vragen van jou moeten stellen. Maar ik bedoel, we dragen voortdurend make-up voor werk, dus als ik niet werk, probeer ik geen make-up te dragen. En dat helpt een beetje. Maar verder breken we allemaal uit; we hebben allemaal slechte dagen. Ik gebruik La Mer veel. Ik gebruik ook veel zonnebrandmiddelen. Dat is zo belangrijk.

Welke vrouwen in het echte leven inspireren jou?

Jij, eerlijk gezegd. Julianne. Riawna Capri [de haarstylist]. Mijn moeder. De vrouwen om me heen die ik goed ken, inspireren me omdat ik hun gebreken ken, en ik weet dat ze net als de mijne zijn. En ik weet dat ze goede dagen en slechte dagen hebben, maar ze zijn nog steeds sterk en mooi. Al onze ervaringen afzonderlijk en samen maken ons zoveel sterker, en dat inspireert me.

Wat inspireert jou het meest aan je moeder?

Hoe vol leven is ze, hoe present is ze. Zo erg zelfs dat het vervelend is omdat ze nooit op tijd is, omdat ze constant stopt en praat met vreemden en alles rondom haar ziet en apprecieert, wat zo mooi en verbazingwekkend is, en dat vind ik zo leuk aan haar. Het veroordeelt mij ook. Ik moet dingen meer stoppen en waarderen, en ze moet ophouden met dingen te waarderen en meer op tijd te zijn.

Dus enkele vragen over onze vriendschap. We kwamen er meteen uit toen we elkaar ontmoetten. En sindsdien zijn we zulke goede vrienden geworden. Wat denk je van onze vriendschap is zo goed?

Ik heb het gevoel dat we dezelfde interesses en soortgelijke geesten hebben. Voor het grootste deel, als ik je bel en ik nodig je uit voor iets, dan zeg je waarschijnlijk eerst dat je er geen zin in hebt. Maar ik zeg je om op te staan ​​en je klaar te maken, en meestal bij de tweede poging, eindigen we met een of ander avontuur.

Het is geweldig. Je laat me echt uitgaan en haalt mij uit mijn comfortzone. Ik denk dat we een grote vriendschap hebben omdat we er allebei de voorkeur aan geven een klein aantal goede vrienden te houden. We willen gewoon rondhangen maar niet iets buiten doen in het openbaar. We doen de hele tijd dezelfde dingen. We houden gewoon van eten, trainen, lachen. Maar ik denk dat het belangrijkste dat ik het leukste vind, is dat je zo grappig bent. Ik weet nog steeds niet zeker of mensen echt weten hoe grappig je bent. Alsof je heel gemakkelijk stand-up comedy zou kunnen doen. En dan jij en ik, met ons gebrek aan ego als het erom gaat elkaar voor de lol te pesten en te weten dat de ander niet serieus zal worden, zoals: "Dat was niet grappig" of "Waarom heb je me ingespoten?" met een waterpistool goed toen ik mijn dag afmaakte? 'Dus ik denk dat we geestverwanten zijn. We zijn jong van hart. Ik bedoel, we zijn toch jong, maar in mijn hart, denk ik dat we als 9-jarigen zijn.

Nee, we zijn waarschijnlijk 6 jaar oud. Ik heb het gevoel dat dat iets is dat me naar je toe trok, hoe grappig je ook bent. Je gevoel voor humor en je gevoel voor speelsheid in het leven. Het is altijd een avontuur met jou. Maar er is ook een geaardheid over u. Er zit een diepte in je die de meeste mensen niet zien.

Ik heb ook gemerkt dat het moeilijker is om vrienden te worden als volwassene. Ook in LA kan het moeilijk zijn om vrienden te vinden. Heb je die ervaring gehad?

Ik heb die ervaring gehad, maar tegelijkertijd wil ik ook geen nieuwe vrienden. Slaat dat ergens op? Naarmate je ouder wordt, is iedereen bij zijn groepen en willen ze niemand meer binnenlaten. Naarmate ik ouder word, willen de mensen met wie ik tijd doorbreng, geld uitgeven kwaliteit tijd met. Ik wil zinvolle vriendschappen hebben en meer tijd met hen doorbrengen, en in nieuwe vriendschappen kan het me niet zoveel schelen. Ik denk dat het heel bijzonder was dat ik je later in het leven ontmoette, maar ik heb het gevoel dat ik je mijn hele leven kende.

En omdat we op zoveel verschillende manieren zo op elkaar lijken, wist ik dat zodra je mijn vrienden ontmoette, je ook met hen zou klikken.

Hoe zit het met giftige mensen: vrienden die geweldig waren, maar je bent ze ontgroeid, of giftige mensen die in je leven zouden kunnen komen vanwege wat je doet in plaats van wie je bent als persoon. Heb je ooit ervaringen gehad waarbij je giftige mensen uit je leven had moeten verwijderen?

Er zijn giftige mensen die eerder in mijn leven zijn gekomen. Ik heb het gevoel dat je, als je jonger bent, je het niet echt realiseert. Maar ik omring mezelf met mensen die heel bot en eerlijk en echt zijn. En wanneer iemand binnenkomt die die authenticiteit niet deelt, ruik je hem van een kilometer verderop. En dus vertrouw ik erop dat mijn vrienden me vertellen of ik iets niet zie of dat iemand niet echt is of niet echt mijn vriend wil zijn om de juiste redenen.

Ik heb het gevoel dat je 95 films hebt die van achter elkaar komen. Waar zijn de nieuwe films waar je nog aan werkt waarover je kunt praten?

Wel, we staan ​​op het punt te beginnen XXX in een paar maanden, waar ik erg enthousiast over ben. Prank Wars 2.0: de editie 2018/2019.

Ik ben niet klaar. Ik ben niet klaar.

Ik heb al jaren grappen gemaakt, Ruby. Je kunt je beter voorbereiden.

Maar je hebt ook een film die uitkomt, Honden dagen, op dezelfde dag als mijn film [De Meg].Ze proberen vrouwen altijd tegen elkaar te zetten, maar ik kan niet wachten om je film te zien.

Ik kan niet wachten om de jouwe te zien.

We zullen elkaar dezelfde dag nog moeten zien.

Ik wilde gewoon zeggen, we moeten elkaars films bekijken. Ga in het theater maar betaal slechts één ticket en sluip dan in de andere.

Wat ben je anders aan het doen?

Een tv-show starten die over een paar weken startte Fam, wat nieuw voor mij is. Zoals je al zei, weten niet veel mensen dat ik dol ben op komedie, comedy kijken, komedie spelen, lachen in het algemeen. Dus werken met Tone [Bell] en Odessa [Adlon] en iedereen, het is als lachen de hele dag door. Ik was doodsbang tijdens de piloot. Maar uiteindelijk ging het goed. Het live publieksaspect is echt angstaanjagend, maar ik ben eroverheen gekomen en ik voel me nu comfortabeler. Daar ben ik enthousiast over. En ik heb Geluksdag, wat de rol is waar ik mijn haar voor knip, komend volgend jaar.

Vertrek is nog een film.

Als je drie tips voor geluk zou hebben, wat zouden dat dan zijn?

Meer lachen, tijd doorbrengen met mensen van wie je houdt en nieuwe dingen proberen. Nieuwe dingen proberen maakt me echt, heel gelukkig. Gewoon proberen om de enveloppe te duwen, uw horizon verbreden. Wat zijn de drie dingen die je gelukkig maken, Ruby?

Ja, ik zou zeggen lachen. Want als je lacht, heb ik het gevoel dat er geen ego is; er is geen ijdelheid omdat het als een onvrijwillige beweging van het lichaam is. Het komt in de maag en het heeft dit fysieke effect. Het is erg besmettelijk, waar ik van hou.

Ja, en het geeft je buikspieren.

Ja! En dan denk ik dat dieren en natuur voor mij een grote rol spelen in mijn geluk. Zo rond mijn honden zijn of naar het strand gaan of een wandeling maken. Het doet me denken aan wat je zei over je moeder. We negeren de schoonheid van de wereld, maar als je op reis bent of in de ogen kijkt van deze kleine wezens die we hebben, jij met Maverick of ik met mijn drie kleine lelijke honden, is er iets met de onvoorwaardelijke liefde en schoonheid van het.

Ik hou van je honden.

En goede vriendschap is zo belangrijk. Ik denk dat in de tijd van sociale media en de toestand van de wereld waarin we leven, in staat te zijn om gewoon zwijgzaam te zijn en met vrienden te zijn die om je geven, denk ik dat de manier is waarop ik oplaad. Oké, ten slotte, een paar willekeurige vragen: Batman of Spider-Man?

Batman.

Hamburgers of taco's?

Hamburgers met kaas. Sorry, Rubes, niet veganistisch, gewoon gewone kaas. Ik wil dat het cheddar wordt.

Zwembaden of stranden?

Stranden.

Verjaardagen of Kerstmis?

Mijn verjaardag is altijd vlak na Kerstmis, dus iedereen is altijd een beetje dik, veel te veel gegeten en ze hebben te veel gedronken en dus willen ze niet feesten. Iedereen is altijd fris met de goede voornemens van hun nieuwe jaar en een beetje zwak. Dus ik denk dat ik Kerstmis zou zeggen. Waarschijnlijk zal ik volgend jaar hun voornemens voor het nieuwe jaar verbreken en met me op stap gaan.

Katten of honden?

Ik kan niet kiezen tussen die twee. Dieren zijn allemaal gelijk.

Hoe zit het tussen mij en onze vriend Riawna?

Oh, dit is gemeen. Ik kan niet kiezen.

Ik weet het. Ik hou van jou.

Ik hou ook van jou. Dit was zo leuk. We zouden dit vaker moeten doen.

Ja, dat zouden we zeker moeten doen.

Laten we al onze interviews samen zo doen.

Fotograaf: Paley Fairman

Stylist: Robert Ziemer

Haarstylist: Riawna Capri

Visagist: Adam Breuchaud

Manicure: Betina Goldstein