Onpopulaire mening: stop met het vertellen van mij vette deksels zijn cool

Sinds enkele jaren voel ik me uniek - ja, bizar - geschikt voor bijna elke schoonheidstrend om overal meisjes te raken. Wazige wenkbrauwen? Super goed; Ik probeer mijn Italiaanse haren sinds de middelbare school te temmen. Ongekookt hoofdeinde? Ik noemde het gewoon 'geknoopt', maar ik ben er ervoor. Butts? Een ander attribuut van het moment dat ik kan … ahum- achter raken.

Dus toen ik getuige was van de startbanen van de lente 2018 en dat besefte, wederom domineerde high-shine make-up de modeweek voor ontwerpers zoals Victoria Beckham, Vivienne Tam en Jason Wu, Ik had mijn gebruikelijke mix van verbijstering en opluchting gevoeld moeten hebben. Maar om eerlijk te zijn, mijn gevoelens zijn ingewikkelder.

Om een ​​stap terug te doen, had een van mijn eerste ervaringen met het damesblad (ik was een 10-jarige in het zomerkamp) een advieskolom over de datingramp met een glimmend voorhoofd. Ik herinner me dat ik niet in staat was om mijn hoofd om het concept heen te wikkelen - een kwaliteit die is gereserveerd voor de beste dingen in het leven, zoals trofeeën en geglazuurde donuts, kan onaantrekkelijk zijn. Ik heb me echt echt de boodschap eigen gemaakt dat vet grof was toen ik de puberteit bereikte en volledig was uitgegroeid tot een vette tween met vette huid. In de zevende klas heb ik mijn mogelijke eerste zoen letterlijk gedwarsboomd door mee-eters aan hem uit te leggen toen we eindelijk alleen waren.

Mijn 'probleemhuid' was een obsessie.

Voor het volgende decennium of zo, baadde ik op matterende maskers die me kalkachtige en rode, chemisch geregen gezichtswashers achterlieten die mijn kussenslopen een ziekelijk geel bleken, en elk poeder dat de gangpaden om CVS bekleedde. Dus toen face gloss zijn debuut maakte een paar jaar geleden, had ik blij moeten zijn. In plaats daarvan herinnerde ik me de ontelbare dollars en uren die ik verloren had en begon ik me af te vragen wat deze nieuwe trend echt voor mij betekende.

Er is natuurlijk een onuitgesproken juiste manier om glanzend te zijn - en op een verkeerde manier. Het soort slick dat erin zit, staat ver af van mijn natuurlijke talg. Glanzende, bedaapte huid heeft een gecontroleerde, gestileerde glans, zowel gepolijst als speels, terwijl deze is afgezonderd voor bepaalde functies. Mijn natuurlijke olie, aan de andere kant, heeft meer een "allover nerveuze zweet" -vibe. Het is dezelfde manier waarop een prominente kont alleen als conventioneel aantrekkelijk wordt beschouwd in combinatie met een Kardashian-achtige, afgezwakte taille. Het idee dat er van mij verwacht wordt dat het nauwgezet mijn huid vermagmert om mijn harde werk af te maken met kunstmatig vet lijkt op zijn best contraproductief.

Toen face gloss zijn debuut een paar jaar geleden maakte, had ik blij moeten zijn. In plaats daarvan herinnerde ik me de ontelbare dollars en uren die ik verloren had.

Waar het echt op neerkomt, is dat alle trends tot een einde moeten komen, en mijn huid zal niet op magische wijze opdrogen als de glans uit is. De commodificatie van een genetisch gereguleerde huideigenschap - een die me in feite al jarenlang schaamt voor mijn lichaam - doet me afvragen of het echt eerlijk is om te suggereren dat glans alleen cool is als het te koop is. Het hart van mijn frustratie ligt niet in het bijzonder bij een gelakt gezicht; het is alleen dat deze trend voor mij echt heeft verlicht hoe verwarrend onze ideeën over schoonheid kunnen zijn.

Terwijl ik mijn best zal doen om de trend uit te stijgen in de viering van mijn talige zelf - ik ben niet van plan mijn geliefde Balm Dotcom op te geven - zou ik ook graag een beetje meer aandacht besteden aan trends die spelen van eigenschappen die voor sommigen van nature bij ons voorkomen en die in werkelijkheid moeilijk te beheersen zijn. Omdat ik me uiteindelijk het meest in de mode voel als ik mezelf ben.

Hier bij Byrdie weten we dat schoonheid veel meer is dan vlechthandleidingen en mascaraoverzichten. Schoonheid is identiteit. Ons haar, onze gelaatstrekken, onze lichamen: ze kunnen cultuur, seksualiteit, ras, zelfs politiek weerspiegelen. We hadden ergens op Byrdie nodig om over dit spul te praten, dus … welkom bij De Flipside (zoals natuurlijk de keerzijde van schoonheid!), een speciale plek voor unieke, persoonlijke en onverwachte verhalen die de definitie van 'schoonheid' van onze samenleving uitdagen. Hier vind je coole interviews met LGBTQ + -sterrensterren, kwetsbare essays over schoonheidsnormen en culturele identiteit, feministische meditaties over alles, van dijwenkbrauwen tot wenkbrauwen, en meer. De ideeën die onze schrijvers hier verkennen, zijn nieuw, dus we willen graag dat jullie, onze slimme lezers, ook deelnemen aan het gesprek. Vergeet niet om je mening te geven (en deel ze op sociale media met de hashtag #TheFlipsideofBeauty). Omdat hier verder De Flipside iedereen kan gehoord worden.

Is er een bepaalde gecommodificeerde schoonheidstrend die je ongemoeid laat? Vertel ons daarover in de comments hieronder!