Dit cult-favoriete skinproduct ruikt naar warme vuilnis, maar het is "levensveranderend"

Wanneer je de lange lijst van Franse schoonheidsproducten doorloopt die we hier in het buitenland begeren - van Bioderma tot Biofine - hebben ze allemaal bepaalde dingen gemeen: ze zijn chic en niet beledigend, en ze ruiken een beetje als een vers wit gewassen T-shirt. Ze zijn eigenlijk de essentie van een Franse vrouw die is gedistilleerd tot productvorm, en misschien verlangen we daarom zo sterk naar ze. Maar dan is er Biologique Recherche P50. Als alle andere Franse producten de Plastics van waren Gemene meiden, Biologique Recherche P50 is Janis Ian.

De gebroken witte plastic fles heeft paarse accenten en een geautomatiseerd lettertype dat recht uit de vroege jaren '90 lijkt. Het is gemaakt met ingrediënten zoals uiextract, mierikswortel en azijn en ruikt naar een mix tussen afval en yoghurt die te lang is weggelaten. Het is duidelijk een zwart schaap onder zijn milde, ingetogen leeftijdsgenoten.

Toch zweren vrouwen met een glanzende huid, zoals Emily Weiss en Garance Doré, allemaal voor hun magische vermogens - onze eigen CEO, Katherine Power, noemt het 'levensveranderend'. Toegewijden zweren dat het donkere vlekken verwijdert, poriën doet krimpen en uw evenwicht in evenwicht houdt teint zodat het uiteindelijke effect iets is dat lijkt op de onderkant van een cherubijn. Een van onze levendigste recente discussies in onze geheime Facebook-groep, The Beauty Line, draaide rond P50 en of het echt de hype waard is. (De consensus: het is.) Benieuwd of dit onder-de-radar-product echt even paradigma-verschuivend is als zijn aanhangers verkondigen, ik deed wat onderzoek dat een een-op-een overleg met Philippe Allouche zelf inhield, de zoon van de oprichter van Biologique, die het bedrijf in het begin van de jaren 2000 overnam.

Blijf scrollen om alles te weten te komen over Biologique Recherche P50.

Eerst een beetje achtergrond. Zoals de meeste onder-de-radar, cult-favoriete schoonheidsproducten, bezit P50 een lucht van mysterie getint met intriges, niet het minst omdat het moeilijk is om zowel uit te spreken als aan te schaffen. Plus, de originele versie, P50 1970 (gemaakt, toepasselijk, in 1970 door de vader van Allouche) bevatte een controversieel ingrediënt dat fenol wordt genoemd. Fenol is in de EU in producten voor de persoonlijke verzorging verboden als een potentiële long- en huidirritatie, terwijl het vreemd genoeg nog steeds wordt toegestaan ​​in de VS Om de stijgende zorgen van over de vijver te onderdrukken, heeft Allouche zijn lijnlotion in 2000 opnieuw geïntroduceerd als P50 in 2000, zonder fenol, maar ruikt nog steeds zo krachtig.

Naast de standaard P50 (die het merk aanbeveelt voor de normale tot vette huid), zijn er ook drie andere versies: P50V, wat vitamine-verrijkt is voor meer volwassen huidtypes; P50W, de mildere versie voor de gevoelige huid; en P50 PIGM 400, de nieuwste, die minder zuur is en speciaal is bedoeld om hyperpigmentatie te verlichten.

Maar laten we praten over wat er eigenlijk in de huid-tintelende, vinaigrette-ruikende formule. Om het product te begrijpen, is het belangrijk om de benadering van Allouche voor huidverzorging te begrijpen. "De epidermis is alles", vertelt hij me, gepassioneerd, in de Ciel Spa in het SLS Hotel in Los Angeles, waar ik net een kenmerkende Biologique Recherche-gezichtsbehandeling heb ontvangen. "De epidermis is een platform voor informatie-filteren, bufferen, informatie sturen van buiten naar binnen en van binnen naar buiten. En het is ons laatste fort tegen vrije radicalen, dus het moet sterk zijn - het moet ons beschermen. "Allouche zegt dat het belangrijk is voor het ecosysteem van je huid - waaronder de pH- en lipideniveaus - om gezond te zijn, zelfs met de van nature voorkomende bacteriën bloeien als een functie van bescherming, net als probiotica in uw darm.

Als u een uitgebalanceerde, bloeiende epidermis heeft, kunnen ingrediënten binnendringen en invloed hebben op wat zich onder de oppervlakte afspeelt; anders zullen ze niet effectief zijn, ongeacht hoe 'actief' ze zijn. Dit was de mindset die de oprichting van P50 1970 en de herhalingen daarvan, waaronder exfoliërende ingrediënten zoals melkzuur en salicylzuur, stimuleerde en beloofde de pH van je huid in balans te brengen, de olieproductie te reguleren, donkere vlekken op te helderen, zelfs de huidtextuur te verbeteren en te helpen bij acne.

Gewapend met deze kennis en de vurige spraak van Allouche in mijn oren begon ik P50 te integreren in mijn dagelijkse huidverzorgingsroutine. De instructies zeggen dat je kunt aanbrengen met je handen of een wattenschijfje; Ik koos ervoor om het als een essence in mijn huid te kloppen omdat ik 1) niet van productverspilling houd, en 2) een ziek deel van me wilde zien of ik de roodheid zou ervaren en tintelingen waar anderen zo over opscheppen. Spoiler: ik niet. Afgezien van het inademen van een sterke azijngeur, voelde ik de blos niet of verbrandde het op mijn huid alsof ik heimelijk hoopte dat ik dat zou doen.

Ik heb het nagevraagd bij Byrdie Beauty Director Deven Hopp, die het product eerder had gebruikt. "Als ik het gebruik nadat ik heb geëxfolieerd, voel ik een lichte steek, een gevoel dat ik eigenlijk wel leuk vind," bevestigde ze. "Je hebt echt het gevoel dat het werkt. Daarna kan mijn huid er een beetje roze of liever fris uitzien. 'Eh, nee eerlijk.

Ik was enigszins gerustgesteld wetende dat het tintelen kan optreden als je huid geen slag meer heeft en de zuurgraad van de oplossing kan voelen, dus misschien is mijn huid (in tegenstelling tot mijn leven) gewoon ongelooflijk evenwichtige. Ik heb de P50 consequent gedurende een paar weken gebruikt, en klopte er vervolgens op na reiniging en soms met de Placenta Crème, die er uitziet en naar de P50 ruikt in vochtinbrengende vorm (ook bekend als zuur ruikend en onaangenaam) en werd aanbevolen door de schoonheidsspecialiste. (Na het googelen merkte ik dat deze crème wordt aanbevolen voor 'jonge huid', waardoor ik in de lach kijk en kijk met liefde naar mijn teint in de spiegel, verontschuldigend voor alle keren dat ik het vervloekte.

Deze aanbidding duurt precies tot er weer een verrassing zit in het midden van mijn voorhoofd.)

Na een paar weken denk ik dat mijn huid er beter uitziet en zich meer in balans voelt. Ik ben meestal erg vettig, maar merkte dat mijn voorhoofd minder glansde tijdens mijn controle van de middagvlek. Ook, toen ik me een paar dagen achter elkaar vergat en vergat het een paar dagen achter elkaar te gebruiken, had ik gezworen dat ik nieuwe mee-eters in mijn neus zag kruipen. Mijn poriën (helaas) zagen er hetzelfde uit, maar over het algemeen voelde mijn huid helderder, helderder en schoonmaakster, als dat ergens op slaat. Plus, zogenaamd Madonna en Mary-Kate en Ashley Olsen gebruiken het, dus echt waarheidsgetrouw heb ik geen spijt.

En tenslotte, een raar deel van mij houdt nu echt van de geur. Noem het conditionering, maar ik merk dat ik op bepaalde avonden bijna trek in het product heb; mijn huidverzorgingsroutine voelt gewoon niet compleet zonder. Ik weet niet zeker wat dat over mij zegt, maar ik kan er tenminste zeker van zijn dat mijn huid de vruchten plukt van mijn verslavende gewoonten.

U kunt Biologique Recherche Lotion P50 kopen bij ShopRescueSpa.com en spa's en winkels selecteren, of in Frankrijk.

Heb je ooit dit cultproduct geprobeerd? Vertel me je ervaringen hieronder!

Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd op 9 maart 2017.