Dit is wat het is om te schrijven over gewichtsverlies na het herstellen van anorexia

Schrijven over schoonheid voor de kost neemt zoveel dingen op - lichaamsbeeld, eigenliefde, welzijn, geestelijke gezondheid en zelfvertrouwen, zoals make-up, huidverzorging en haar. Het betekent ook dat u een balans moet vinden tussen onderwerpen waarvan u denkt dat die op zoek zijn naar die waar u naar op zoek bent. Uiteraard zijn verhalen over 'zomers gewichtsverlies' paraaf voor de cursus. En terwijl we er altijd voor zorgen dat onze fitness- en gezondheidsartikelen afkomstig zijn van een plek die is geworteld in eigenliefde en een goed gevoel, zal "hoe om gewicht te verliezen" altijd een onderwerp zijn dat resoneert.

En dat is prima, denk ik. Alleen, het schrijven van dergelijke artikelen wordt een beetje slordiger omdat ik herstel van eetstoornissen heb. Om goed te zijn in mijn werk, moest ik leren hoe de twee te verzoenen, mijn persoonlijke ervaring te gebruiken als een manier om onze lezers (en mezelf) bedachtzaam te dienen met de informatie die ze willen, maar vanuit een ander, meer therapeutisch perspectief.

In het begin zou ik mijn hersens een beetje uitschakelen, omdat ik personal trainers vroeg om work-outs te nemen en advies gaf dat klinisch leek. En geloof me, het is niet dat ik niet geloof dat die stukken een plaats hebben. Maar pas nadat ik ze gepubliceerd had, besefte ik dat ik mijn eigen intimiteit met het onderwerp verwaarloosde. Ik ben niet iemand die in het verleden niet is geraakt door zo'n discours, en ik was niet van plan mijn strijd te slikken om ze te schrijven. Ik moest gaan schrijven voor de persoon die het gevecht aangaat, degene die zich bewust wil zijn van hun gezondheidskeuzes, maar kan worden getriggerd door negatieve taal.

Ik heb een actieve keuze gemaakt om verhalen te pitchen en te schrijven die mijn persoonlijke perspectief bevatten.Ik zou alles hebben gegeven voor iemand om dat te doen toen ik eindeloos op zoek was naar 'geheimen van gewichtsverlies' als tiener of als ik online illegale pillen kocht op school. Het is net zoiets leuks voor mij als het nuttig is voor iedereen die erover struikelt - het vormen van de duisternis in woorden zodat ik het kan vrijmaken.

Ik begon te schrijven over hoe het beoefenen van zelfliefde ervoor zorgde dat ik 10 pond kreeg. Het is veel minder opgeruimd om een ​​gesprek aan te gaan over mijn huidige strijd - met eindeloze ongebonden en geen mooie, lichaam-positieve strik gewikkeld rond mijn gevoelens. Maar het is belangrijk en het is echt. Toen vroeg ik mijn moeder om te schrijven over haar ervaring met mijn eetstoornis en hoe geliefden ook worden beïnvloed. Ik begon uit te pakken hoe ik op deze plek ben in herstel, waar ik me zorgen maak over achterover vallen. Ik wil niet kijken hoe mijn vooruitgang door mijn vingers valt of stagneert en achteruitgaat.

Maar ik wil ook goed voelen over het verlangen om mijn lichaam te veranderen als ik dat kies. Op dit punt is het de bedoeling om de gezondheid in de voorhoede van zowel mijn geest als mijn schrijven te houden. Dus ik kreeg tips voor geluk van een populaire fitnessexpert in plaats van trucs om snel af te vallen. Ik testte alle natuurlijke ontzwaveling van voedingsmiddelen, supplementen en producten om de aandacht weg te houden van de schaal. Ik onderzocht acht redenen om te trainen die geen patriarchale schoonheidsnormen zijn. Toen schreef ik zelfs over mijn eigen gewichtsverlies nadat ik had geleerd om anders naar voedsel te kijken en er anders over te voelen.

Dat stuk stelde me in staat de eigenaren van Honey Hi te interviewen en te leren dat het verwerven van een uitgebreid begrip van voedsel de sleutel was om gezondheid voor beiden te vinden. Maar het grootste begrip dat de twee vrouwen hebben gekregen, is er een dat ik cruciaal vond in mijn eigen herstel van eetstoornissen: genezing is niet lineair.

Na een gezamenlijke inspanning om mezelf, volledig openlijk, voor te stellen als een vrouw met een eetstoornis (in plaats van me er voor te verbergen, uit angst dat ik er zwak uitzie), voel ik me eindelijk op mijn gemak met de stukken die ik produceer. Ik plak een klein stukje van mij in elke post, ervoor zorgend dat ik mijn eigen worstelingen niet verkeerd presenteer. Het vinden van balans is nooit gemakkelijk, maar eerlijkheid is altijd de beste plaats om te beginnen.

Ter info: ik doe deze exfoliërende behandeling elke keer als ik er beter naakt uit wil zien.