Ik ging naar een 'spirituele healing circle' en het was niet wat ik verwachtte

In een privé spirituele bijeenkomst

Toen ik deze maancirkel binnenkwam, was ik voorbereid op maanaanbiddende rituelen en tribale psychedelica. Maar ik was niet voorbereid op wat er daarna gebeurde. Er waren zelfs geen drugs bij betrokken, maar de activiteit die daarop volgde leek mijn cynisme weg te wassen als water.

Na onze astrologische les kreeg iedereen in de cirkel een vel papier met de volgende vier vragen:

1. Wat heeft in je leven tijd en moeite nodig om te cultiveren, te onderhouden en te groeien?
2. Haast u het proces of laat u het zich in de loop van de tijd ontwikkelen?
3. Kun je de manier waarop je met dit proces omgaat opnieuw evalueren?
4. Op welke manieren kun je geduld blijven cultiveren in je leven?

Na het persoonlijk opnemen van onze antwoorden, nodigde Mallis en Beinstein aanwezigen uit om te delen wat ze hadden geschreven, als ze daartoe werden bewogen. Ik geef toe, ik verwachtte dat mensen pittige, mystieke platitudes zouden aanbieden. We waren tenslotte perfecte vreemden. Hoe concreet kunnen de antwoorden echt worden?

Verrassend genoeg waren mijn voorspellingen niet verder van de waarheid. Gedurende het volgende half uur gingen de vrouwen om me heen door met het delen van diep persoonlijke, eerlijke verhalen uit hun leven. Ze uiten hun zorgen en besluiten of ze hun 20-jarige loopbaan al dan niet verlaten en zo klein als niet weten hoe ze hun slaapkamers moeten opknappen. Iedereen in de kring luisterde aandachtig, maar ze gaven geen advies of oplossingen. Dat is niet waar de cirkel over gaat, ontdekte ik. In tegenstelling tot klinische therapie of medicatie, of zelfs een dosis ayahuasca, het punt van de cirkel is niet om een ​​onmiddellijke openbaring te inspireren.

Het is om de positieve veranderingen vast te stellen die je voor je leven wilt, hardop te zeggen of gewoon voor jezelf, en sta toe dat je acties stil motiveert. Niemand in de cirkel beweert de antwoorden te hebben; ze zijn er alleen om te getuigen.

Zelfs de scepticus van de oostkust in mij kon het niet helpen, maar voelde me ontroerd. Want, dit is wat ik weet: vrouwen in de 21ste eeuw brengen zoveel van hun leven door met het jongleren van verplichtingen, andere mensen tevreden stellen en dingen ogenblikkelijk volbrengen. De geduldgedreven aanpak van de cirkel daarentegen voelde als een verademing.Ik besefte dat het niet echt uitmaakte of iedereen op de bijeenkomst geloofde in zijn spirituele fundament of niet.Zolang we geloofden in onze persoonlijke redenen om daar te zijn, behoorden we.

Ben ik een New Age Convert?

De rest van de avond was gevuld met een vergelijkbaar gevoel van rust en kameraadschap. Vervolgens moedigde Mallis de vrouwen aan die in het verleden bijeenkomsten hadden bijgewoond om eventuele manifestaties, of doelen die ze hadden gesteld, te delen en die daarna waren uitgekomen. Mallis deelde een succesvolle manifestatie van haarzelf, net als de vrouw in Paisley die onze Jasper-stenen had laten vallen. Het was verfrissend om een ​​gelegenheid voor vrouwen te zien om over hun prestaties op te scheppen. In de buitenwereld kunnen we dit zo zelden doen.

Ten slotte openden we allemaal onze maandbladen en schreven een reeks bedoelingen op waarvan we hoopten dat die zich in de toekomst zouden manifesteren. Tot slot ging ieder van ons de kamer rond en deelde er slechts één. Nogmaals, geen feedback, geen advies. Gewoon een vreedzame glimlach van steun.

Tegen het einde van de bijeenkomst waren Victoria en ik het erover eens dat dit niet ons laatste zou zijn. We pakten onze moon swag in en boden onze gastheren vaarwel, onze hersenen gehuld in een warme waas. Ik was cynisch opgedoken en had een sukkel achtergelaten. En ik was er zelfs niet boos om.

Dus, ben ik bekeerd tot een leven van New Age genezing? Zal ik mijn ibuprofen vervangen door sjamanistische kruiden en mijn astrologische kaart raadplegen als mijn auto geen benzine meer heeft? Eerlijk gezegd kan ik niet zeggen dat ik het zal doen.

Maar na 3000 mijl buiten mijn comfortzone te hebben gestapt, heb ik een hernieuwd inzicht in iets dat, mijn hele leven, ik dacht dat het volslagen onzin was. Het is een mooie zaak om te zien hoe mensen zich zo volledig inzetten voor het najagen van geluk, zelfs als hun methoden niet zijn uitgevonden door een man in een laboratoriumjas.

Misschien is het naïef om op deze manier aan holistische genezing te denken. Of misschien is het een teken van groei. Vanaf nu heb ik mijn intenties ingesteld om te blijven leren.

Heb je een spirituele oefening waar je mee zweert? Vertel ons er alles over in de comments hieronder!