Wat is natriumfosfaat monobasisch?

Een belangrijke chemische stof in uw lichaam, monobasisch natriumfosfaat, bezit ook eigenschappen die zeer gewenst zijn in een verscheidenheid aan laboratoriumexperimenten. In combinatie met dibasisch natriumfosfaat, helpt deze bufferoplossing om snelle fluctuaties in de pH te beheersen, zowel in uw lichaam als in laboratoriumexperimenten. Hoewel het giftig kan zijn, vooral in combinatie met andere medicijnen, helpen natriumfosfaatoplossingen symptomen van constipatie te verminderen.

Video van de dag

Chemie

Chemisch gezien bestaat de formule voor monobasisch natriumfosfaat uit één natrium- of Na-atoom, twee waterstof- of H-atomen en één fosfaat- of PO4-groep. De monohydraatvorm heeft ook één geassocieerd water- of H2O-molecuul voor elk molecuul monobasisch natriumfosfaat, of NaH2PO4 + H2O. De term monobasisch verwijst naar de neutralisatie van het molecuul door een enkele of univalente basisgroep. Wanneer opgelost in oplossing, neutraliseert een enkele basegroep het gedissocieerde natriumatoom. Daarentegen dissocieert de tweebasische vorm van natriumfosfaat met de formule Na2HP04 + 2H20, in twee natriumatomen wanneer opgelost, waarbij twee basische groepen nodig zijn om ze te neutraliseren.

Fysische eigenschappen

Monobasisch natriumfosfaat bestaat als een wit, geurloos, kristallijn poeder. Lichtjes zuur, monobasisch natriumfosfaat heeft een pH van 4. 5. De gedissocieerde H2PO4-groep heeft slechts één negatieve netto negatieve lading, waarvoor slechts één waterstof nodig is om het molecuul te neutraliseren. Daarentegen heeft de dibasische versie een veel hogere pH van 9,5 vanwege de gedissocieerde HP04-groep met een netto negatieve lading van 2, die veel meer zuur vereist om die groep te neutraliseren. Bovendien kookt natriumfosfaat eenbasisch bij 399 graden F en smelt het bij 212 graden F.

Buffermiddel

Monobasisch natriumfosfaat fungeert als buffermiddel, waardoor wordt voorkomen dat de pH van een oplossing verandert wanneer deze wordt geprikkeld door een zuur of een base. Natriumfosfaatbuffers bestaan ​​in alle cellulaire vloeistoffen. Diwaterstoffosfaat of H2PO4-ionen werken als zuren, terwijl de waterstoffosfaat- of HPO4-ionen als basen werken. Deze twee ionen zijn in evenwicht met elkaar en houden celvloeistoffen in een nauw pH-bereik van ongeveer 6,9. 7.

Farmaceutisch

Monobasisch natriumfosfaat, in combinatie met dibasisch natriumfosfaat werkt als een laxeermiddel, inducerend stoelgang. Als een farmaceutisch middel helpt deze combinatie mensen die last hebben van constipatie, of als een voorschrift om je darmen volledig te ledigen voor de operatie of andere medische ingreep. Bijwerkingen van dit medicijn zijn mogelijke allergische reacties, verminderd urineren, duizeligheid, flauwvallen, droge mond, toevallen, hevige buikpijn, misselijkheid, braken en een opgeblazen gevoel, rode of zwarte ontlasting en een onregelmatig hartritme.

Toxiciteit

Als een pure chemische stof irriteert monobasisch natriumfosfaat uw huid, ogen en luchtwegen en kan schadelijk zijn bij inslikken of inademing. Fosfaatbuffer laxeermiddelen mogen niet worden gecombineerd met andere geneesmiddelen zonder een arts te raadplegen. Negatieve reacties kunnen het gevolg zijn als het wordt ingenomen in combinatie met geneesmiddelen die zijn ontworpen om de bloeddruk te verlagen, een depressie te behandelen of pijn te behandelen, of als u zwanger bent of borstvoeding geeft, nier- of hart- of elektrolytenproblemen of een voorgeschiedenis van convulsies heeft.