Sport en non-verbale communicatie

Non-verbale communicatie is niet alleen gebruikelijk bij teamsporten, maar soms is het van essentieel belang voor het succes of falen van een team. Het spel van honkbal wordt geregeerd door het geven en soms stelen van tekens en signalen, en andere teamsporten hebben hun eigen onuitgesproken codes die teams in staat stellen samen te werken zonder hun geheimen aan de oppositie prijs te geven.

Video van de dag

Werpsperenborden

De meest voorkomende non-verbale communicatie in alle sporten is de bewegwijzering tussen een werper en een catcher in honkbal. Voordat elke worp wordt geworpen, legt de vanger een reeks vingerafdrukken vast, waarbij het aantal en de volgorde van de handsignalen een bepaald type toonhoogte vertegenwoordigen. Een vinger betekent bijvoorbeeld bijna altijd: "gooi een fastball." De werper accepteert op zijn beurt het bord met een knik of "schudt" de vanger met een schok van het hoofd af, wat aangeeft dat hij een andere worp wil gooien.

Manager Signs

In tegenstelling tot andere sporten, waarbij time-outs en headsetcommunicatie coaches en spelers in staat stellen om de strategie tijdens wedstrijden in relatieve privacy te bespreken, moeten honkbalmanagers hun intenties kenbaar maken aan batters, lopers en veldspelers door middel van een ingewikkelde reeks handgebaren, vaak gerelayeerd door de coaches van de eerste en derde basis. Borden voor stelen, rellen en lopen, het nemen van pitches en defensieve positionering houden verband met een reeks gecodeerde handbewegingen, zoals het afvegen van een hand over de borst of het aanraken van de hoed met een bepaalde hand. Vaak worden meerdere keren tegelijk tekens gegeven om de tegenstander te ontmoedigen om de reeks te decoderen.

Quarterback-signalen

In het voetbal moet een quarterback vaak gebruik maken van non-verbale communicatie tijdens de scrimmage, vooral in lawaaierige stadions van de oppositie. Een algemeen non-verbaal signaal is gericht op de brede ontvangers. Om aan te geven welke ontvanger van de ene naar de andere kant in beweging moet komen, tikt de quarterback tegen de heup van zijn middelpunt aan de kant van de poot waarin de ontvanger staat opgesteld, waarbij de ontvanger wordt bewogen om zijn zet te doen. In de shotgun-formatie gebruikt de quarterback een "stille snap" door met zijn voet op de grond te tikken, om aan te geven dat het centrum de bal moet laten lopen.

Basketball-spellen

Basketbalpuntwachten gebruiken verbale en non-verbale signalen om spelen in een half-court-set uit te roepen. Soms roept hij een woord, wat de code is voor een bepaald stuk. Maar hij zal ook een non-verbale code gebruiken, zoals een gebalde vuist boven zijn hoofd, of door een bepaald aantal vingers omhoog te houden, om het aantal van een vooraf bepaald spel aan te geven.