Wat doet Instagram met onze eigenwaarde?

"Instagram is een rare, rare wereld."

Toen ik mijn collega's vroeg naar hoe hun gewoonten op sociale media invloed hadden op hun zelfgevoel en hun idee van 'authenticiteit', leidde de vraag tot een nadenkend, langdurig en genuanceerd debat in onze groepschat. Maar de eenvoudige observatie hierboven - ingesproken door hoofdredacteur Lindsey Metrus - leek alles in te kapselen. Voor de ontelbare en abstracte manieren waarop sociale media invloed hebben gehad op hoe wij onszelf en anderen waarnemen, is één ding zeker: dit is een vreemd territorium.

Het is iets waar ik de afgelopen jaren uitgebreid over heb nagedacht, zowel van een professionele lens als van een persoonlijke lens, vooral omdat sociale media is ontstaan ​​uit een relatief onschuldige afleiding in het alomtegenwoordige beest dat we tegenwoordig kennen. Mijn carrière, bijvoorbeeld, plaatst me in de unieke positie om op Instagram te vertrouwen als een verlengstuk van mijn levensonderhoud. Ik veracht het woord in deze context, maar het is, in positieve of negatieve zin, een weerspiegeling van mijn "merk" - een belangrijk contactpunt voor het grotere merk dat ik vertegenwoordig.

En op veel manieren geniet ik hier enorm van. Ik waardeer echt het feit dat het de relatie tussen editor en lezer vergroot, zodat gebruikers een glimp kunnen opvangen van het gezicht en de persoonlijkheid achter mijn schrijven.

Maar hoewel ik technisch de volledige controle over mijn feed uitoefen, worst ik diep met de authenticiteit van de persoon die ik op sociale media portretteer, omdat het heel erg een uitvoering is. Het kan me niet schelen hoe zelfbewust, autonoom of 'echt' je bent: je bent nog steeds bezig met het ordenen van de beelden en het leven dat je de wereld biedt. En in mijn ervaring is het worstelen met de overlap tussen mijn digitale en IRL-zelf hoogstens verwarrend.

Het is niet alleen een kwestie van identiteit, maar van validatie. Zoals Lindsey heeft beschreven, is Instagram in feite een heel 'rare' wereld omdat het een potentieel gevaarlijke en overdreven overdreven en te eenvoudige expressie van de menselijke psyche is. Het is een wereld waarin onze ego's worden geconcretiseerd als fotorasters, een wereld waarin we validatie daadwerkelijk kunnen kwantificeren door middel van likes. En wanneer we ons in ons echte leven niet tevreden voelen, is het maar al te gemakkelijk om naar de digitale versie te kijken. "Soms als ik me verveel, zoek ik naar iets om te plaatsen omdat het deze rare herkenning is dat ik zweer dat er een chemische reactie in je hersenen zit", zegt hoofdredacteur Hallie Gould.

"Als het graag binnenkomt, is dat serieuze serotonine-shit."

Ze is niet verkeerd. Onderzoek toont aan dat zelfs gewoon anticiperen op likes na het onmiddellijk plaatsen van iets een rush van feel-good dopamine naar onze hersenen kan sturen. Maar wat omhoog gaat, moet naar beneden komen, en de wetenschap geeft aan dat de negatieve gevoelens die samenhangen met het gebruik van sociale media zwaarder kunnen wegen dan het positieve.

"Het is goed gedocumenteerd in de psychologische literatuur dat sociale mediakanalen een schadelijk effect kunnen hebben op vertrouwen en identiteit," zegt Heather Silvestri, een in New York City gevestigde psycholoog. "Onderzoekers hebben een breed scala aan negatieve rimpeleffecten gevonden, waaronder upticks bij angst en depressie, evenals eenzaamheid, jaloezie en zelfs narcisme."

Een van de belangrijkste problemen is dat onze zeer dimensionaliteit als mens eenvoudigweg niet kan worden vertaald naar een digitaal medium. (Als je woorden ooit verkeerd zijn geïnterpreteerd over tekst of e-mail, begrijp je het.) En omdat echt vertrouwen ligt in het bezitten van die complexiteiten en onvolkomenheden, wordt onze eigenwaarde pijnlijk kwetsbaar wanneer we te veel ervan hangen aan onze Instagram-aanwezigheid, die van nature alleen kan dienen als een hologram van wie we werkelijk zijn. "Sociale media laten heel weinig ruimte voor iets anders dan een dun laagje (vals) vertrouwen en zelfbewustzijn", zegt Silvestri.

Het is een gladde helling. Als we eenmaal de gewoonte hebben om onze eigenwaarde op deze zeer oppervlakkige laag van onszelf te laten scharnieren, verliezen we de substantie die ons maakt uit het oog ons en op die manier verliezen we onze greep op de realiteit en echte vervulling. "Er is een leegte die binnensluipt", zegt Silvestri. "Social-mediaplatformen verspreiden een echo-kamer van samengestelde afbeeldingen en levensverhalen."

Het is een schande wanneer deze angst het plezier van sociale media verduistert, om maar te zwijgen van het potentieel voor een zeer oprechte verbinding. Ik heb veel geweldige vrienden ontmoet via Instagram en nogmaals, echt, hou van de lijn van communicatie die het presenteert aan mijn lezers. Dat is ook waarom ik denk dat het onoprecht is om te suggereren dat de enige uitweg uit dit raadsel is om onze feeds volledig te verwijderen. Het is niet realistisch en het is ook niet per se de gezondste oplossing.

Dus … wat is het alternatief?

In plaats daarvan is het belangrijk om te werken aan een hernieuwd gevoel van autonomie dat onafhankelijk is van uw aanwezigheid op sociale media. Een paar strategieën om te overwegen:

1. Meld u af

U hoeft niet te verwijderen om de stekker uit het stopcontact te halen, maar als u enige tijd uit de buurt bent van uw digitale hologram, kunt u uzelf beter leren kennen, nou ja, uzelf. Of het nu een kwestie van uren of dagen is (behalve als het om werk gaat), probeer eens op adem te komen en onthoud hoe het leven eruit zag voordat 'het voor de gram deed' altijd acceptabel was in de volkstaal. Uitschakelen van uw meldingen zal enorm helpen.

2. Maak contact met mensen IRL

"Als psycholoog en therapeut kan ik niet genoeg benadrukken hoe belangrijk face-to-face interactie is voor ons om een ​​authentiek gevoel van onszelf en anderen te bevorderen," zegt Silvestri. Log tijd in bij de mensen die waarde hechten aan en liefde voor de delen van jou die niet noodzakelijkerwijs bovenkomen op je gecureerde voeding - je onzekerheden, je complexiteit, je eigenaardigheden. Dit is de goed soort externe validatie omdat het veel authentieker is. Het dient ook als een belangrijke weerspiegeling van uw waarde.

"Het is een ervaring van het testen van de realiteit die volkomen afwezig is bij het plaatsen van sociale media", zegt Silvestri. "Dus, het uitgeven van echte, persoonlijke tijd met anderen is van cruciaal belang om daadwerkelijk te weten wie je bent en wie anderen echt zijn."

3. Journaal

Deze oefening is vooral waardevol als je je waardeloos voelt maar niet echt kunt uitleggen waarom. "Ik ben een grote fan van het op papier zetten van een krant over jezelf - je werkelijke zelf, het ideale zelf, het realistische zelf", zegt Silvestri. De sleutel is om dit zonder oordeel te doen. "Deze oefening helpt ons om te reflecteren en onze energie te richten op zowel echte als persoonlijke gegevens, en als het met compassie wordt gedaan, kan het een diep zelfbewustzijn bevorderen," zegt ze. “Want in de kern gaat vertrouwen eigenlijk over zelfkennis in plaats van over prestaties.”

En als je het op die manier bekijkt, is het niet rot om dingen te rotzooien best slecht, en veel ambitieuzer dan iemands jacht-selfie.