Ontmoet Paloma Elsesser: The New-School Beauty Icon waar we op hebben gewacht

Het voelt passend dat Paloma Elsesser Dimes zou kiezen als de locatie van ons interview. Hoewel lokale fijnproevers dol zijn op de micro-eetgelegenheid aan de Lower East Side voor het op Californië geïnspireerde menu, is het gezellige hoekje van een restaurant verscholen tussen Orchard en Ludlow on Canal misschien wel bekend als een trefpunt bij uitstek voor NYC coole kinderen. Weet je, degenen wiens gezichten, kunst en werk je waarschijnlijk hebt gezien in je dagelijkse scrollen op Instagram? Je kent hun namen misschien niet uit je hoofd, maar je zou een dubbele take doen als je ze ooit in het openbaar zag.

Elsesser past zeker in deze menigte, hoewel, als haar recente modelleringstraject een indicatie is, het slechts een kwestie van tijd is voordat ze toetreedt tot de first-name-only moniker club (en niet alleen omdat "Paloma" een grote naam is).

Het is een benauwd vrijdagochtend, en er is een vochtig, lusteloos gevoel voor de zomerse hitte. Inside Dimes is echter een drukte van beweging en gebabbel. Elsesser is gemakkelijk te herkennen, hangt bovenop een kruk aan de bar in een vinyl trenchcoat - een cool-kid fashion call als er ooit een was. Ze is make-upvrij - haar karamelhuid is objectief perfect - en haar lange, gitzwarte haar zit verscholen in een laag knotje. We gaan naar ons hokje waar ik haar het grootste deel van de bestelling laat doen, want dit is duidelijk niet haar eerste keer hier, haar suggestie om de ontbijtsandwich te krijgen (ik voeg bacon toe aan de mijne, Elsesser is een vegetariër).

We besluiten de Matcha-pannenkoeken tussen ons twee te splitsen omdat het vrijdag is en je moet altijd de pannenkoeken krijgen. Elsesser maakt grapjes met onze ober, die ze bij naam kent, en er is een gemak dat ze uitstraalt dat gebeurt alleen als je ergens bent dat aanvoelt als thuis, maar misschien is het niet beperkt tot de grenzen van het restaurant. "Ik ben opgegroeid in L.A., maar ik opgegroeid in New York, "vertelt ze me, terwijl ze een slok neemt van haar sap. "Ik werd een persoon. Ik ontdekte mijn eigen tempo, wat ik graag doe en hoe ik het hier in de stad graag doe.

Ik viel, ik pakte mezelf weer op - en ik deed dat veel op mezelf. New York is nu mijn thuis."

Elsesser is misschien nog geen begrip, maar na slechts vier jaar modelleren, heeft ze al gewerkt met enkele van de grootste namen in mode en beauty. Haar "grote doorbraak" kwam er via de legendarische make-upkunstenaar Pat McGrath, die haar met de hand plukte om als muze te dienen voor haar allereerste merkproduct, Gold 001. Sindsdien heeft Elsesser samengewerkt met Nike, verschenen op de pagina's van Teen Vogue en Mode en, recentelijk, voor het millennial-favoriete schoonheid merk Glossier's nieuwste Body Hero advertentiecampagne, waarvan een gigantisch reclamebord momenteel te zien is in Spring Street.

Omdat ze een gemengd etniciteitsmodel is, voelen deze prestaties nog belangrijker; door te werken in de industrie vecht ze inherent tegen een langgeleden geloof dat de term model- moet van toepassing zijn op iemand die dun, lang en meestal wit is. Maar buiten het bereik van de norm is iets dat Elsesser haar hele leven heeft meegemaakt, wat misschien de reden is waarom ze met haar gemak lijkt te navigeren in haar rol.

"Ik ben opgegroeid naar welvarende, overwegend witte particuliere scholen in L.A. Ik kom niet uit veel geld, en ik ben duidelijk niet wit en ik ben niet mager", lacht ze. Met een Afro-Amerikaanse moeder en een Chileens-Zwitserse vader onderscheidde ze zich van de rest van haar leeftijdsgenoten, die ze zowel een worsteling als een leerervaring noemt. Ze beschrijft naar Gap Kids gaan op de leeftijd van 11 of 12 en proberen een spijkerbroek te vinden met geborduurd patchwork, het coolste mode-item op dat moment, en snikken in de kleedkamer omdat er niets in de hele winkel was dat bij haar paste.

"Het was vreselijk", zegt ze. "Ik herinner me nog steeds zo duidelijk hoe dat voelde." In een ander geval herinnert ze zich een klasgenoot die haar een "fat failure" noemt.

"Dat soort vergelijking [op jonge leeftijd] was verbijsterend, en dat is mijn ervaring voor zo lang als ik me kan herinneren, sinds de kleuterklas, was moeilijk," geeft ze toe. "Maar het heeft me echt geholpen om erachter te komen wie ik was en wat voor soort waarde ik wilde bijdragen en hoe ik stijl en schoonheid wilde navigeren. Hoezeer ik mezelf ook vergeleek, het was vrij vroeg dat ik me realiseerde dat ik anders ben en dat ik er niet veel aan kan veranderen. Er is gewoon geen andere optie. "

Verhuizen naar New York toen ze 18 was, was een keerpunt. “Het was zo interessant om over straat te lopen en mensen te zien die me in de gaten hielden ", zegt ze. "Het was een geheel nieuwe ervaring voor mij. Ik had het gevoel dat ik voor mezelf een andere weg kon effenen. "Maar alleen al het navigeren door New York kan moeilijk zijn, zelfs voor de best bijgestelde, en Elsesser worstelde met de push en pull van het afstoten van een vroegere identiteit die nooit echt voelde alsof het waar was. "Ik probeerde dingen die mijn waarheden waren, tot zwijgen te brengen", zegt ze.

"En toen explodeerde het allemaal in mijn gezicht." Uiteindelijk ging ze terug naar L.A., waar ze in een streetwear-winkel werkte en haar Instagram-account startte - wat uiteindelijk een voertuig voor haar werd om haar esthetiek en stijl te tonen. Ze nam deze keer in L.A. om te sparen en "zit in mijn shit en erover na te denken" en kwam uiteindelijk terug naar New York voor ronde twee - en alles was anders. "Ik was 21, terug in New York en het was een nieuw New York voor mij", zegt ze. "Het was een meer gefocust New York."

Deze thuiskomst in New York is ook het moment waarop de modellencarrière van Elsesser van de grond kwam. Ze begon te modelleren aan de zijkant, dankzij een suggestie van haar vriend Stevie Dance, een stylist. En hoewel er werk binnenkwam, verzette ze zich aanvankelijk. "Ik had zoiets van," Ik ben niet zo down. Ik ben op school '', zegt ze. "Ik heb er alleen in financiële zin over nagedacht. Ik dacht aan de impact die ik probeerde te maken en ik dacht dat ik het academisch moest doen; Ik dacht dat ik het op de achtergrond moest doen. "Zelfs toen ze begon met het uitschrijven van oproepen en het boeken van optredens, duurde het lang voordat het inzinkte dat ze een carrière kon maken in het modelleren.

"Ik wist niet eens dat modelleren met plus-afmetingen iets was," ze legt uit. “Mensen die opgroeiden, zeiden altijd: 'Je hebt zo'n mooi gezicht.' Het is een soort van achterbaks. Dat soort dingen moeten we beheersen. ' Haar terughoudendheid belette haar om fulltime te modelleren, dus op een zomer besloot ze te toeren voor haar vriendin. Tijdens een muziekfestival ontving ze een telefoontje van Pat McGrath, die haar en haar Instagram-account had ontdekt via een wederzijdse vriend. "[Gold 001] was de beste shoot die ik ooit heb gedaan", zegt ze.

"Pat probeerde gewoon een groep vrouwen en modellen te krijgen die vertegenwoordigden wat ze is, wat in wezen erg punk is. Geen punk op esthetische wijze maar gewoon anders dan de norm. Ze is verdomme punk. Ze is ongelooflijk."

Daarna was het moeilijk te ontkennen dat zij inderdaad een professioneel model was. Maar hoewel een schoonheidsshoot haar meer erkenning in de branche opleverde, vindt Elsesser nog steeds dat er nog een lange weg te gaan is, vooral als het gaat om contracten. "Het is de grootste eer als model om een ​​schoonheidscontract te krijgen", zegt ze. "Het betekent dat je je plek in de industrie hebt kunnen verstevigen, en toch zijn er zoveel modellen met een plus-formaat die al 15 jaar bestaan ​​en die niet de kans hebben gekregen." En waarom denkt ze dat is?

"Het globale idee van schoonheid wordt nog steeds beïnvloed door het schoonheidsideaal", legt ze uit. “Ons is verteld dat de emblematische persoon die dat ideaal vertegenwoordigt, iemand is die we niet zijn - het is iemand die we willen zijn. Maar er zijn bewegende delen die plaatsvinden in andere sectoren met inclusiviteit die radicaal aan mensen worden getoond, ja, het is fantastisch, maar het is ook een fantasie om iemand te zien die je verwant voelt en gelijk en geïnspireerd door. Dat is ook een fantasie. "

Met groeiende bekendheid komt er toenemende druk en momenten van vergelijking, vooral in de moderne tijd van sociale media en eindeloos scrollen, waar alles in je feed glanzend en perfect aanvoelt. Elsesser heeft zelf meer dan 90.000 volgers, wat ze minder als een algemeen aantal ziet groeien en meer als een sociale verantwoordelijkheid: "Ik probeer het meisje te zijn dat ik niet had, "ze zegt. "Dat is belangrijk voor mij. Ik moet me daarvan bewust zijn. Op deze rare, donkere, kleine, zeer intieme manier is er een meisje die op me vertrouwt. En dat is super belangrijk voor mij, en ik wil haar niet teleurstellen. 'Onderdeel van die verantwoordelijkheid is het laten zien dat het goed is om kwetsbaar te zijn en niet 100% volledig zelfverzekerd.

Bewijs hiervan kwam slechts een paar dagen geleden, toen Elsesser een foto van een Glossier billboard voor Body Hero op Instagram plaatste; een foto waar haar huid glinstert, haar haar in een eenvoudige topknoop is vastgebonden en haar lichaam zichtbaar is. Haar bijschrift luidt: "Kijk, ik heb nog nooit naakt gedaan. Ik huilde 3 keer voor deze shoot. Ik huilde omdat ik nog steeds bang ben, soms verlamd door onzekerheid, en uitgeput door een onbelemmerde kwetsbaarheid die ik aan de wereld wil presenteren … Ik deed dit om te laten zien dat vet zijn geen last is. Vet zijn is niet lelijk of schandelijk. Om aan één persoon te bewijzen dat het niet BRAF is om dik, maar rijkelijk te zijn."In een branche waar je meer kans hebt om overvloedige hoeveelheden zwoele selfies te vinden in het Instagram-profiel van een topmodel dan om het even welke vermelding van de emotionele tol die de industrie vaak kan aannemen, Elsesser's ruwe openheid - haar bereidheid om toe te geven dat ze vatbaar is voor angst en twijfelen aan zichzelf en dat is goed - is wat haar klaar heeft om de leider te zijn van de nieuwe school van modeliconen.

"Ik voel alle dezelfde dingen [die ik placht te doen]," ze vertelt me ​​zakelijk. "Het is gewoon beter in het omgaan met die gevoelens en het omgaan met hen." Ze pauzeert. "Het is moeilijk." Ze crediteert haar late start in het modelleren als de reden dat ze in staat is om vooruit te komen en sterk te blijven in een industrie die vrouwen die er zo lang op staan ​​aan de kant duwt, evenals haar vriendinnen - een groep van modellen en jonge vrouwen die zichzelf de International Girl Crew noemen. “Omring jezelf met vrouwen die je inspireren en motiveren en je een veilig en beschermd gevoel geven," ze vertelt me.

Zichzelf openstellen en kwetsbaar zijn maakt ook deel uit van de vergelijking. "Mijn nummer één zelf kalmerende en coping-reactie is net reiken," zegt ze. "Ik heb altijd zo'n vreemde eenzaamheid gevoeld, zelfs als kind, maar ik heb door de jaren heen ontdekt hoe ik er langzaam uit kan tappen door uit te reiken. Transparant zijn in geluk of verdriet en dat moment delen met iemand is heel belangrijk voor me. "

Terwijl ons interview zich afspeelt, realiseer ik me dat Elsesser op een gegeven moment tussen het verslinden van pannenkoeken en ontbijtsandwiches haar vinyl trenchcoat heeft verwijderd om een ​​eenvoudige witte tanktop daaronder te onthullen. De juxtapositie van de twee looks is niet verloren aan mij, en het kan misschien dienen als een perfecte visuele representatie van Paloma zelf: het vurige, openhartige model dat vertrouwen uitstraalt en niet bang is om de industrie te roepen waarin ze werkt vanwege gebrek aan representatie, versus de relatable jonge vrouw die zich bezighoudt met dezelfde problemen die we allemaal doen en niet bang is om haar platforms te gebruiken om erover te praten.

"Toen ik me overgaf aan het modelleren, besefte ik dat ik veerkrachtig ben. Ik dacht, dit is wat je ervan maakt, "zegt ze. "Daarom ben ik erg vasthoudend aan het invoegen van mijn stem, waar ik de kans heb, want dat maakt het mij de moeite waard." En aan de klasgenoot die haar een "fat failure" noemde? Ze lacht. "Veerkracht," ze herhaalt. "Ik hoop dat mijn verhaal anderen inspireert om hun capaciteiten te kennen."

Creative Director: Katrina Symonds Model: Paloma Elsesser met Muse Management

Fotograaf: Jason Kim Producent: Hillary Comstock Make-up artiest: Ralph Siciliano Harstylist: Takayoshi TsukisawaTitellijst: Carolina OrricoManicurist: Holly Falcone

Creative Director: Katrina Symonds Model: Paloma Elsesser met Muse Management

Fotograaf: Jason Kim Producent: Hillary Comstock Make-up artiest: Ralph Siciliano Haarstylist: Takayoshi TsukisawaStylist: Carolina OrricoManicure: Holly Falcone